<p style="text-align: justify;"><strong style="text-align: justify;">Η κόρη μου είναι 17 ετών. Αντιμετωπίζει έντονο πρόβλημα με την ακμή και ντρέπεται πολύ για τα σπυράκια της. Προσπαθεί να τα καλύψει συνέχεια με μέικ απ, νιώθει πολύ ντροπή για το πρόσωπό της, φοβάται μην τυχόν και φύγει το μέικ απ ακόμα και σε καθημερινές δραστηριότητες όπως το γυμναστήριο. Ακόμα και αν κάποιο αγόρι της μιλήσει και θελήσει να την προσεγγίσει εκείνη νιώθει ντροπή,  είναι όμορφη κοπέλα αλλά δεν έχει αυτοεκτίμηση. Πώς μπορεί να βοηθηθεί για να μη νιώθει άσχημα; Σας ευχαριστώ.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απάντησε ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής κύριος <strong>Δημήτρης Κατσαρός.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η εφηβεία είναι μια κατάσταση πολυτάραχη που επιζητείται η τελειότητα. Να είμαστε όμορφοι, έξυπνοι να αρέσουμε στους υπόλοιπους αλλά να αρέσουμε και στον εαυτό μας. Είναι δύσκολο γιατί για να αρέσουμε όσο πιο πολύ μπορούμε στους άλλους ουσιαστικά υπηρετούμε τα θέλω τους και αυτό είναι κάτι που πρέπει να γνωρίζουν οι έφηβοι.  Τα δικά του θέλω, του έφηβου πολλές φορές μένουν πίσω.</p>
<p style="text-align: justify;">Υπάρχουν πολλές ανάλογες καταστάσεις στους εφήβους αλλά ακόμα και σε μεγαλύτερη ηλικία, όπως το να βάλουν σιδεράκια, το να χρειαστεί να φορέσουν γυαλιά ή ακόμα και αλλαγές στο σώμα του που μπορούν να το αλλάξουν. Είναι φυσικό και επόμενο να νιώθει ντροπή ένας έφηβος, είναι εγγενής η ντροπή και ταιριάζει πολύ με την ανάπτυξη της σεξουαλικότητας.</p>
<p style="text-align: justify;">Αυτό που κάνει το να προσπαθεί να καλύψει τα σπυράκια της είναι φυσιολογική άμυνα του παιδιού. Ας μην ξεχνάμε το ότι το «σε όποιον αρέσω» δεν είναι εύκολο ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες. Οι έφηβοι δυσκολεύονται να είναι ο εαυτός τους γιατί ο εαυτός τους αλλάζει συνέχεια. Η κοπέλα νιώθει ντροπή και σκύβει την ώρα που την κοιτούν. Αυτό είναι κάτι που μόνη της πρέπει να το ξεπεράσει σιγά σιγά. Και ας κάνει το εξής πείραμα: Τι θα συμβεί αν προσπαθήσει να σηκώσει λίγο- λίγο το κεφάλι; Ας την παρακινήσουν οι γονείς να δουν τι θα συμβεί, να δει πως θα αντιδράσουν οι άλλοι αν δουν κατάματα το πρόσωπό της, θα διαπιστώσει ότι ντρέπεται η ίδια για τον εαυτό της και όχι οι άλλοι γι αυτήν. Ας το δοκιμάσει και θα δει πως μέρα με τη μέρα θα νιώθει όλο και καλύτερα. </p>