<p>Τι κάνει κάποιος τόσο ανυπόμονους για να εκπληρώσουν τις προσδοκίες των άλλων ανθρώπων και καταλήγουν να σαμποτάρουν τον εαυτό τους; Το τυπικό «θύμα» είναι κάποιος που δεν έχει μια εσωτερική πυξίδα για να μετρησεί  την αξία των πράξεών τους, εξηγεί Linda Tillman, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο Emory. "Ως αποτέλεσμα, περνούν τη ζωή τους, ψάχνοντας  την επιβεβαίωση από τους άλλους."</p>
<p>Ο χαρακτήρας αυτών των ανθρώπων διαμορφώνεται  συνήθως στην παιδική ηλικία, σύμφωνα με τον Jay Earley, συγγραφέας του Finding Your Life Purpose. "Συχνά, οι γονείς θα πουν απλά  στα παιδιά τι να κάνουν και ποτέ δεν τους ενθαρρύνουν να επιβληθούν», λέει. "Όταν υπακούν τα παιδιά, οι γονείς τους δίνουν αγάπη υπό όρους».</p>
<p>Ένα τέτοιο  περιβάλλον στέλνει ένα υποσυνείδητο μήνυμα στα παιδιά: « πηγαίνετε όπου πάει το κύμα» Ο μόνος τρόπος για να αισθανθούν ότι αξίζουν  είναι να συμμορφωθούν με τις απαιτήσεις των άλλων, να δώσουν στους άλλους αυτό που χρειάζονται, και αυτό το μοτίβο στερεοποιείται καθώς τα παιδιά μεγαλώνουν, φοβούμενοι ότι αν δεν  ευχαριστήσουν τους άλλους , οι άνθρωποι δεν θα τους αγαπούν.  </p>
<p>Αξίζει να σημειωθεί ότι η πλειοψηφία αυτών των ανθρώπων είναι γυναίκες και όχι άντρες .</p>
<p>Με το που καθιερωθεί μια τέτοια συμπεριφορά, είναι δύσκολο να «κοπεί» μιας και είναι αυτοτροφοδοτούμενη. Το άτομο είναι εξαρτημένο από τους άλλους. Ειδικά στην ενήλικη ζωή, επιζητά να παίρνει επιβραβεύσεις από το αφεντικό του, από το σύντροφό του κάνοντας πράγματα που μπορεί να τους  φέρουν στα όρια τους. Οι ειδικοί λένε  ότι « οι άνθρωποι θύματα, δίνουν, δίνουν ώσπου στο τέλος κάνουν ένα μεγάλο μπαμ» .</p>
<p>Πως μπορεί κάποιος να σπάσει αυτό το κύκλο και να σταματήσει να είναι θύμα; </p>
<p>Με το να δει τις δικές του ανάγκες πρώτα. Φυσικά δεν εννοούμε να κοιτά μόνο τις δικές του ανάγκες και να περιφρονεί εντελώς των άλλων γιατί τότε οδηγούμαστε στο άλλο άκρο, αλλά  να προσπαθήσει να βρει τη χρυσή τομή μεταξύ των δικών του αναγκών αλλά και των άλλων ώστε να σταματήσει αυτή η εκμετάλλευση. </p>