<p><span>Είναι όσα κάνει εξωφρενικά ή μήπως αυτές είναι οι πραγματικές δυνατότητες του Κώστα Μήτρογλου;</span></p>
<p> </p>
<p>Xθες το πρωί στο ραδιόφωνο του NovaΣΠΟΡ FM συνομιλούσα με τον Τάκη Λεμονή προσπαθώντας να καταλάβω από αυτόν, αν αυτά που κάνει ο Μήτρογλου φέτος είναι τα αναμενόμενα από αυτό το παιδί ή απλώς είναι η στιγμή, το timing, το μομέντουμ που τον έχει κάνει να φαίνεται στα μάτια μας τόσο σπουδαίος.</p>
<p>Ο Λεμονής ήταν αυτός που τον είχε φέρει στον Ολυμπιακό για μερικές χιλιάδες ευρώ, επιμένοντας τότε ότι είναι ό,τι πιο ταλαντούχο υπάρχει στην Ελλάδα. Με τα χίλια ζόρια και αφού η μεταγραφή πέρασε από χίλια κύματα, του το έκαναν τότε το χατίρι.</p>
<p>Ο Λεμονής χθες στο ραδιόφωνο μέσες-άκρες το είπε: «Αν ο Μήτρογλου είναι σοβαρός και προσέχει, αυτή είναι η ποιότητά του. Η ποιότητα του καλύτερου Ελληνα ποδοσφαιριστή που είδα ποτέ…». Και εδώ που τα λέμε, ο κόουτς με τρία περάσματα από τον πάγκο του Ολυμπιακού δεν είδε και λίγους.</p>
<p>Οπως και να το δεις όμως, όπως και να το σκεφτείς, αυτά που κάνει ο Μήτρογλου δεν είναι απλά. Οι στατιστικολόγοι έψαχναν στα κιτάπια τους για να δουν αν τα έκανε ο Σιδέρης ή κάποιος άλλος. Μπορεί να βρεθεί ή να βρέθηκε ήδη κάποιος σε μία άλλη εποχή, σε ένα άλλο ποδόσφαιρο. Στο τώρα όμως, στο σήμερα, οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές.</p>
<p>Ναι, με θυμάμαι να χαζεύω με τον Σαραβάκο, να σκέφτομαι, τι κάνει ο Τσιάρτας όταν χρησιμοποιούσε το αριστερό. Αχνά, θυμάμαι τον Χατζηπαναγή να περνάει τους πάντες και τα πάντα πριν σκοράρει και τον Γεωργάτο να κάνει πλάκα με τις σέντρες του. Θυμάμαι πολλούς και λογικά δεν θα τους βάλω ποτέ στην ίδια κατηγορία με τον Μήτρογλου για πολλούς και διάφορους λόγους. Ο βασικότερος, όμως, νομίζω ότι είναι μεταφυσικός. Αυτό που λέμε, οι πρώτοι δεν ξεχνιούνται ποτέ…</p>
<p>Έπειτα από μερικά χρόνια κάπως έτσι θα σκέφτονται και οι σημερινοί 15χρονοι και 20χρονοι όταν θα βλέπουν στα 40 τους τα αστέρια εκείνης της εποχής. «Καλοί», θα λένε, «όλοι αυτοί, αλλά όσοι δεν έχουν δει Μήτρογλου, δεν έχουν δει τίποτα». Και μεταξύ μας, μάλλον θα έχουν και δίκιο. Ας τον απολαύσουμε λοιπόν για όσο ακόμη θα τον βλέπουμε στην Ελλάδα. Μέχρι τον Γενάρη, άντε μέχρι το ερχόμενο καλοκαίρι. Μετά κάποιο σπουδαίο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα, ένα από τα τρία-τέσσερα μεγαλύτερα, θα καμαρώνει για το νέο στολίδι του και εμείς θα αναζητούμε τον επόμενο.</p>
<p> sportday.gr</p>