<p><strong style="text-align: justify;">Λίγο πριν τα Χριστούγεννα στα περισσότερα σπίτια όπου ζουν παιδιά, υπάρχει μια μικρή τουλάχιστον αναστάτωση ή και ανυπομονησία για την πρόοδο των παιδιών, όσον αφορά τα μαθήματα,  καθώς είναι η περίοδος που οι γονείς ενημερώνονται από το σχολείο για τους βαθμούς των παιδιών τους. Σε κάποιες από αυτές τις οικογένειες οι βαθμοί και η επίδοση του παιδιού αποτελούν κυρίαρχο θέμα καθόλη τη διάρκεια της σχολική χρονιάς, σε κάποιες περιπτώσεις ακόμη και κατά τη διάρκεια  των καλοκαιρινών διακοπών.</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Γράφει η<strong> Μαρία Κυριακίδου</strong> Msc Σχολική –Εξελικτική Ψυχολόγος, Προσωποκεντρική Σύμβουλος, Συνεργάτης του <strong>Κολεγίου Ανθρωπιστικών Επιστημών ICPS</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Είναι γεγονός ότι το σχολείο απορροφά ένα μεγάλο μέρος του ημερήσιου χρόνου των παιδιών και των εφήβων και παράλληλα κερδίζει- συνήθως- το ενδιαφέρον των γονέων, ενώ μπορεί να  προκαλεί άγχος και στους δύο. Το σχολείο είναι ένας ολόκληρος κόσμος που προσφέρει στα παιδιά κοινωνικές, συναισθηματικές και γνωστικές εμπειρίες. Εκεί αποκτούν φίλους και μαθαίνουν να αλληλεπιδρούν μεταξύ τους. Μαθαίνουν να δημιουργούν σχέσεις με συνομηλίκους και να επιλύουν τις διαφορές τους σε αυτές. Μαθαίνουν να παίρνουν αποφάσεις και να υφίστανται τις συνέπειες τους. Εκεί βιώνουν ποικίλα συναισθήματα και ανακαλύπτουν τρόπους να τα εκφράζουν και να τα διαχειρίζονται, αποτελεσματική ή όχι.  Επίσης αναπτύσσουν τις γνωστικές  τους ικανότητες, τη μνήμη, την αντίληψη, την κρίση κ.α., αποκτούν πολλές νέες πληροφορίες και γνώσεις, καθώς και πρόσβαση σε διαφορετικά επιστημονικά πεδία.</p>
<p style="text-align: justify;">Παρόλα τα προβλήματα του εκπαιδευτικού συστήματος και των δυσκολιών που υπάρχουν εξαιτίας της κρίσης, είναι αδιαμφισβήτητο ότι το σχολείο παίζει καθοριστικό ρόλο στη ζωή των παιδιών. Πολλές έρευνες επισημαίνουν τον προστατευτικό ρόλο που μπορεί να παίξει το σχολείο σε σχέση με προβλήματα όπως πειραματισμός και χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, παραβατικότητα, περιθωριοποίηση και απομόνωση κ.α.</p>
<p style="text-align: justify;">Είναι σημαντικό λοιπόν τα παιδιά να αισθάνονται ότι ανήκουν στην κοινότητα του σχολείου, ακόμη και αν έχουν δυσκολίες στη μάθηση τους, να εισπράττουν την αποδοχή και το ενδιαφέρον τόσο των συνομηλίκων, όσο και των εκπαιδευτικών τους και το σεβασμό και την ενθάρρυνση των γονιών τους.</p>
<p style="text-align: justify;">Ως γονείς, στην επαφή μας με το παιδί, είναι σημαντικό να θυμόμαστε όλες τις προαναφερόμενες λειτουργίες του σχολείου και να μην επικεντρωνόμαστε μόνο στο θέμα της επίδοσης.</p>
<p style="text-align: justify;">Στην προσπάθεια μας να βοηθήσουμε τα παιδιά μας να τα καταφέρουν με το σχολείο είναι πολύ πιθανόν να παγιδευτούμε σε ένα ρόλο δασκάλου που επικεντρώνεται στο θέμα των μαθημάτων και η επαφή μας μαζί τους να περιορίζεται στις υποδείξεις για το τι πρέπει να κάνουν με τη μελέτη τους, στη διόρθωση αυτών που δεν έχουν γίνει όπως θα θέλαμε και στους καβγάδες στην άρνηση τους να διαβάσουν.</p>
<p style="text-align: justify;">Το διάβασμα και η μελέτη μπορεί να αποτελέσει πεδίο για παιχνίδια δύναμης που αποπροσανατολίζει γονείς και παιδιά, δημιουργεί μιαν απόσταση ανάμεσα τους και την αίσθηση ότι ο άλλος είτε αυτός είναι  ο ενήλικας, είτε είναι το παιδί δεν καταλαβαίνει.  Όποια σχέση κι αν έχουν τα παιδιά με τη μελέτη και τις επιδόσεις τους, είναι σημαντικό να αντιμετωπίζουμε το παιδί ως παιδί και όχι ως μαθητή, ως έναν άνθρωπο δηλ. που νιώθει, σκέφτεται, προβληματίζεται για τον εαυτό του και τους άλλους ανθρώπους, ως έναν άνθρωπο που ψάχνει να καταλάβει τον εαυτό του και τον κόσμο. Η ικανότητα και η ετοιμότητα του γονιού να αναγνωρίζει το παιδί σαν πρόσωπο και να μη μένει μόνο στην εικόνα του μαθητή, ή στην εικόνα του παιδιού που δεν τα καταφέρνει στα μαθήματα, βοηθά το παιδί να βρει τις ισορροπίες του και να αναγνωρίσει το δυναμικό του.  </p>
<p style="text-align: justify;">Είναι απαραίτητο να ασχοληθούμε με τη ζωή του παιδιού μας στο σχολείο με αυτή την ολιστική ματιά, εκφράζοντας, χωρίς εμμονή και πίεση, το νοιάξιμο μας για το πώς περνά εκεί μέσα, για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σε κάθε επίπεδο, την εμπιστοσύνη μας σε αυτό και τη διάθεση μας να το βοηθήσουμε να βρει τους κατάλληλους γι αυτό τρόπους να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες του. Το να μπορούμε να συζητήσουμε  με το παιδί μας όλες αυτές τις εμπειρίες του, βοηθά και εκείνο στην καλύτερη προσαρμογή του στο σχολείο και βεβαίως και στην καλύτερη ανταπόκριση στα σχολικά του καθήκοντα.</p>
<p style="text-align: justify;">Ας μη ξεχνάμε πως για να αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζει το παιδί πρέπει πρώτα να το μάθουμε, για να το μάθουμε χρειάζεται να μας το πει το ίδιο το παιδί, για να μας το πει χρειάζεται να ξέρει ότι μπορούμε να το ακούσουμε με ενδιαφέρον και κατανόηση, χωρίς το φόβο ότι θα σπεύσουμε να το κρίνουμε ,  να το συγκρίνουμε, να το μαλώσουμε, να το καθησυχάσουμε. Τότε το παιδί μας καταλαβαίνει ότι μπορεί πραγματικά να απευθύνεται σε εμάς και να μας μιλά γι αυτά που του συμβαίνουν.</p>
<p style="text-align: justify;">… Αυτό είναι τελικά που διασφαλίζει την ψυχική υγεία για ένα παιδί, αλλά και μια οικογένεια. Το να μπορεί να αποκαλύπτει τον εσωτερικό του κόσμο σε σημαντικούς ενήλικες που πραγματικά το νοιάζονται.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;"> </p>