<p><em><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά:</strong></em></p>
<p><em><strong>Καλησπέρα. Μοιάζω να είμαι δύο άνθρωποι δύο κόσμοι ο πραγματικός αυτός που ζω κ ο ουτοπικός αυτός που βουλιάζω για να τον σκέφτομαι όλα φαίνονται να έχουν τελειώσει ανάμεσά μας όμως έχουν οι σκέψεις στοιχειώσει το μυαλό μου τον σκέφτομαι συνέχεια Ενώ είμαι εντάξει και συνεπείς στις υποχρεώσεις μου όταν όλα τελειώνουν μέσα στην ημέρα κ ησυχάζουν ο μόνιμος κάτοικος του μυαλού μου η έμμονη σκέψη μου δεν ησυχάζει ποτέ. Δεν ξέρω αν θέλω να ξεφύγω γι αυτό δεν ξέρω αν μπορώ…</strong></em></p>
<p><em><strong>Το ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.</strong></em></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
<p>Αγαπητή αναγνώστρια:</p>
<p>Σ' ευχαριστούμε που μοιράστηκες μαζί μας τα συναισθήματά σου για τον άνθρωπο που στοιχειώνει όπως λες το μυαλό σου. Μοιάζει όπως περιγράφεις τον φαντασιωσικό σου κόσμο όντως να νοσταλγείς πράγματα που σου είναι δύσκολο να αφήσεις. Με γνώμονα αυτό λοιπόν είναι οδυνηρό να σε πείσει κανείς πως 'μπορείς να το κάνεις' και δη να σου προτείνει και τρόπους, τους οποίους ενδεχομένως θα αποφεύγεις για να μη χάσεις τα όμορφα όνειρά σου. Επειδή όμως φαίνεται να έχεις καλή σχέση με την πραγματικότητα και γνωρίζεις πως όλα μεταξύ σας τελείωσαν πρέπει κανείς να σου έχει εμπιστοσύνη ότι όταν δε θα σου είναι πια οδυνηρό θα επαναδιαπραγματευτείς το πόσο χρειάζεσαι αυτά τα όνειρα και θα τα φέρεις σε σχέση μ' αυτό που σου συμβαίνει στην πραγματικότητα. Από μας έχεις όσο χρόνο χρειάζεσαι γι' αυτό.</p>