<p style="text-align: justify;"><strong>Aναγνώστριά μας ρωτά:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Είμαι 32 ετών και ο σύντροφός μου 33 Είμαστε μαζί 4 χρόνια και τα δυο μένουμε μαζί. Έχουμε γνωρίσει ο ένας την οικογένεια του άλλου και πίστευα ότι έχει σοβαρό σκοπό βλέπω ότι δεν έχει κάνει καμιά κίνηση για γάμο, και αποφεύγει να συναντηθούν οι γονείς μας όλοι μαζί. Έχω αρχίσει να υποψιάζομαι ότι δεν σκέφτεται το ενδεχόμενο του γάμου, γι΄αυτό και αποφεύγει τις οικογενειακές συναθροίσεις. Θα με παντρευτεί ή όχι; Μήπως κοροϊδεύει; Αυτά σκέφτομαι συνέχεια όπως επίσης και το ότι έχω αρχίσει να μην αντέχω, σκέφτομαι ότι μεγαλώνω και ότι θέλω να προχωρήσω στη ζωή μου δε θέλω να μείνω μόνη μου ή να μην καταφέρω τελικά να κάνω ένα παιδί. Θα ήθελα τη συμβουλή σας για το πώς να το χειριστώ. Σας ευχαριστώ πολύ.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Απευθύναμε το ερώτημά σας στον ψυχολόγο- ομαδικό θεραπευτή κύριο <strong>Δημήτρη Κατσαρό.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/photos/katsaros.jpg" alt="" width="88" height="136" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ας σκεφτεί η αναγνώστρια αυτό που έχουμε συμβουλεύσει πολλές άλλες γυναίκες με παρόμοιο πρόβλημα: Το θέμα των ορίων. Πολλές φορές ο άνδρας μπορεί να θέλει να κρατά τον προσωπικό του χώρο να βάζει κάπου όρια και να μπορεί να αποσύρεται σε αυτόν το χώρο, αυτό δεν είναι αναγκαστικά κακό, ο προσωπικός χώρος είναι κάτι υγιές που όλοι θέλουμε να κρατάμε.</p>
<p style="text-align: justify;">Εδώ όμως έχουμε ένα θέμα εμπιστοσύνης. Ίσως πρέπει να πιστέψει ότι τα πράγματα είναι έτσι όπως φαίνονται γιατί άλλωστε έτσι έκανε και μέχρι αυτή τη στιγμή που μιλάμε να δείξει εμπιστοσύνη αν τον θέλει πραγματικά γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς μέσα στη σχέση. Όταν δηλώνουμε πως αγαπάμε έναν άνθρωπο πρέπει να είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε το απρόσμενο με την έννοια ότι δεν θα είναι κάτι που θα μας πληγώσει αλλά του ότι είμαστε τόσο καιρό μαζί και υπάρχει αμοιβαία αγάπη.</p>
<p style="text-align: justify;">Η πίεση γενικά δεν βοηθά αυτές τις καταστάσεις. Δεν έχει νόημα να τον πιέσει να την παντρευτεί αλλά έχει νόημα να θέσει με σαφήνεια τη δική της κατάσταση και το τι νιώθει. Μπορεί να πει ευθέως «Κοίτα να δεις είμαστε 4 χρόνια μαζί και θέλω να δω αν έχεις σκοπό να παντρευτούμε». Την επιθυμία της για επισημοποίηση της σχέσης που εκφράζει σε εμάς ας την εκφράσει και στον σύντροφό της. «Δεν ξέρω τι να κάνω, βρίσκομαι σε αδιέξοδο και δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω». Από τη στιγμή που τον αγαπάει μπορεί να νιώθει ασφαλής να εκφράσει αυτά τα πράγματα. Και ας μη νιώθει άσχημα γι΄ αυτό είναι οι καταστάσεις που την πιέζουν και αναγκάζεται και εκείνη να πιέζει τον σύντροφό της.</p>
<p style="text-align: justify;">Οι άνδρες φοβούνται πολλές φορές τον γάμο γιατί νιώθουν ότι δεσμεύονται σε μια κατάσταση που δεν μπορούν να είναι ο εαυτός τους. Μέσα στη σχέση νιώθουν ότι μπορούν να βγάλουν τα καλά και τα άσχημα όμως αυτή η έκφραση ελευθερίας νιώθουν ότι χάνεται μέσα στη δέσμευση, ο εαυτός δεσμεύεται ενώ η ίδια σχέση έμοιαζε να τον απελευθερώνει. Αυτή η αντίφαση πολλές φορές είναι που τρομάζει έναν άνδρα και τον κάνει να διστάζει. </p>