<p align="justify"><span style="font-size: small;">Αν και συνήθως οι κεφαλαλγίες απασχολούν τους ενήλικες, δεν είναι ασυνήθιστο να παραπονιούνται και τα παιδιά για κεφαλαλγία. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, μπορεί να οφείλονται σε σοβαρό νόσημα, οπότε πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις και ποια είναι η θεραπεία;</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">Παρότι η κεφαλαλγία είναι περισσότερο γνωστή ως διαταραχή των ενηλίκων, δεν είναι σπάνιο να προσβάλλει και τα παιδιά. Όταν είναι συχνές οι κεφαλαλγίες μπορούν να υποβαθμίσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής των παιδιών και γι’ αυτό πρέπει να αναγνωρίζονται και να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Αρκετές περιπτώσεις παιδικής κεφαλαλγίας οφείλονται σε λοιμώδη αίτια, αλλά και σε διαταραχές ημικρανιακού τύπου. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνεται στη διάγνωση των νοσημάτων εκείνων που πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα. Σημαντικά για την αξιολόγηση των παιδιών είναι τα χαρακτηριστικά των κρίσεων κεφαλαλγίας, όπως είναι η χρονιότητα, ο παραξυσμικός χαρακτήρας και η τάση για επιδείνωση.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Περιλοιμώδης κεφαλαλγία. Πολύ συχνά, κατά τη διάρκεια ενός εμπύρετου νοσήματος, τα παιδιά παραπονούνται για κεφαλαλγία μέσης έντασης, η οποία διαρκεί όσο και το υποκείμενο νόσημα. Ωστόσο, ορισμένες λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος μπορούν να προκαλέσουν μια σχετικά ήπια και συνεχή κεφαλαλγία, η οποία μπορεί να επιμείνει για εβδομάδες. Η αύξηση της ενδοθωρακικής πίεσης, όπως για παράδειγμα όταν το παιδί βήχει, επιδεινώνει την κεφαλαλγία. Λοιμώδεις παράγοντες που συνήθως ευθύνονται είναι το μυκόπλασμα της πνευμονίας και ο ιός της γρίπης. Στις περιπτώσεις αυτές, η νευρολογική εξέταση είναι χωρίς παθολογικά ευρήματα, ενώ δεν υπάρχει τάση για επιδείνωση.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Η φλεγμονή των παραρρίνιων κόλπων αποτελεί συχνή αιτία κεφαλαλγίας στα παιδιά. Διαπιστώνεται ευαισθησία κατά την ψηλάφηση της υπερκείμενης περιοχής και αίσθηση πίεσης, ενώ συχνά ευρήματα είναι ο επίμονος βήχας και οι ρινικές εκκρίσεις.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Η κεφαλαλγία στις ημικρανίες. Τα μικρά παιδιά δύσκολα μπορούν να δώσουν μια ικανοποιητική περιγραφή της κεφαλαλγίας και οι γονείς συχνά περιγράφουν ότι το παιδί τους ξαφνικά πιάνει το κεφάλι του και λέει ότι ζαλίζεται ή ότι νυστάζει, ενώ είναι κάτωχρο, χωρίς διάθεση να παίξει. Συχνά το παιδί έχει ναυτία και μπορεί να κάνει εμετό, ενώ παραπονείται ότι το ενοχλούν οι δυνατοί ήχοι, τα φώτα, η κίνηση και οι έντονες μυρωδιές. Ο ύπνος συνήθως λύνει την κρίση, η οποία έχει τις πιο πολλές φορές διάρκεια λίγων ωρών. Ορισμένες φορές πριν από την κρίση υπάρχουν πρόδρομα συμπτώματα, κυρίως από τους οφθαλμούς, τα οποία ονομάζονται αύρα. Τέτοια συμπτώματα είναι λάμψεις, χρωματιστές γραμμές, θόλωση της όρασης ή και ψευδαίσθηση ότι τα αντικείμενα μικραίνουν (μικροψία) ή ότι απομακρύνονται. Συνήθως μετά την αύρα ακολουθεί η κεφαλαλγία. Η αύρα ωστόσο είναι σχετικά σπάνια σε παιδιά μικρότερα των 8 ετών, ενώ σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις είναι δυνατόν να υπάρχει αύρα χωρίς να ακολουθεί κεφαλαλγία.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Νεοπλάσματα του ΚΝΣ: Αν και αρκετά σπάνια, αποτελούν τη μεγαλύτερη ανησυχία τόσο για τους γονείς όσο και για τον παιδίατρο. Η κεφαλαλγία που οφείλεται κυρίως σε αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης, μπορεί να μην έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κατά τα πρώιμα στάδια, στη συνέχεια όμως λαμβάνει χαρακτηριστικά που θα πρέπει να μας ανησυχήσουν. Τέτοια είναι η εμφάνιση κατά τις πρωινές ώρες αμέσως μετά την έγερση, η αφύπνιση λόγω της κεφαλαλγίας και η σταδιακή επιδείνωση τόσο της συχνότητας όσο και της έντασης. Κυρίως όμως τα παιδιά παραπονιούνται ότι ο πονοκέφαλος δε φεύγει ποτέ τελείως, ενώ η όψη τους είναι σκυθρωπή.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Ψυχογενής κεφαλαλγία: Σε ορισμένες περιπτώσεις η κεφαλαλγία είναι δυνατόν να μην έχει οργανική βάση και να οφείλεται σε λειτουργικά αίτια. Σε αυτές τις περιπτώσεις χαρακτηριστικά η κεφαλαλγία σχετίζεται με συγκεκριμένες συνθήκες (λ.χ. σχολείο, επίσκεψη σε συγγενικό πρόσωπο). Ωστόσο, πριν καταλήξουμε στη διάγνωση της ψυχογενούς κεφαλαλγίας πρέπει να είμαστε βέβαιοι για την απουσία οργανικής αιτίας.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">• Έλλειψη επαρκούς ύπνου.</span></p>
<h2 align="justify"><span style="font-size: small;">Διερεύνηση – εξετάσεις</span></h2>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">Όλα τα παιδιά με κεφαλαλγίες θα πρέπει να εξετάζονται από τον παιδίατρό τους, ο οποίος στη συνέχεια θα αποφασίσει την ανάγκη για παραπομπή σε ειδικό ιατρό (ωτορινολαρυγγολόγο, παιδονευρολόγο, οφθαλμίατρο κ.τ.λ.).</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">Σε περιπτώσεις που κρίνεται απαραίτητη από τον ιατρό, η μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου θα εξαλείψει οποιαδήποτε αμφιβολία σχετικά με την καλοήθη ή όχι φύση της κεφαλαλγίας. Η μαγνητική τομογραφία προτιμάται γιατί δεν χρησιμοποιεί ιονίζουσα ακτινοβολία και με την εφαρμογή των σύγχρονων τεχνικών είναι απολύτως ασφαλής.</span></p>
<h2 align="justify"><span style="font-size: small;">Η αντιμετώπιση</span></h2>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">Η οξεία κεφαλαλγία αντιμετωπίζεται με τη χορήγηση αναλγητικής αγωγής όπως είναι η παρακεταμόλη και το μεφαιναμικό οξύ, με ξεκούραση και ύπνο. Επίσης σημαντικό είναι να αποφεύγονται παράγοντες που μπορεί να επιδεινώσουν τις κεφαλαλγίες, όπως είναι το σωματικό και ψυχολογικό στρες, το διάβασμα με ελλιπή φωτισμό και η κατάχρηση τηλεόρασης, υπολογιστή και ηλεκτρονικών παιχνιδιών.</span></p>
<p align="justify"><span style="font-size: small;">ΠΗΓΗ: (ΥΓΕΙΑ) hygeia.gr</span></p>