<p>Κάθε τέλος Δεκεμβρίου, όταν ολοκληρωθεί το ρεπορτάζ για το τι φέρνει η καινούργια χρονιά διαπιστώνουμε πάντα ότι η σκυτάλη δεν πέφτει ποτέ στο έδαφος.  Και φέτος οι επιλογές για να βγούμε έξω και να απολαύσουμε σημαντικά πράγματα είναι πολλές και πολύμορφες, ενώ το… πλεόνασμα διασκέδασης και ψυχαγωγίας υπαρκτό και αδιαμφισβήτητο. Ας πιάσουμε λοιπόν το νήμα του 2014 και ας περιπλανηθούμε σε θεατρικές αίθουσες, σινεμά, μουσεία, χώρους διασκέδασης και εστίασης, εκεί όπου θα χτυπά η καρδιά της πόλης, και εκεί όπου θα χτυπά και η δική μας καρδιά κάθε φορά που θα βλέπουμε, θα ακούμε και θα γευόμαστε κάτι ιδιαίτερο και συναρπαστικό.<br /><em> </em></p>
<h2>Θέατρο: Μαξιμαλισμός στο έπακρο</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/11.jpg" alt=" Η Αντιγόνη στο Μέγαρο Μουσικής,το Cats και το Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο στο Θέατρο Μπάντμιντον" />
<div class="lezada">Η Αντιγόνη στο Μέγαρο Μουσικής,το Cats και το Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο στο Θέατρο Μπάντμιντον</div>
</div>
</div>
<p>Διεθνούς κύρους μετακλήσεις, ελληνικές υπερπαραγωγές, οικογενειακά θεάματα αλλά και πειραματικές παραστάσεις που, όμως, δεν απευθύνονται στους «μυημένους»: το θέατρο στην Αθήνα, εν μέσω κρίσης, ανθεί και μεγαλουργεί, διεκδικώντας ένα ολοένα ευρύτερο κοινό. Από τις εκατοντάδες παραγωγές που αναμένουμε μέχρι το τέλος της σεζόν, επιλέξαμε ορισμένες από τις πιο αντιπροσωπευτικές, όπως τη μετάκληση της Comédie-Française, το θέατρο-θεσμός της Γαλλίας, που επιστρέφει στην Αθήνα έπειτα από 60 ολόκληρα χρόνια για να παρουσιάσει στο Μέγαρο Μουσικής την <strong>«Αντιγόνη»</strong> του Ανούιγ (26-27/4 ) και  του θρυλικού <strong>«Cats»</strong> του Άντριου Λόιντ Βέμπερ στο Μπάντμιντον, όπου και είχε ξαναπαιχτεί με επιτυχία το 2005. Το διάσημο αυτό μιούζικαλ έχει τη μακροβιότερη ιστορία σε Μπρόντγουεϊ και Γουέστ Εντ, ενώ από την εμφάνισή του το 1981 μέχρι σήμερα έχει αποθεωθεί από 50.000.000 (από τις 26/2 μέχρι τις 15/3 ). Στο Μπάντμιντον, όμως, αναμένουμε κι ένα καθαρόαιμα ελληνικό και μεγάλου βεληνεκούς μιούζικαλ, το <strong>«Η Μαρινέλλα συναντά τη Βέμπο»</strong>. Δύο γυναίκες-μύθοι του ελληνικού τραγουδιού γίνονται ένα και η Μαρινέλλα ενσαρκώνει την «τραγουδίστρια της νίκης» στο μεγάλο μουσικο-θεατρικό αφιέρωμα που ετοιμάζει ο Πέτρος Ζούλιας (από τις 18/1 ).</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/21.jpg" alt=" Eraritjaritjaka, Συμβόλαια του εμπόρου και Φάουστ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών" />
<div class="lezada">Eraritjaritjaka, Συμβόλαια του εμπόρου και Φάουστ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών</div>
</div>
</div>
<p>Δύο από τις πιο μεγάλες ξένες παραγωγές που φέρνει η Στέγη βασίζονται σε κείμενα δύο σπουδαίων συγγραφέων βραβευμένων με Νόμπελ λογοτεχνίας. To δυσπρόφερτο <strong>«Eraritjaritjaka»</strong>(26-28/2 ), που σημαίνει «Νόστος για ό,τι χάθηκε» στη γλώσσα των Αβορίγινων της Αυστραλίας, με υπότιτλο το «Μουσείο των Φράσεων», είναι ένα multimedia θέαμα του σκηνοθέτη και αναμορφωτή του μουσικού θεάτρου Χάινερ Γκέμπελς, συντεθειμένο από σκέψεις και αφορισμούς του Βούλγαρου Ελίας Κανέτι. Περίπου ένα μήνα μετά, τα <strong>«Συμβόλαια του εμπόρου»</strong> (27-29/3 ), η οικονομική κωμωδία της διεθνώς καταξιωμένης Αυστριακής Ελφρίντε Γέλινεκ, καταλαμβάνει όλους τους χώρους της Στέγης σε ένα τετράωρο σκηνικό όργιο, το οποίο σκηνοθετεί ο πολυσυζητημένος Γερμανός Νίκολας Στέμαν, δίνοντάς του τη μορφή ενός «πανκ ορατόριου για το χρήμα». Επίσης στη Στέγη θα δούμε μια πολυαναμενόμενη ελληνική παραγωγή, τη νέα σκηνοθεσία του Μιχαήλ Μαρμαρινού στον εμβληματικό <strong>«Φάουστ»</strong> του Γκαίτε, με πρωταγωνιστή τον Ακύλα Καραζήση. Οι πρώτες πληροφορίες μιλούν για μια παράσταση-περιπέτεια στο βυθό της δυτικής ποίησης, φιλοσοφίας και ιστορίας, με διακειμενικές αναφορές, προσωπικές αφηγήσεις καθώς και παιδική χορωδία (15/1-2/2 ).</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl03_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/30.jpg" alt=" Ρινόκερος στο Θέατρο Θησείον, Σιρανό ντε Μπερζεράκ στο Παλλάς και Φρανκενστάιν Τζούνιορ στο Ακροπόλ" />
<div class="lezada">Ρινόκερος στο Θέατρο Θησείον, Σιρανό ντε Μπερζεράκ στο Παλλάς και Φρανκενστάιν Τζούνιορ στο Ακροπόλ</div>
</div>
</div>
<p>Μία ακόμη παράσταση που οι θεατρόφιλοι θα αναζητήσουν, λόγω της σκηνοθετικής υπογραφής του Θωμά Μοσχόπουλου αλλά και του δυνατού θιάσου, θα είναι ο <strong>«Ρινόκερος»</strong> στο Θέατρο Θησείον. Σε αυτήν την περίφημη αλληγορία του Ιονέσκο θα πρωταγωνιστήσουν δύο από τους πιο αξιόλογους συνεργάτες του γνωστού σκηνοθέτη, ο Μανώλης Μαυρομματάκης και ο Γιώργος Χρυσοστόμου (από τις 11/1 ). Τον <strong>«Σιρανό ντε Μπερζεράκ»</strong> του Εντμόν Ροστάν, ένα ακόμη έξοχο έργο του κλασικού ρεπερτορίου θα δούμε στο Παλλάς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα, με τον Βασίλη Χαραλαμπόπουλο στον επώνυμο ρόλο, τη Σμαράγδα Καρύδη ως ωραία Ρωξάνη του και την Ευανθία Ρεμπούτσικα να παίζει ζωντανά τις αιθέριες μουσικές της (από τις 25/2 ). Στο Ακροπόλ, ο Μάκης Παπαδημητρίου, ένας ηθοποιός που διαθέτει τρέλα και φαντασία αλλά και μια ακατάβλητη παιδικότητα όταν παίζει κωμωδία, θα πρωταγωνιστήσει στην περίφημη παρωδία τρόμου <strong>«Φρανκενστάιν Τζούνιορ»</strong> του Μελ Μπρουκς σε σκηνοθεσία του Γρηγόρη Καραντινάκη (από Φεβρουάριο ). Μια από τις πιο φιλόδοξες παραστάσεις του Εθνικού Θεάτρου είναι η <strong>«Πρόβα νυφικού»</strong>, το μπεστ σέλερ της Ντόρας Γιαννακοπούλου που μεταφέρεται στο σανίδι με την υπογραφή της ίδιας της συγγραφέα στη διασκευή και του Θανάση Νιάρχου στη σκηνοθεσία. Θα τη δούμε στη σκηνή Κοτοπούλη-Ρεξ με τους Άλκη Κούρκουλο, Θέμη Πάνου, Ευγενία Δημητροπούλου, Θέμιδα Μπαζάκα κ.ά. (8/2 ). Και οι μικροί θεατρόφιλοι έχουν να περιμένουν μια νέα μεγάλη και πολλά υποσχόμενη θεατρική παραγωγή. Στη σκηνή του Παλλάς θα δούμε τον <strong>«Τρωικό πόλεμο»</strong>, μια θεαματική τοιχογραφία που αφηγείται το μύθο του Τρωικού Πολέμου με Πάρη τον Αντίνοο Αλμπάνη και Ωραία Ελένη τη Δούκισσα Νομικού (από τις 8/2 ).</p>
<h2>Σινεμά: Meet me when December ends…</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl04_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/40.jpg" alt=" Inside Llewyn Davis, Οδηγός Διαπλοκής,Saving Mr Banks,Nebraska" />
<div class="lezada">Inside Llewyn Davis, Οδηγός Διαπλοκής,Saving Mr Banks,Nebraska</div>
</div>
</div>
<p><br />Βρισκόμαστε στην τελική ευθεία για τα Όσκαρ –η τελετή απονομής γίνεται στις 2/3– και κάποια από τα φαβορί της φετινής διοργάνωσης περίμεναν να μπει το 2014 για να αποκαλυφθούν στη χώρα μας. Στις 9/1, π.χ., θα έχουμε διπλό οσκαρικό χτύπημα. Από τη μία, οι αδελφοί Κοέν βουτούν στην νεοϋορκέζικη φολκ/ροκ σκηνή των ’60s με το <strong>«Inside Llewyn Davis»</strong> για να φτιάξουν το πορτρέτο ενός φολκ τραγουδοποιού χρησιμοποιώντας ως συνήθως κουλ μουσική, μαύρο χιούμορ και υπαρξιακές αναζητήσεις. Την ίδια εβδομάδα, κυκλοφορεί και ο <strong>«Οδηγός Διαπλοκής»</strong> του τρεις φορές υποψήφιου για Όσκαρ Ντέιβιντ Ο’ Ράσελ («Οδηγός Αισιοδοξίας» ), ο οποίος διαθέτοντας ένα σούπερ πρωτοκλασάτο καστ (Μπράντλεϊ Κούπερ, Τζένιφερ Λόρενς, Ρόμπερτ ντε Νίρο, Κρίστιαν Μπέιλ, Έιμι Άνταμς ) θα μεταφέρει στην οθόνη μια πραγματική επιχείρηση του FBI κατά της πολιτικής διαφθοράς και του οργανωμένου εγκλήματος στα τέλη της δεκαετίας του ’70 στο Νιου Τζέρσεϊ. Λίγο αργότερα, ο Τομ Χανκς υποδύεται στο <strong>«Saving Mr Banks»</strong> (16/1 ) τον Γουόλτ Ντίσνεϊ, ενώ στο<strong>«Nebraska»</strong> (30/1 ) του Αλεξάντερ Πέιν ο Μπρους Ντερν ενσαρκώνει τον αξιαγάπητο ηλικιωμένο πρωταγωνιστή, δυο ερμηνείες που πάνε καρφί για υποψηφιότητα Ά Αντρικού Όσκαρ. </p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl05_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/50.jpg" alt=" Her,Το Μικρό Ψάρι,Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά, Nymphomaniac" />
<div class="lezada">Her,Το Μικρό Ψάρι,Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά, Nymphomaniac</div>
</div>
</div>
<p>Το φιλόδοξο<strong> «Her»</strong> (6/2 ) του Σπάικ Τζόνζι, από την άλλη, μια ρομαντική ιστορία επιστημονικής φαντασίας με πρωταγωνιστές τον Χοακίν Φίνιξ και τη Σκάρλετ Γιόχανσον, είναι πιθανό να αποτελέσει την έκπληξη της φετινής διοργάνωσης. Στο εσωτερικό μέτωπο, τώρα, δύο ταινίες βάλθηκαν να αναθερμάνουν μέσα στο καταχείμωνο τις ελληνο-γερμανικές σχέσεις… Καταρχάς,<strong> «Το Μικρό Ψάρι»</strong>, το μεσογειακό γκανγκστερικό νουάρ του Γιάννη Οικονομίδη, θα κάνει πρεμιέρα στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Βερολίνου (6-16/2 ). Μια ακόμη τεράστια επιτυχία για το ακμαίο ελληνικό σινεμά. Η δεύτερη ταινία που έχει δυνατό βερολινέζικο άρωμα είναι <strong>«Η Αιώνια Επιστροφή του Αντώνη Παρασκευά»</strong> της Ελίνας Ψύκου, που έκανε πρεμιέρα στο Φόρουμ της περσινής Μπερλινάλε και θα κυκλοφορήσει στις ελληνικές αίθουσες στις 23/1. Στην αυγή του 2014 δύο φιλμ θα μπουν οπωσδήποτε στο καλεντάρι των ορκισμένων σινεφίλ: ο Λαρς Φον Τρίερ επιστρέφει πιο προκλητικός από ποτέ με το αμαρτωλό <strong>«Nymphomaniac»</strong> (23/1 ), ενώ ο Γουές Άντερσον προσθέτει ένα ακόμη περίτεχνο κομμάτι στην ιδιότυπη ανεξάρτητη φιλμογραφία του με το <strong>«Grand Budapest Hotel»</strong> (6/3 ).</p>
<h2>Συναυλίες: Ιδιαίτερες και με νόημα</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl06_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/60.jpg" alt=" Jason Marsalis και Nick Gravenites στο Half Note Jazz Club" />
<div class="lezada">Jason Marsalis και Nick Gravenites στο Half Note Jazz Club</div>
</div>
</div>
<p>Αν και τα «μεγάλα» events (όπως ήταν για το ’13 οι Depeche Mode ) απουσιάζουν από τον μέχρι τώρα προγραμματισμό, το πρώτο τρίμηνο του 2014 μας επιφυλάσσει αρκετά ενδιαφέροντα live τα οποία έχουν τη σημασία τους.<br />Μια ιδιαίτερη παρουσία είναι αυτή του ντράμερ <strong>Jason Marsalis</strong> στο «Half Note Jazz Club» (16-19/1 ). Ο νεότερος υιός της ξακουστής τζαζ οικογένειας των Marsalis (πατέρας Ellis, υιοί Branford, Wynton, Delfayo ) έχει το δικό του μερίδιο στη συλλογική δημιουργικότητα και την ατομική του δόξα στη σύγχρονη σκηνή. Στον ίδιο χώρο, λίγες ημέρες αργότερα (24-27/1 ) παίζει ο θρύλος των Σικάγο μπλουζ και της ψυχεδέλειας των ’60s (Red Flag, Quicksilver Messenger Service, Janis Joplin κ.λπ. ), ο συμπατριώτης μας κιθαρίστας <strong>Nick Gravenites</strong> μαζί με τους Backbone, «την ελληνική του μπάντα».</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl07_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/70.jpg" alt=" Μάκμπεθ στο Μέγαρο Μουσικής, Louis Sclavis στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και The Fall στο Gagarin 205 " />
<div class="lezada">Μάκμπεθ στο Μέγαρο Μουσικής, Louis Sclavis στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών και The Fall στο Gagarin 205</div>
</div>
</div>
<p>Μια από τις πιο συναρπαστικές όπερες του Βέρντι, ο <strong>«Μάκμπεθ»</strong> , κάνει πρεμιέρα στο Μέγαρο στις 17/1. Το σαιξπηρικό λυρικό δράμα στα χέρια του μαέστρου της όπερας αποκτά επιπλέον ζωή και διαχρονικότητα. Ο «Μάκμπεθ» είναι η πρώτη παραγωγή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής για το 2014 σε σκηνοθεσία Λορένζο Μαριάνι και μουσική διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη… Ένας εξαίρετος κλαρινετίστας, ο <strong>Louis Sclavis</strong>, έρχεται στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (18/1 ). Από τους κορυφαίους της σύγχρονης γαλλικής τζαζ σκηνής, υπήρξε πρωτοπόρος –μαζί με το σχήμα Workshop de Lyon– της δημιουργίας ενός «φανταστικού φολκλόρ», το οποίο είναι πλέον πραγματικότητα και εκφράζεται μέσα από τη μουσική του νέου του σχήματος The Atlas Trio. Σε μια διαρκή cult εξελικτική φάση βρίσκονται οι <strong>Fall</strong>, που ξανάρχονται την 1η Φεβρουαρίου στο «Gagarin 205». Δύσκολο να εξηγηθεί με μουσικούς ή μετα-μουσικούς όρους, όμως ο Mark E. Smith εμπνέει μια μόνιμη καλλιτεχνική / αισθητική επιρροή σε όλα τα μήκη και πλάτη του indie κυκλώματος εδώ και (τουλάχιστον ) τρεις δεκαετίες.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl08_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/SteveTurre.jpg" alt=" Sreve Turre στο Μέγαρο Μουσικής" />
<div class="lezada">Sreve Turre στο Μέγαρο Μουσικής</div>
</div>
</div>
<p>Στον ίδιο χώρο θα (ξανα )συναντήσουμε (στις 6/2 ) τους <strong>Blue Oyster Cult</strong>, οι οποίοι έχουν επίσης αναπτύξει μια σχέση μονιμότητας με τα ελληνικά ροκ live δρώμενα. Οι «προπάτορες» του horror punk, οι <strong>Misfits</strong>, εμφανίζονται στο «Fuzz» (24/2 ). Καθώς τα προπατορικά τους αμαρτήματα είναι (σαφώς ) παραπάνω από ένα, οι συνετοί οικογενειάρχες θα πρέπει να τους αποφύγουν! Ο τρομπονίστας <strong>Sreve Turre</strong> έχει και μια άλλη δεξιότητα που θεωρείται μοναδική: παίζει κοχύλια! Μεγάλα θαλάσσια όστρακα που στα χέρια του βγάζουν σπουδαία μουσική. Δεν πρόκειται για gimmick αλλά για ένα ακόμη μέσον που προστίθεται εδώ και πολλά χρόνια στο δημιουργικό / εκφραστικό του οπλοστάσιο. Τον Steve Turre και το γκρουπ του, Jazz Shells of Passion, θα ακούσουμε στο Μέγαρο Μουσικής στις 12/3.</p>
<h2>Πίστες και μουσικές σκηνές: Τα πρώτα ραντεβού του 2014</h2>
<h3> </h3>
<p>Μέχρι την εκπνοή του 2013 μας κράτησαν σε εγρήγορση οι πρεμιέρες μουσικών σχημάτων και… θεμάτων. Είναι γεγονός ότι η αθηναϊκή νύχτα έχει κάνει στροφή, ορατή τα δύο-τρία τελευταία χρόνια, καθώς τα μουσικά γούστα του μεγάλου κοινού έχουν μετατοπιστεί από το λαϊκό της πίστας στην «έντεχνη» δημιουργία (δυστυχώς, απαραίτητες οι ταμπέλες για να συνεννοούμαστε ) και talk of the town αποτελούν οι μουσικές σκηνές (οι προτάσεις τους, οι καινούργιες που ξεφυτρώνουν ) παρά οι κοσμικότητες των <strong>πρώτων</strong> τραπεζιών. Υποθέταμε επίσης πως μέσα στο γενικό τοπίο της κρίσης, το πρώτο κονδύλι που θα κοβόταν είναι εκείνο για τη νυχτερινή διασκέδαση. Κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Οι επιχειρηματίες έπαιξαν αρκετά έξυπνα το παιχνίδι –όχι μόνο των τιμών αλλά και των εντυπώσεων– και παρόλο που παρατηρούν μια αισθητή μείωση στην κατανάλωση, ορισμένα προγράμματα σε μουσικές σκηνές είναι sold out, ενώ περιζήτητα γίνονται τα τραπέζια σε κάποιες πίστες. Δεν είναι βέβαια, γενικευμένο φαινόμενο, αλλά εξακολουθεί να παρατηρείται. Οι προσμονές μας για το 2014 περιστρέφονται γύρω από ονόματα όπως η Δήμητρα, η Νατάσσα, η Χάρις, η Τάνια και ο Φοίβος. Έτσι, με το μικρό τους, γιατί πλέον συζητιούνται περισσότερο απ’ όλους τους άλλους.</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl10_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/1111111111111.jpg" alt=" Νατάσσα Μποφίλιου στον Σταυρό,Φοίβος Δεληβοριάς και Δήμητρα Γαλάνη στο PassPort, Χάρις Αλεξίου στο Anodos Live Stage " />
<div class="lezada">Νατάσσα Μποφίλιου στον Σταυρό,Φοίβος Δεληβοριάς και Δήμητρα Γαλάνη στο PassPort, Χάρις Αλεξίου στο Anodos Live Stage</div>
</div>
</div>
<p>Ο σπιρτόζος τραγουδοποιός <strong>Φοίβος Δεληβοριάς</strong> επανεφευρίσκει για δεύτερη φορά τον εαυτό του πραγματοποιώντας μια «Αρμένικη βίζιτα» στο «PassPort» (από τις 18/1 και κάθε Σάββατο ) μαζί με την πολυμήχανη μπάντα που πείραξε και πέρσι στον ίδιο χώρο τα τραγούδια του και με αφορμή αυτήν τη φορά το δίσκο που ετοιμάζει. Αυτή είναι η αφορμή που φέρνει στη σκηνή τόσο τη <strong>Δήμητρα Γαλάνη</strong> (από τις 23/1 στο «PassPort» ) όσο και τον <strong>Θέμη Καραμουρατίδη</strong> με τη <strong>Γιώτα Νέγκα</strong> (από 3/2 στον «Σταυρό» ) – ανυπομονούμε δηλαδή για τα φρέσκα ακούσματα του καινούργιου χρόνου. Η ανυπομονησία με την οποία περιμένουμε επίσης τη <strong>Νατάσσα Μποφίλιου</strong> (στον «Σταυρό» από τις 15/3 ) αλλά και το δίδυμο <strong>Χάρις Αλεξίου-Τάνια Τσανακλίδου</strong> (από τις 7/2 στο «Anodos Live Stage» ) επιβεβαιώνει ότι το ισχυρό φύλο στη μουσική και στη νυχτερινή διασκέδαση είναι το γυναικείο – μην ξεχνάμε ότι συνεχίζονται κανονικά αυτό τον καιρό οι εμφανίσεις της Ελεωνόρας Ζουγανέλη («Anodos Live Stage» ) και της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη («Diogenis Studio» ).</p>
<h2>Clubs &amp; bars: Στο night out της πόλης… όλα παίζουν</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl11_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/dj2.jpg" alt=" John Digweed" />
<div class="lezada">John Digweed</div>
</div>
</div>
<p>Τελικά, όσα μαγαζιά κι αν έρθουν στη ζωή μας δεν είναι ποτέ αρκετά. Πολυμορφικά all day &amp; night στέκια, cocktail bars, νεο-καφενεία, μικρά dance clubs, ελληνάδικα κι «ελληναράδικα»: όλα παίζουν. Διότι στην παρούσα, ζόρικη οικονομική συνθήκη –ας το θέσουμε λίγο ωμά– τα νυχτερινά στέκια αλλά και η εστίαση γενικότερα είναι ένα από τα λίγα πεδία επιχειρηματικότητας όπου το χρήμα κινείται με τη μορφή μετρητών. Κι αυτό στις μέρες μας δεν είναι καθόλου μικρή υπόθεση… Μέσα από το μπαράζ αφίξεων το οποίο σημειώθηκε στην εκπνοή του 2013 (και από ό,τι φαίνεται θα συνεχιστεί και τους πρώτους μήνες του 2014 ), θα ζήσουμε την κορύφωση της άτυπης κόντρας ανάμεσα στο ιστορικό κέντρο και στις περιοχές-σύμβολα της αποκέντρωσης της διασκέδασης (Χαλάνδρι, Κηφισιά, Χολαργός, Γλυφάδα κ.ά. ).</p>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl12_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/LOCO_DICEnew.jpg" alt=" Loco Dice στο Gazi Music Hall" />
<div class="lezada">Loco Dice στο Gazi Music Hall</div>
</div>
</div>
<p>O θαυμαστός κόσμος του mixology θα γίνει ακόμα πιο mainstream (φανταστείτε ότι o επόμενος διαγωνισμός World Class θα μεταδοθεί από το Mega ), την ίδια στιγμή που στο εκρηκτικά ανταγωνιστικό πεδίο των cocktails ετοιμάζονται μικρά –ή μεγαλύτερα– αριστουργήματα. Και ανάμεσα στα κλισέ (τις παλέτες, τις τάχα ατημέλητες βιομηχανικές επιφάνειες και τις lifestyle φανφάρες ) θα συνεχίσουμε να αναζητάμε την ουσία, η οποία δεν είναι άλλη από το value for money και την υψηλών καλλιτεχνικών προδιαγραφών διασκέδαση. Το λες και ψυχαγωγία. <br />Δεν θα λείψουν, ευτυχώς, τα μεγάλα dance parties. Για τους πρώτους μήνες του 2014, η ομάδα Evolution ετοιμάζει τρία μεγάλα raves σε μια αποθήκη του Βοτανικού με τους <strong>Umek</strong> (15/2 ), <strong>John Digweed</strong> (8/3 ) και <strong>Marco Bailey</strong> (5/4 ), ενώ η ομάδα Blend φέρνει τoν <strong>Maceo Plex</strong> (1/3 ) και τους<strong>Marco Carola</strong>, <strong>Loco Dice</strong> και <strong>Guti</strong> (12/4 ) στο «Gazi Music Hall». </p>
<h2>Εστιατόρια: Τι θα φέρει στο τραπέζι το 2014;</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl13_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/SPONDI_HY1C4202_A.jpg" alt=" Σπονδή" />
<div class="lezada">Σπονδή</div>
</div>
</div>
<p>Μπορεί στο εστιατορικό πεδίο οι τα νέα projects να μην έρχονται προαναγγέλλονται με προγραμματικές δηλώσεις και συνεντεύξεις Τύπου, κρίνοντας όμως από τις αφίξεις των τελευταίων μηνών –οι οποίες, τηρουμένων των αναλογιών, είναι αρκετές– κι απ’ όσα φτάνουν στα αυτιά μας για το άμεσο μέλλον, είτε μιλάμε για αυτόνομες κινήσεις είτε για συμπράξεις γνωστών επιχειρηματιών, και κινητικότητα υπάρχει και διάθεση,. Με τη νέα χρονιά περιμένουμε τις πολυσυζητημένες επόμενες κινήσεις της <strong>«Σπονδής»</strong> , και, σε ένα δεύτερο επίπεδο, κάποιες αλλαγές στο τερέν των συνεργασιών του Απόστολου Τραστέλη, που απ’ όσο ξέρουμε θα ενισχυθούν με νέα πρόσωπα. Μάλλον ανυπόμονα περιμένουμε πλέον και το εστιατόριο του <strong>Χρύσανθου Καραμολέγκου</strong>, που εδώ και καιρό σχεδιάζει την επίσημη επιστροφή του στην Αθήνα και σε ένα χώρο όπου ο κόσμος θα κινείται και θα παίζει με τις γεύσεις και τις αισθήσεις. Έχουμε επίσης μάθει για ένα ταϊλανδέζικο εστιατόριο που αυτή τη στιγμή είναι στα σκαριά ενισχύοντας την τάση της ασιατικής κουζίνας η οποία, χωρίς να έχει κάνει κανένα μεγάλο «μπαμ», κερδίζει σταδιακά έδαφος και προσεγγίζει όλο και περισσότερο το κοινό.</p>
<h3> </h3>
<p>Από κει και πέρα, αν βασιστούμε στο νόμο των πιθανοτήτων, το 2014 μάλλον θα βρεθούμε μπροστά σε νέες προτάσεις <strong>street food, wine bars</strong> –κάτι ακούσαμε και για ένα αντίστοιχο πλάνο με την μπίρα στο επίκεντρο– και άλλους τρόπους συνδυασμού ποτού και τσιμπολογήματος, σε κρέας, κρέας κι άλλο κρέας (μερικά πράγματα δεν αλλάζουν ) και συνταγές ελληνικής κουζίνας, ενώ δεν είναι απίθανο να δούμε μερικούς ακόμη σεφ να δοκιμάζουν τις δυνάμεις τους στο επιχειρείν, ανοίγοντας τα δικά τους εστιατόρια. Προφανώς ακριβείς ημερομηνίες δεν έχουμε και το πώς θα εξελιχθούν όλα αυτά μένει να το δούμε στην πράξη. Το μόνο λοιπόν που θα σας πούμε να σημειώσετε στην ατζέντα σας είναι το γευστικό φεστιβάλ <strong>«Ελλάδα Γιορτή Γεύσεις»</strong> του «α», που θα επιστρέψει στο Γκάζι σε ανοιξιάτικη βερσιόν, με ακόμη περισσότερους παραγωγούς και προϊόντα απ’ όλη την Ελλάδα. Σας μιλάμε… εκ των έσω.</p>
<h2>Τέχνες και μουσεία: Αέρας ανανέωσης</h2>
<h3> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl15_PnlImage">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1002110/EMST_NIGHT_B.jpg" alt=" Το νέο ΕΜΣΤ" />
<div class="lezada">Το νέο ΕΜΣΤ</div>
</div>
</div>
<p>Ήδη από τη χρονιά που φεύγει τα μηνύματα δείχνουν ότι για τους εικαστικούς τα δύσκολα λειτουργούν μάλλον ως αφετηρία δημιουργικού προβληματισμού και συνεργατικής δράσης. Με την Ελλάδα να βρίσκεται στο μάτι του κυκλώνα, ξένοι καλλιτέχνες έφτιαξαν τις βαλίτσες τους κι έκαναν σπίτι τους την Αθήνα ή έστω έστρεψαν το βλέμμα τους στην αστική της καθημερινότητα, μια κινητικότητα στην οποία επιδιώκουν να δώσουν τροφή επιπλέον τα νέα residencies (της snehta και της γκαλερί Kappatos ) και τα καινούργια project spaces που ξεφύτρωσαν στην πόλη (3137, Total, Φωκίδος ). Στα θετικά της χρονιάς δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε και τα μηνύματα που φέρνει η έκθεση <strong>«Εκ νέου, Μια νέα γενιά Ελλήνων καλλιτεχνών»</strong> . Για πρώτη φορά μετά από χρόνια καταγράφεται μια νέα γενιά, οι ανησυχίες της οποίας έχουν να κάνουν με το εδώ και τώρα αλλά και με την ελληνική ιστορία και εκφράζονται μέσα από ερευνητικά και συνεργατικά projects που διαφοροποιούνται από την αισθητική και τους προβληματισμούς τους παρελθόντος. Το <strong>Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης</strong> που την οργανώνει μας ιντριγκάρει φυσικά και με την επικείμενη μετακόμιση στο σπίτι του κι ελπίζουμε προς τα τέλη της άνοιξης με αρχές καλοκαιριού να δούμε τη μόνιμη συλλογή του σε πλήρη ανάπτυξη στο Φιξ.</p>
<h3> </h3>
<p>Το 2014 βέβαια μας ξημερώνει και <strong>Έτος Δομήνικου Θεοτοκόπουλου</strong>. Με την αφορμή την επέτειο των 400 χρόνων από το θάνατο του εμβληματικού ζωγράφου, το «βάρος» του εορτασμού θα σηκώσουν από το φθινόπωρο τα Μουσεία Μπενάκη, Κυκλαδικής και Βυζαντινό και Χριστιανικό μέσα από τέσσερις εκθέσεις. Για το Βυζαντινό ωστόσο η νέα χρονιά σηματοδοτεί μία ακόμη σημαντική επέτειο: τα εκατό χρόνια από την ίδρυσή του, τα οποία θα γιορτάσει με μια σειρά εκθέσεων και δράσεων. Κορωνίδα θα αποτελέσει το αφιέρωμα <strong>«Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος πριν τον Ελ Γκρέκο»</strong> που θα εστιάσει στο κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε η προσωπικότητα του καλλιτέχνη, τοποθετώντας τον παράλληλα στο σύνθετο περιβάλλον της ενετικής Κρήτης. Ωστόσο από τον Ιανουάριο κιόλας «χτυπά» με τριπλό εκθεσιακό κάλεσμα παρουσιάζοντας δημιουργίες του<strong>Τάσσου Τριανταφύλλου</strong> σε διάλογο με την ιστορία των Ρωμιών της Πόλης το 19ο αιώνα, αναδρομική του ζωγράφου <strong>Φώτη Σαρρή</strong> και μια μικρή έκθεση για τη ρωσική εικόνα.</p>
<h3> </h3>
<p>Στον άξονα της Βασιλίσσης Σοφίας όμως περιμένουμε ακόμη πολλά. Τον Ιανουάριο το Μουσείο Μπενάκη εγκαινιάζει σε συνεργασία με το Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ μια νέα σειρά εκθέσεων σύγχρονης τέχνης παρουσιάζοντας έργα του Γεωργιανού <strong>Andro Wekua</strong>, ενώ στο κτίριο της οδού Πειραιώς αναμένουμε με ενδιαφέρον το αφιέρωμα <strong>«Νύφες. Παράδοση και μόδα στην Ελλάδα</strong>» με μια μεγάλη γκάμα ενδυμάτων από τις συλλογές του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος. Στα τέλη Φεβρουαρίου το Ίδρυμα Θεοχαράκη θα πλημμυρίσει από το φως και το χρώμα της ζωγραφικής του <strong>Κωνσταντίνου Παρθένη</strong>.</p>
<h2>Αθήνα – Επόμενος σταθμός: Εργοτάξιο</h2>
<h3> </h3>
<p>Πόλη σε φάση μετάβασης, η Αθήνα ατενίζει το 2014 από το ύψος των… γερανών. Αυτοί βέβαια που έχουν ήδη μπει σε λειτουργία και θα αποδώσουν τα επόμενα χρόνια τις πιο ηχηρές παρεμβάσεις πολιτισμού και συγκοινωνιακών υποδομών στο Λεκανοπέδιο βρίσκονται στις παρυφές της: στο φαληρικό δέλτα όπου κατασκευάζεται το Κέντρο Πολιτισμού – Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», η μελλοντική έδρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης με φόντο το 2016, αλλά και στην περιοχή του Πειραιά όπου το μετρό (η γραμμή 3 ) αναμένεται να… σφυρίξει το 2017.</p>
<h3> </h3>
<p>Για τη νέα χρονιά όμως προαναγγέλλεται εργοτάξιο και στην καρδιά της  Αθήνας, στον άξονα της Πανεπιστημίου. Με τις οριστικές μελέτες που χρηματοδότησε το Ίδρυμα Ωνάση εγκεκριμένες και με τη χρηματοδότηση του έργου να εντάσσεται τον Ιανουάριο στο επιχειρησιακό πρόγραμμα «Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη», ο διαγωνισμός για την ανάδειξη του εργολάβου που θα υλοποιήσει την ανάπλαση της κεντρικής οδού και την επέκταση του δικτύου του τραμ από το Σύνταγμα ως το Πεδίον του Άρεως αναμένεται μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2014. Το πιθανότερο λοιπόν είναι μέσα στη χρονιά τα συνεργεία να πιάσουν δουλειά στην Πανεπιστημίου. <br />Το 2014 βέβαια φέρνει στην Ελλάδα και την προεδρία του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οπότε για ένα εξάμηνο το Ζάππειο θα βρεθεί στο επίκεντρο μιας σειράς συναντήσεων. Το ιστιοφόρο της ελληνικής προεδρίας (σχεδιασμένο ως λογότυπο από τους Beetroot ) θα σαλπάρει επίσημα στις 8/1 από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών με την παράσταση «Ταξίδι στην αιωνιότητα» από την ορχήστρα και το μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε μουσική Ελένης Καραΐνδρου, και προς το παρόν έχει στην πολιτιστική του ατζέντα δύο εκθέσεις, στις Βρυξέλλες και στην Ιταλία. Συντονισμένο όμως στο ρυθμό της ελληνικής προεδρίας θα είναι φέτος και το Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδας μέσα από ένα πρόγραμμα πολύπτυχων δράσεων που θα δημοσιοποιηθεί στα μέσα Ιανουαρίου. </p>