Ένας ψυχολόγος εξηγεί τo μεγάλο λάθος στις δίαιτες: «Θα φάω σήμερα και από αύριο… στοπ»

Είμαι 19 ετών με 1.75 ύψος και 90 κιλά. Νιώθω πολύ άσχημα με τον εαυτό μου, όχι επειδή είμαι παχιά αλλά επειδή μπορώ να τα χάσω τα περιττά κιλά που με επιβαρύνουν αλλά δεν το κάνω.

Είναι σαν να μην το θέλω. Οι φίλοι μου λένε ότι αν το ήθελα πραγματικά, θα το είχα κάνει. Θα ήθελα να με συμβουλεύσετε. Θέλω να χάσω τα κιλά γιατί είναι κάτι που θα μου κάνει καλό.

Στο ερώτημά σας απαντά ο Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός

Όταν της λένε οι φίλοι «αν το ήθελες πραγματικά, θα το είχες κάνει» στην πραγματικότητα αμφισβητούν το αν θέλει ή όχι. Πιστεύω ότι θέλει να χάσει και τα κιλά αλλά θέλει να διατηρήσει και κάτι άλλο: ενδεχομένως την παρηγοριά ή κάποια άλλα συναισθήματα που το φαγητό τής προσφέρει.

Στην πραγματικότητα ίσως δεν είναι ότι δεν θέλει να χάσει κιλά αλλά ότι υπάρχουν μέσα της συγκρουόμενες επιθυμίες. Αφού έχει παραπανίσια κιλά, μήπως υπάρχει κάτι που δεν θέλει να αντιμετωπίσει ή το εξωτερικεύει με συμβολικό τρόπο; Σαν να μασάει τα συναισθήματα, σαν να προσπαθεί να βγάλει κάτι έξω αλλά το εκλαμβάνει σαν απώλεια.

«Θα φάω σήμερα και από αύριο τέλος»: Η πολύ κακή και αναβλητική μέθοδος

Δηλαδή λέει: «πρέπει να χάσω τα κιλά». Το χάσιμο όμως, το εκλαμβάνουμε σαν να έχουμε χάσει κάτι που θέλουμε να το ξαναπάρουμε. Μήπως παίρνει μια ευχαρίστηση αλλά παράλληλα με έναν έμμεσο τρόπο, στενοχωριέται για κάτι έχασε ή για κάτι που δεν θέλει να χάσει;

Πολλοί εθισμοί όπως το κάπνισμα, το πολύ φαγητό και το ποτό μπορεί να ευθύνονται σε τέτοιους λόγους. Συνήθως οι άνθρωποι που τρώνε πολύ, νιώθουν την ανάγκη να είναι οι γύρω τους πιο ευαίσθητοι και πιο τρυφεροί μαζί τους. Αυτό που βασικά γίνεται, είναι ότι αρνείται να βιώσει κάτι δυσάρεστο.

Στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται να κάνουμε υπερβολές σε τέτοιες περιπτώσεις. Αν τρώει 5 σοκολάτες την ημέρα, αύριο ας φάει 4 και ας το μειώνει με τρόπο που να είναι κατάλληλος για την ίδια. Πολλές φορές λέμε «Θα φάω σήμερα και από αύριο τέλος». Είναι μια πολύ κακή μέθοδος, αναβλητική και πολύ αυστηρή, καταλήγοντας να μάς αγχώνει από αυτό που ποθούμε πιο πολύ.

Διαβάστε σχετικά άρθρα:

Τι γίνεται αν στην οικογένεια υπάρχει ιστορικό σχιζοφρένειας;

Είμαι βουλιμική: Πώς η οικογένεια επηρεάζει την καθημερινή σου ζωή;

Το μεγάλο άγχος όταν πας να φας – Πώς θα ξεπεράσεις αυτόν τον φόβο;

Η ορμή της πείνας: Πότε θεωρούμαστε εξαρτημένοι από το φαγητό;

Σχετικά άρθρα