Διεγείρομαι όταν φοράω τις μπότες της κοπέλας μου!

Αναγνώστης μας εξομολογείται:

“Αντιμετωπίζω με σκεπτικισμό τον φετιχισμό μου. Σαν τίτλο θα μπορούσα να βάλω αυτόν, ωστόσο θα κάνω μια ανάλυση. Από την εφηβεία μου που ξεκίνησα να αυνανίζομαι με βρίσκω να ελκύομαι από τις γυναικείες μπότες. Ωστόσο υπάρχει δυο αναμνήσεις μου από παλιά, η μια όταν ήμουνα μόλις 4 ετών και είχε έρθει μια συγγενής (ετών 20 τότε) και μου είχε κάνει εντύπωση ότι φορούσε μπότες και το έλεγα (σύμφωνα με τους γονείς μου), και μια λίγο αργότερα που βρήκα τις μπότες της μητέρας μου σε μια παπουτσοθήκη και τις φόρεσα. Θυμάμαι αίσθημα δύναμης από την μια και ντροπής από την άλλη. Κατά την εφηβεία μου συνέχισα να ελκύομαι από αυτές τις εικόνες μέσα από πορνογραφικά περιοδικά και τις αρχές του ίντερνετ. Ωστόσο όταν οι γονείς μου έλλειπαν από το σπίτι θα έψαχνα να βρω και πάλι τις μπότες της μητέρας μου.

Μεγαλώνοντας και αναπτύσσοντας πλέον ολοκληρωμένες ερωτικές επαφές συνέχισα να έχω τέτοιες επιθυμίες, ωστόσο ήμουν γενικά πολύ ικανοποιημένος από τις σχέσεις μου όταν εκείνες φορούσαν εντός και εκτός σεξ τις μπότες τους. Ωστόσο μπορούσα να λειτουργήσω κανονικά και χωρίς την παρουσία τους. Πριν κάποιον καιρό το συζήτησα με την τότε ερωτική μου σύντροφο και με προέτρεψε να το επιδιώξω να αγοράσω και για μένα. Ήταν περίεργη αλλά άκρως δελεαστική η ιδέα. 

Από τότε με την συγκεκριμένη γενικά επιδιδόμαστε σε τέτοιου είδους επαφές, αν και πλέον δεν είμαστε ζευγάρια αλλά βρισκόμαστε ευκαιριακά. Στο μεταξύ έχω πραγματοποιήσει και άλλες ερωτικές σχέσεις που γενικά λειτούργησαν ικανοποιητικά. Από εκεί και πέρα μερικές φορές ακόμα και τώρα που είμαι 30+ συνεχίζω να φοράω τις μπότες που έχω αγοράσει όταν λείπουν οι δικοί μου και όχι απαραίτητα για λόγους αυνανισμού ή σεξ. Ωστόσο να αναφέρω ότι δεν είχα ουδέποτε ούτε επιθυμία ούτε διάθεση να “αρέσω σε άνδρες”, αλλά παρόλα αυτά το βρίσκω σαν “παιχνίδι μου” όλο αυτό. Είναι παθολογικό; θα μπορούσα να απαλλαγώ από και τέτοιο μέσα από μια συμπεριφοριστική θεραπεία; Υπάρχει πραγματικά λόγος ανησυχίας ή το μεγενθύνω στο κεφάλι μου; Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων”.

Αγαπητέ αναγνώστη, απευθύναμε το ερώτημά στην επιστημονική ομάδα του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών. 

Μια πρώτη ανάγνωση του κειμένου σας δείχνει ότι ίσως να έχετε διαβάσει επιπόλαια για τον φετιχισμό και τρομάξατε. Το να θυμάστε 4 ετών έτσι όπως το περιγράφετε δεν υπάρχει περίπτωση. Η σεξουαλική ανάμνηση να αρχίζει μετά τα 5.

Μάλλον είναι ένα σενάριο που ακούσατε από άλλους. Ή από λογοτεχνικές αναφορές στο φετιχισμό, μαζοχισμό κτλ. Δε μοιάζει πάντως να υποφέρετε με ό, τι εσείς ήδη περιγράφετε σαν διάγνωση φετιχισμού… και μοιάζει να περνάτε καλά. Ο μεγάλος Κέυνς έλεγε… στο σεξ όλα επιτρέπονται εκτός από αυτά που θα σας σκοτώσουν ή θα σας πάνε φυλακή.

Στα περισσότερα ζευγάρια τα παπούτσια είναι φετίχ και στο σεξ αλλά και στην επίδειξή τους. Δέστε την επιτυχία του  ΜΑΝΟΛΟ ΜΠΛΑΝΙΚ στις γυναικείες γόβες που τις έκανε το απόλυτο και πιο ακριβό αξεσουάρ τους … παγκόσμια.

Ομοφοβία αλλά και μαμοφοβία έχετε και πρέπει να το συζητήσετε με κάποιον ειδικό. Μπότες φοράνε και οι άνδρες, οι ένστολοι γενικά οι οδηγοί μηχανών και δεν καταννοώ ποιος είναι ο φόβος σας.

Πρόβλημα όμως διακρίνω στο ότι είστε 30 και μένετε με τη μαμά σας. Τους γονείς τους σκοτώνουμε συμβολικά σε πιο νέα ηλικία και μόνο τότε πετάμε με δικά μας φτερά, ώριμοι και ερωτικοί. Ξεκολλήστε και μιλήστε.

Σχετικά άρθρα