<p style="text-align: justify;"><strong>Για να φτάσουμε να νιώθουμε ευτυχισμένοι πρέπει να ξεκινήσουμε από την αποδοχή της αλήθειας και να δεσμευτούμε υπέρ της. Αν ζεις συνεχώς με τη σκέψη του πώς θα έπρεπε να είναι τα πράγματα προκειμένου να τα χαρείς τότε δεν υπάρχει επαφ΄με το πραγματικό ε αυτό που συμβαίνει και χωρίς αυτό δεν υπάρχει πραγματική ζωή.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Κείμενο του ψυχοθεραπευτή και συγγραφέα, Χόρχε Μπουκάι </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Μπορώ να χαρώ μόνο αυτό που μπορώ να αποδεχτώ έτσι όπως είναι.</p>
<p style="text-align: justify;">Ευτυχία είναι να επιτρέπω στα γεγονότα να συμβαίνουν, έλεγε η Βιρτζίνια Σατίρ. Να δέχομαι τα πράγματα όπως είναι. Προφανώς δεν υπάρχει αποδοχή όταν διαρκώς οργίζομαι με ό, τι συμβαίνει.</p>
<p style="text-align: justify;">Για παράδειγμα αν και εγώ ο ίδιος οργιζόμουν με όσα γράφω για την ευτυχία θα μου ήταν αδύνατον να απολαύσω τη δουλειά μου.</p>
<p style="text-align: justify;">Αν και εσύ τώρα που το διαβάζεις θύμωνες γιατί λέω  κάτι που δεν σου αρέσει ασφαλώς δεν θα έπαιρνες ασφαλώς δεν θα έπαιρνες καμία χαρά από την ανάγνωσή του. Δεν λέω ότι πρέπει να σου αρέσει σου ζητώ μόνο να μη θυμώνεις.</p>
<p style="text-align: justify;">Δε συζητώ αν είναι σωστό ή άσχημο αυτό ή εκείνο ούτε μιλώ για κάτι που πρέπει να επικροτείς ή με το οποίο πρέπει να συμφωνείς. Αναφέρομαι απλώς, σε κάτι που πρέπει να γίνει αποδεκτό. Είναι μεγάλη η απόσταση ανάμεσα στο αποδέχομαι και το συμφωνώ.</p>
<p style="text-align: justify;">Αποδέχομαι σημαίνει συνειδητοποιώ ότι κάτι είναι όπως είναι. Σταματώ να τα βάζω με κάτι γιατί είναι όπως είναι και από τη στιγμή που σταματώ να το αντιμάχομαι αποφασίζω αν θέλω ή δεν θέλω να κάνω κάτι για να αλλάξει (για παράδειγμα θα ήθελα να είναι διαφορετική η κατάσταση).</p>
<p style="text-align: justify;">Στις διαπροσωπικές σχέσεις βέβαια η αποδοχή είναι το κλειδί που ανοίγει την πόρτα για τον δεσμό. Αν δεν μπορώ να σε δεχτώ όπως είσαι, δεν μπορώ να χαρώ τη συντροφιά σου. Αν θέλω να είσαι διαφορετικός τότε δε θα μπορώ να ευχαριστηθώ που είμαι μαζί σου ούτε τώρα ούτε ποτέ.</p>
<p style="text-align: justify;">Η πρόκληση για τον ασθενή είναι να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η υγιής σχέση που δημιουργείται ανάμεσα σε εκείνον και τον θεραπευτή μπορεί να επαναληφθεί και έξω από τη θεραπεία στην πραγματική ζωή. </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Απόσπασμα από το βιβλίο "Ο δρόμος της ευτυχίας", από τις εκδόσεις Όπερα. </p>