Mητριά και κόρη: Μια ιδιαίτερη σχέση που θέλει προσοχή

<p>Αναγνώστριά μας ρωτά: </p>
<div id="yui_3_7_2_1_1381316843642_20404" class="message content">
<div id="yui_3_7_2_1_1381316843642_20432" class="msg-body inner undoreset">
<div id="yiv1611718604">
<div id="yui_3_7_2_1_1381316843642_20464" dir="ltr">
<div id="yiv1611718604html-message">
<p>ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΑ ΓΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΟΡΑ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ 2 ΚΟΡΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΤΟΥ ΓΑΜΟ. Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΚΟΡΗ ΠΕΡΑΣΕ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΑΙ ΗΡΘΕ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΛΟΓΩ ΑΠΟΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΚΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ. ΕΔΕΙΞΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΑΛΛΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΕΙΘΑΡΧΟ ΚΑΙ ΑΚΑΤΑΣΤΑΤΟ. ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΚΑΤΕΜΕΝΟ ΜΕ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΕΤΑΜΕΝΑ ΕΔΩ ΚΙ ΕΚΕΙ ΣΤΑ ΠΑΡΑΠΟΝΑ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΑΥΤΟ… ΟΤΙ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ, ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΓΕΝΕΙΑ ΚΛΠ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΜΟΥ ΛΕΕΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΩΣ ΒΛΕΠΩ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΘΕΙ ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΧΕΙΡΙΣΤΩ ΩΣΤΕ ΝΑ ΜΗ ΔΙΑΤΑΡΑΞΩ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΑΥΤΗ Η ΑΚΑΤΑΣΤΑΣΙΑ.</p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια, απευθύναμε το ερώτημά σας στην συνεργάτιδά μας, ψυχολόγο κυρία Μαριάννα Μιχαλάκη. </p>
<p><img src="/contentfiles/photos/diafora-alla-oxi-adiafora/mixalaki.jpg" alt="" width="80" height="121" /></p>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
<p> </p>
<p>Σίγουρα αυτή η κατάσταση είναι πρωτόγνωρη. Δεν έχουν ξαναμείνει μαζί και είναι και το γεγονός ότι η κοπέλα μόλις ενηλικιώθηκε και είναι σε μια περίεργη φάση της ζωής της ίσως κάνει πιο δύσκολα τα πράγματα.</p>
<p>Κακά τα ψέματα. Όταν κάποιος έρχεται να μείνει στο σπίτι σου προκύπτουν θέματα για την τακτοποίηση αλλά και την καθαριότητα του σπιτιού. Στη ν συγκεκριμένη περίπτωση ξαφνικά έρχεται η μικρή η οποία έχει πολύ διαφορετική νοοτροπία. Σε αυτή την ηλικία είναι δύσκολο να επιβάλλεις το πώς θα έχει τακτοποιημένο τον χώρο του. Το να μην φροντίζεις τους κοινόχρηστους χώρους, όντως μπορεί να είναι ένδειξη ενός είδους ασέβειας και έλλειψης κατανόησης των υπόλοιπων συγκατοίκων αλλά στον προσωπικό χώρο του παιδιού ίσως δεν θα έπρεπε να παρέμβει.</p>
<p>Η αλήθεια είναι ότι η αναγνώστρια δεν μπορεί να κάνει και πολλά πράγματα. Αν επιλέξει μια δυναμική παρέμβαση αυτό θα φέρει συγκρούσεις στο σπίτι. Ακόμα και η προσπάθεια να τη νουθετήσει με φράσεις όπως «δεν είναι σωστό», « Πώς ζεις μέσα σε αυτό το δωμάτιο», «είναι καλό να μαζεύεις τα πράγματά σου» δεν υπάρχει περίπτωση να τα καταφέρει από τη στιγμή που όπως καταλαβαίνουμε δεν υπάρχει και κάποια προσωπική σχέση ανάμεσα στην γυναίκα αυτή και την κόρη του άνδρα της.</p>
<p>Έχουμε ένα πολύ νέο κορίτσι και τα ενδιαφέροντά του είναι προφανώς η σχολή, οι φίλοι, το πιθανότερο είναι ο τρόπος ζωής που θέλει να ακολουθήσει σε αυτή την ηλικία να είναι ανέμελος. Δεν μπορεί να επιμείνει σχετικά με την ακαταστασία του δωματίου της. Αλλά αυτό που πρέπει να προσέξει είναι να μην κάνει καμία κίνηση η ίδια να συμμαζέψει το δωμάτιο της κόρης. Αυτό ως κίνηση θα το εκλάβει η κόρη ως μια διευκόλυνση, θα σκεφτεί «εντάξει αφού έχω κάποιον να τα κάνει εγώ δε θα μπω στη διαδικασία να ασχοληθώ». Πρέπει να καταλάβει ότι είναι δική της ευθύνη αυτό. Ας φροντίσει για την υγιεινή του χώρου αλλά θα αφήσει το χώρο ακατάστατο έτσι όπως η κόρη τον άφησε φεύγοντας.</p>
<p>Ακόμα και για τα άπλυτα θα λέει : «εγώ θα βάλω πλυντήριο» και η κόρη θα πρέπει να πηγαίνει να τα δίνει εκείνη τη στιγμή. Δε θα πηγαίνει η ίδια να παίρνει τα άπλυτα ρούχα από το δωμάτιο γιατί δεν είναι μικρό παιδί η κοπέλα και πρέπει να μπει στην διαδικασία της ευθύνης των δικών της πραγμάτων και του δικούς της χώρου. Βέβαια, αν η ίδια ικανοποιείται να ζει μέσα σε ένα αχούρι μπορεί κάτι να συμβαίνει και με την ψυχολογία της. Μπορεί να είναι και η ίδια αναστατωμένη μέσα της και να θέλει να βάλει κάποια πράγματα μέσα της σε τάξη. Και αυτό να βγαίνει και στη συμπεριφορά της.</p>
<p>Σίγουρα είναι κάτι που το έχει μάθει, δεν την διόρθωσε κανείς, δεν της έμαθε κανείς σωστά το σωστό τρόπο. Επειδή χρειάζεται χρόνος και να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα της συγκατοίκησης αλλά και για να την εμπιστευθεί η κόρη και να αναπτύξουν μια καλή σχέση με την αναγνώστριά μας πρέπει να δείξει λίγο υπομονή. Ας μην επέμβει στο συγύρισμα του δωματίου και ας αφήσει το παιδί να καταλάβει τις συνέπειες των πράξεών της.</p>
<p>Σε ότι αφορά τους κοινόχρηστους χώρους- αν υπάρχει και εκεί το πρόβλημα, πρέπει να κάνει μια κουβέντα και με τον σύζυγό της για να θέσουν κάποιους βασικούς κανόνες στο σπίτι που θα πρέπει να τηρούνται και όλοι να σέβονται.Να μπει και εκείνος στη διαδικασία για να μη φανεί η κακιά μητριά που επιβάλλει την τάξη και ο μπαμπάς παρουσιάζεται ως ο καλός που θέλει να κανακέψει την κόρη του.  Από κοινού θα πρέπει να μιλήσουν στην κόρη του. Να του πει «θα της κάνει καλό, πρέπει να της κάνουμε μια κουβέντα. Θα κάνει καλό και σε μας σαν ζευγάρι να είμαστε ευτυχισμένοι όλοι στην συμβίωσή μας, πρέπει να βρούμε μια λύση μαζί…»</p>
<p>Τα παιδιά αυτά, μετά από έναν χωρισμό έχουν βιώσει μια βαθιά αλλαγή. Πρέπει να έχουμε συνέχεια στο νου μας ότι τους είναι πολύ δύσκολο να δεχτούν έναν καινούργιο άνθρωπο στη ζωή τους. Ακόμα και να είναι πολύ θυμωμένα με την μητέρα τους ή τον πατέρα τους η αντικατάσταση είναι πολύ δύσκολη για εκείνα. Το μοντέλο της οικογένειας αιφνίδια αλλάζει και είναι πολύ δύσκολο. Δεν είναι τόσο απλό. Χρειάζεται σεβασμός και προσοχή στην προσέγγιση των παιδιών. Οι «μητριές» και οι «πατριοί» πρέπει να αφιερώσουν χρόνο, να δείξουν προσοχή και υπομονή. Και χρειάζεται πολύ δουλειά από κοινού με τον σύζυγο για την ομαλή προσαρμογή του παιδιού στο νέο οικογενειακό περιβάλλον. Χρειάζεται κοινή γραμμή στα όρια που θα βάλουν –γιατί πάντα πρέπει να μπαίνουν όρια- και στην διαπαιδαγώγηση του παιδιού.</p>
<p>Αυστηροί πρέπει να είμαστε αλλά όχι αμετακίνητοι. Τα όρια είναι αυτά που θα δώσουν ασφάλεια στο παιδί. </p>

Σχετικά άρθρα