Στο πρώτο μέρος αυτής της ανάλυσης διακηρύξαμε ότι ούτε λίγο ούτε πολύ η διατύπωση μιας πειστικής αντιμνημονιακής αντιπρότασης απαιτεί και προϋποθέτει την επανεφεύρεση της έννοιας της πατρίδας. Μιας πατρίδας που θα έχει πραγματικά στοιχεία ισονομίας και ισοπολιτείας, που δεν θα σπαταλά πόρους μέσα από μηχανισμούς ευνοιοκρατίας, αλλά θα παρέχει ευκαιρίες στους πολίτες της να ανελιχθούν βάσει του ταλέντου τους και της προσφοράς τους. Η πατρίδα αυτή θα υπερασπίζεται αληθινά το “δημόσιο αγαθό