Κατάγματα λεκάνης. Πότε απειλούν τη ζωή

<p> </p>
<p><span style="font-size: medium;">Τα κατάγματα  πυελικού δακτυλίου ( λεκάνης ) αποτελούν περίπου το 3% των καταγμάτων του ανθρώπινου σκελετού. Είναι σπάνιες κακώσεις, παρόλα αυτά απασχολούν αρκετές φορές την κοινή γνώμη. Τελευταία είχαμε το κάταγμα λεκάνης που υπέστη η καγκελάριος Άγκελα Μέρκελ.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;"><strong>ΓΡΑΦΕΙ ο κ. Παπασωτηρίου Αντώνης, Ορθοπεδικός</strong></span></p>
<p><span style="font-size: medium;"><strong><img src="/thumbnail?filepath=/uploads/2013/01/papasotiriou.jpg&amp;width=248" alt="Αντώνης Παπασωτηρίου" width="120" /></strong></span></p>
<p> </p>
<p><span style="font-size: medium;">Οι κακώσεις  αυτές είναι αρκετές φορές θανατηφόρες. Προκαλούνται από βία υψηλής ενέργειας, όπως είναι τα τροχαία ατυχήματα στους νέους ανθρώπους ή από βία χαμηλής ενέργειας όπως συμβαίνει στους ηλικιωμένους ανθρώπους με οστεοπόρωση μετά από πτώση στο έδαφος κατά την βάδιση.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Εκτός από τις σταθερές κακώσεις της πυέλου, όπου η αντιμετώπιση είναι συντηρητική δεν χρειάζεται δηλαδή χειρουργείο, υπάρχουν και οι ασταθείς κακώσεις της πυέλου. Οι τελευταίες αιμορραγούν μέχρι θανάτου. Η αντιμετώπιση τους πρέπει να είναι άμεση. Αρκετές φορές χρησιμοποιείται σεντόνι ή μία ειδική ζώνη πυέλου που σταθεροποιεί προσωρινά την λεκάνη. Στον έλεγχο για την διάγνωση τους βοηθάνε οι ακτινογραφίες και η αξονική τομογραφία. Η τελική σταθεροποίηση των καταγμάτων αυτών γίνεται με εξωτερική ή εσωτερική οστεοσύνθεση.</span></p>
<p><span style="font-size: medium;">Η αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών απαιτεί ειδικά οργανωμένα νοσηλευτικά ιδρύματα με εξειδικευμένο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και κατάλληλη υλικοτεχνική υποδομή.</span></p>

Σχετικά άρθρα