Τι δηλώνει το μέγεθος των όρχεων για την πατρότητα

<p style="text-align: justify;"><strong>Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε έγκυρο επιστημονικό περιοδικό, υποστηρίζει πως οι άνδρες που έχουν μικρότερους όρχεις είναι πιο πιθανό να είναι καλύτεροι πατέρες για τα παιδιά τους.</strong><br /><br /><strong>Ο σκοπός των ερευνητών ήταν να καθορίσουν γιατί κάποιοι άνδρες επενδύουν περισσότερη ενέργεια στο ρόλο τους ως γονείς σε σύγκριση με άλλους. Το έναυσμα της διεξαγωγής της δόθηκε από προηγούμενα ευρήματα, σύμφωνα με τα οποία τα παιδιά που έχουν καλύτερη σχέση με τους πατέρες τους έχουν καλύτερες ψυχοκοινωνικές και εκπαιδευτικές επιδόσεις.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Το άρθρο επιμελήθηκε ο Π. Δρέττας, </strong><br /><strong>Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, </strong><br /><strong>Δ/ντής του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong></strong><img src="/contentfiles/galleryfiles/drettas.jpg" alt="" width="80" height="80" /><br /><br /><span>Παράλληλα, προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει πως τα χαμηλότερα επίπεδα τεστοστερόνης στους άνδρες σχετίζονται με αυξημένη συμμετοχή σε ζητήματα γονεϊκότητας. Διευκρινίζεται βέβαια πως στις μελέτες αυτές οι ερευνητές ήθελαν να εξετάσουν την επίδραση του όγκου των όρχεων στην ποσότητα και την ποιότητα του σπέρματος και όχι στα επίπεδα τεστοστερόνης.</span><br /><br /><span>Στην πιο πρόσφατη μελέτη λοιπόν, αναλύθηκαν τα δεδομένα 70 βιολογικών πατέρων που είχαν ένα παιδί ηλικίας 1-2 ετών και ζούσαν μαζί με αυτό και τη βιολογική του μητέρα. Τόσο οι μητέρες, όσο και οι πατέρες συμμετείχαν σε συνεντεύξεις με σκοπό το καθορισμό της εμπλοκής του πατέρα στην φροντίδα του παιδιού. Πιο συγκεκριμένα, συγκεντρώθηκαν πληροφορίες σχετικά με το εάν ο πατέρας του παιδιού αλλάζει τις πάνες, εάν το ταΐζει και το κάνει μπάνιο, εάν μένει στο σπίτι να το φροντίσει όταν είναι άρρωστο, καθώς κι εάν το πηγαίνει στις επισκέψεις στον παιδίατρο. </span><br /><br /><span>Στη συνέχεια οι πατέρες υποβλήθηκαν σε μέτρηση των επιπέδων τεστοστερόνης καθώς και σε μαγνητική τομογραφία με σκοπό την απεικόνιση της εγκεφαλικής δραστηριότητας, ενώ έβλεπαν φωτογραφίες των παιδιών τους με χαρούμενη, θλιμμένη, ή ουδέτερη έκφραση. Παράλληλα, οι ερευνητές τους έδειξαν και φωτογραφίες ενός άγνωστου ενήλικα με παρόμοιες εκφράσεις.</span><br /><br /><span>Τα ευρήματα έδειξαν πως τα επίπεδα τεστοστερόνης και το μέγεθος των όρχεων σχετίζονταν με το βαθμό άμεσης παροχής γονεϊκής φροντίδας, όπως αυτή αναφερόταν από τους δύο γονείς. Οι πατέρες μάλιστα, που είχαν μικρότερο μέγεθος όρχεων εμφάνισαν αυξημένη δραστηριότητα στην περιοχή του εγκεφάλου που συνδέεται με την ανταμοιβή και τη γονεϊκή κινητοποίηση, όταν έβλεπαν τις φωτογραφίες του παιδιού τους.</span><br /><br /><span>Οι ερευνητές ισχυρίζονται πως η βιολογία των ανδρών χαρακτηρίζεται από μια αντικρουόμενη σχέση ανάμεσα στην προσπάθεια για αναπαραγωγή και στην προσπάθεια για παροχή γονεϊκής φροντίδας, όπως φαίνεται από την αντιστοιχία του μεγέθους των όρχεων και της εγκεφαλικής δραστηριότητας που σχετίζεται με τη γονεϊκότητα.</span><br /><br /><span>Σημειώνουν μάλιστα, πως από τη μία υπάρχει η υπόθεση ότι το μέγεθος των όρχεων επηρεάζει τη συμμετοχή των ανδρών στην ανατροφή των απογόνων, αλλά από την άλλη μπορεί να είναι η ενεργή συμμετοχή αυτή που οδηγεί στη μείωση του μεγέθους των όρχεων. Είναι άλλωστε ήδη γνωστό πως η τεστοστερόνη των ανδρών μειώνεται όταν γίνονται πατέρες.</span><br /><br /><span>Ένα ακόμα ερώτημα που θέτουν οι ερευνητές είναι κατά πόσο μπορεί το περιβάλλον στο οποίο ανατράφηκαν οι άνδρες ως παιδιά, να επηρεάσει τον πατρικό τους ρόλο. Υπάρχουν ερευνητικά δεδομένα που δείχνουν ότι οι στρεσογόνες εμπειρίες κατά τη παιδική ηλικία αλλάζουν ολόκληρη τη στρατηγική του τρόπου ζωής. Μπορεί, για παράδειγμα, ένα παιδί που μεγάλωσε χωρίς πατέρα να απαντήσει σε αυτή την απουσία δίνοντας στην ενήλικη ζωή του έμφαση στην εύρεση σεξουαλικού συντρόφου και όχι στην ανατροφή των απογόνων του.</span><br /><br /><span>Ακόμα όμως και εάν η σχέση ανάμεσα στο μέγεθος των όρχεων ενός πατέρα και τη δραστηριοποίηση του στον τομέα της ανατροφής των απογόνων είναι στατιστικά σημαντική, δεν παύει η προσωπική επιλογή να είναι ο παράγοντας που θα καθορίσει τελικά τη συμμετοχή του πατέρα στην ανατροφή του παιδιού του. </span><br /><br /><span>Για κάποιους άνδρες μπορεί να είναι πιο δύσκολο λόγω ιδιοσυγκρασίας να είναι αυτοί που θα παρέχουν φροντίδα, χωρίς όμως αυτό να δικαιολογεί την αποστασιοποίηση τους από τον πατρικό τους ρόλο.</span><br /><br /><br /></p>

Σχετικά άρθρα