<div class="white_detail_text">
<div class="description">Δύο χρόνια μετά το εκρηκτικό <em><a href="http://www.sgt.gr/gr/programme/event/229" target="_blank">Hot Pepper, Air Conditioner and the Farewell Speech</a></em>, το οποίο απολαύσαμε στη Στέγη, ο <strong>40χρονος αστέρας της Ιαπωνίας</strong>, η εξαιρετική ομάδα του <a href="http://www.sgt.gr/uploads/chelfitsch_bio_gr.pdf" target="_blank">chelfitsch</a> και το μουσικό<strong> </strong>συγκρότημα <a href="http://sangatsu.com/en/" target="_blank">Sangatsu</a>καταθέτουν μια αρχετυπική και επαναστατική αλληγορία για μια Ιαπωνία –αλλά και μια ανθρωπότητα– απελπιστικά συμβιβασμένες με την καταστροφή τους. Σοκαρισμένος από την αλλαγή της ιαπωνικής κοινωνίας έπειτα από το συλλογικό τραύμα που άφησε στο «σώμα» της χώρας η τραγωδία της Φουκουσίμα, ο Οκάντα, με <strong>υπόγειο χιούμορ και οργισμένη μελαγχολία</strong>, μιλά στο <a href="http://jimen.chelfitsch.net/en/" target="_blank"><em>Ground and Floor</em></a> για την αρχέγονη Μητέρα-Γη και για τη λήθη των ουρανοξυστών, για τη μυθική Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου και την τελματωμένη Ιαπωνία του καπιταλιστικού παρόντος.<br /><br />Τιμώντας το παραδοσιακό χοροθέατρο Νο, όπου οι νεκροί και οι ζωντανοί μοιράζονται τη σκηνή, εμφανίζει μια νεκρή πεθερά να στοιχειώνει την έγκυο νύφη της. Η γη τρέμει και οι ήρωες του έργου, ζωντανοί και νεκροί, γραπώνονται με άγρια απελπισία ο ένας από τον άλλον. Με απροσδόκητη σωματικότητα, μουσικότητα και εικαστική ματιά, ο Οκάντα παραδίδει μια σύγχρονη τελετουργία με <strong>post-rock μουσική υπόκρουση</strong>, ιαπωνική ατμόσφαιρα και οικουμενικές αγωνίες.<br /><br /><br /><strong>ΣΤΑ ΙΑΠΩΝΙΚΑ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΥΣ</strong></div>
</div>
<div class="separator_detail"><img src="http://www.sgt.gr/img/p.gif" alt="" width="460" height="3" /></div>
<div class="white_detail_text">
<div class="description">Συγγραφή &amp; Σκηνοθεσία: <strong><a href="http://www.sgt.gr/uploads/okada_toshiki_bio_gr.pdf" target="_blank">Toshiki Okada</a></strong><br />Ερμηνεύουν: <strong>Taichi Yamagata</strong>, <strong>Makoto Yazawa</strong>, <strong>Yukiko Sasaki</strong>, <strong>Mari Ando</strong>,<strong>Izumi Aoyagi</strong><br />Μουσική: <strong>Sangatsu</strong><br />Σκηνικά:<strong> Shusaku Futamura</strong><br />Δραματουργία: <strong>Sebastian Breu</strong><br />Κοστούμια: <strong>Yuko Ikeda</strong> (Luna Luz)<br />Μάθημα ανατομίας: <strong>Nao Kusumi</strong><br />Διεύθυνση Σκηνής: <strong>Koro Suzuki</strong><br />Ήχος: <strong>Norimasa Ushikawa</strong><br />Φωτισμοί: <strong>Tomomi Ohira</strong><br />Βίντεο: <strong>Shimpei Yamada</strong><br />Παραγωγός:<strong> Akane Nakamura</strong><br />Διεύθυνση ομάδας: <strong>Tamiko Ouki</strong><br /><strong>Παραγωγή</strong>: Kunstenfestivaldesarts (Βρυξέλλες)<br /><strong>Διεύθυνση παραγωγής</strong>: chelfitsch (Τόκυο)<br /><strong>Εκτέλεση παραγωγής</strong>: precog (Τόκυο)<br /><strong>Σε συμπαραγωγή με</strong>: Festival d’Automne (Παρίσι), Les Spectacles vivants – Centre Pompidou (Παρίσι), HAU Hebbel am Ufer (Βερολίνο), La Bâtie – Festival de Genève (Γενεύη), KAAT – Kanagawa Arts Theater (Καναγκάουα), Kyoto Experiment (Κυότο), De Internationale Keuze van de Rotterdamse Schouwburg (Ρόττερνταμ), Dublin Theatre Festival (Δουβλίνο), Théâtre Garonne (Τουλούζη), Στέγη Γραμμάτων &amp; Τεχνών (Αθήνα)<br /><strong>Υποστήριξη φιλοξενίας</strong>: KAAT (Kanagawa Arts Theatre), Kyoto Experiment<br /><strong>Ευχαριστίες</strong>: Steep Slope Studio<br /><strong>Με την υποστήριξη</strong>: Agency for Cultural Affairs Government of Japan in the fiscal 2013<br /><br /><strong>Διαβάστε περισσότερα:</strong><br /><br />•    Δραματουργός και σκηνοθέτης αρχικά, αλλά και εικαστικός και πεζογράφος στην πορεία, με διεθνή αναγνώριση και διακρίσεις, ο Οκάντα (γενν. 1973) θεωρείται ο πλέον ταλαντούχος Ιάπωνας καλλιτέχνης της γενιάς του στο χώρο των παραστατικών τεχνών. Προσκεκλημένος της Στέγης, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 2011 με τη χοροθεατρική περφόρμανς που τον καθιέρωσε διεθνώς, το<em>Hot Pepper, Air Conditioner and the</em> <em>Farewell Speech</em>. Θέμα της ήταν η παράνοια του σύγχρονου εργασιακού περιβάλλοντος. Το 2008, τιμήθηκε με το Βραβείο Κενζαμπούρο Όε για τη συλλογή πεζογραφημάτων του με τίτλο <em>Το τέλος του ειδικού χρόνου που μας παραχωρήθηκε.</em><br /><br />•    Η παράσταση είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης, στο πλαίσιο εξωστρέφειας και ανοίγματος στη διεθνή σκηνή.<br /><br />•    Σήμα-κατατεθέν της θεατρικής δουλειάς του Οκάντα είναι ο αριστοτεχνικός συνδυασμός της πρόζας –που είναι επί τούτου γραμμένη στην καθομιλουμένη αργκό της ιαπωνικής νεολαίας– με μια ακραία σωματικότητα, άψογα συντονισμένη με τη μουσική επένδυση κάθε παράστασης. Γι’ αυτό, άλλωστε, συχνά τον χαρακτηρίζουν χορογράφο, παρότι ο ίδιος ξεκαθαρίζει: «Δεν έχω σπουδάσει χορό, αλλά θέατρο».<br /><br />•    Η παράξενη ονομασία της ομάδας («chelfitsch» με το αρχικό «c» πάντα πεζό) είναι ένα λογοπαίγνιο που παραπέμπει στη λανθασμένη παιδική προφορά της αγγλικής λέξης «selfish» («εγωιστής»). Σύμφωνα με τον Οκάντα, εκφράζει το βασικό κοινωνικό και πολιτιστικό πρόβλημα της σύγχρονης Ιαπωνίας. <br /><br />•    Το Μάρτιο του 2011, μια σειρά από καταστροφικά γεγονότα έπληξαν την Ιαπωνία. Στις 11 Μαρτίου 2011 σημειώθηκε ισχυρός σεισμός μεγέθους 9,0 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ στις βορειανατολικές ακτές της χώρας, προκαλώντας τσουνάμι. Ακολούθησε το ατύχημα στον πυρηνικό σταθμό της Φουκουσίμα, που επέφερε μια από τις πιο σοβαρές οικολογικές καταστροφές στον πλανήτη. Το πυρηνικό ατύχημα ήταν συνέπεια του σεισμού και του τσουνάμι, μολονότι συνετέλεσαν και άλλοι παράγοντες: η παλαιότητα των αντιδραστήρων, η καταπόνησή τους εξαιτίας της διαρκώς αυξανόμενης παραγωγής και η ανεπαρκής συντήρησή τους. </div>
</div>
<div class="description"> </div>
<div class="description">Πηγή: <br /><br /></div>