<p style="text-align: justify;">Με απάτησε και έμεινα: Η αληθινή ιστορία μιας γυναίκας που ξεπέρασε την απιστία.</p>
<p style="text-align: justify;">Δεν ξέρω ακόμα πώς θα τελειώσει αυτή η ιστορία. Είναι στιγμές που ειλικρινά φοβάμαι να σκεφτώ ότι είμαι παντρεμένη με κάποιον που μπορούσε να μου κάνει αυτό που μου έκανε ο Sam. H αλήθεια είναι όμως, ότι και ο Sam είναι φοβισμένος –και ντροπιασμένος- και ήταν ντροπιασμένος και φοβισμένος ενώ βρισκόταν με την Daphne.</p>
<p style="text-align: justify;">Ταυτόχρονα, όσο και τρομάζω στη σκέψη του τι θα μπορούσε να  έχει συμβεί αν αυτή η σχέση προχωρούσε ο γάμος μας πλέον είναι καλύτερος από ποτέ. Τα πράγματα πια είναι πιο ξεκάθαρα. Ο άνδρας μου πια δεν καταπίνει τον θυμό του με την ελπίδα ότι θα του περάσει, και έχει γίνει καλύτερος στον να εκδηλώνει τα συναισθήματα του. Δίνω ξανά σημασία στα στοιχεία που με έκαναν να τον ερωτευτώ πριν 12 χρόνια, και που ποτέ δεν έπαψα να αγαπώ, αλλά τα άφησα να θαφτούν κάτω από στοίβες άπλυτων ρούχων και βρώμικων πιάτων. Μάλιστα προσπαθώ, μερικές φορές, να του ρίξω γοητευτικές ματιές- βέβαια συνήθως μοιάζουν πιο πολύ με γκριμάτσες- αλλά προσπαθώ, αλήθεια να ξανά ανάψουμε το πάθος μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Φροντίζω να είμαι πιο ερωτική στην καθημερινότητά μου κάτι το οποίο δεν έκανα παλιότερα. Ανακάλυψα στα μαγαζιά ένα  push-up σουτιέν. Ένιωσα αμήχανα, ήταν τόσο προκλητικό, τόσο εμφατικό που έμοιαζε πιο πολύ με προσθετικό μηχανισμό παρά με ρούχο. Παλαιότερα δεν θα έμπαινα καν στη διαδικασία να το σκεφτώ… Τώρα όμως νιώθω την ανάγκη να είμαι όλο και πιο ελκυστική για τον άνδρα μου. Είπα να το δοκιμάσω για τον Sam και δεν το μετάνιωσα, κάνει το στήθος μου να δείχνει θαυμάσιο. Του άρεσε. Το θαύμασε και κάναμε έρωτα.</p>
<p style="text-align: justify;">Αλλά ύστερα, ενώ κάναμε σέξ, πάλι οι αρνητικές σκέψεις ξαναμπήκαν στο μυαλό μου:Τον άγγιζε και εκείνη έτσι; Είχε μεγαλύτερο στήθος από εμένα; Τί να του έλεγε μετά τον έρωτα όταν έφευγαν μαζί από το ξενοδοχείο; Με έπιασαν τα κλάμματα.  </p>
<p style="text-align: justify;">Ο Sam με κρατούσε ενώ έκλαιγα. Έπειτα με ρώτησε πόσο χρόνο χρειαζόμουν να τα ξεχάσω όλα και να τον συγχωρήσω. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα ιδέα. Μπορεί πότε. Ίσως αύριο. Τότε έκανα κάτι για μένα που ποτέ δεν θα μπορούσα να είχα κάνει για τον εαυτό μου. Με έσωσε από αυτό το σκοτεινό, άσχημο, θολό μέρος του παρελθόντος- του δικού μας παρελθόντος- και με έφερε πίσω στο όμορφο παρόν. Μου είπε, «Είμαι μαζί σου τώρα. Αγαπώ εσένα τώρα. Θέλω να κάνω τον γάμο μας όμορφο πάλι, ξεκινώντας από τώρα.</p>
<p style="text-align: justify;">Φύσηξα την μύτη μου, πήρα μια βαθιά ανάσα, και βρέθηκα μες στην αγκαλιά του- στην αγκαλιά κάποιου πολύ γνώριμου και φιλικού ανθρώπου, αλλά ταυτόχρονα εντελώς ξένου και αγνώστου. Που όπως φαίνεται τελικά, έπειτα από το σοκ, την προδοσία και τον πόνο, είναι αυτός που πραγματικά θέλω στη ζωή μου. </p>