Νεότερα δεδομένα για τη χρήση της Ιντερφερόνης σε ασθενείς με Σκλήρυνση κατά Πλάκας

10/03/2014
Ομάδα Σύνταξης
Νευρολογία

Πρόσφατη μετα-ανάλυση έδειξε, ότι το 55% των ασθενών με Πολλαπλή Σκλήρυνση που λάμβανε υποδόρια Ιντερφερόνη βήτα-1α (χορήγηση 3 φορές την εβδομάδα), παρουσίασε μείωση στις υποτροπές ενώ, το 35% παρουσίασε μείωση του κινδύνου εξέλιξης της αναπηρίας.
 
Η μετα-ανάλυση που έγινε σε 17.401 ασθενείς, σε διάρκεια από 6-36 μήνες και μέση διάρκεια μελετών τους 24 μήνες , έδειξε ότι η υποδόρια INFβ-1α (3 φορές/εβδομάδα) είναι η πιο αποτελεσματική θεραπεία Πρώτης Γραμμής και σίγουρα η πιο ασφαλής.
Όσον αφορά τα στοιχεία της μετα-ανάλυσης Cochrane, θα πρέπει να σημειωθεί ότι είναι η μεγαλύτερη που έγινε ποτέ για την Πολλαπλή Σκλήρυνση με στόχο την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας των διαθέσιμων θεραπειών.
Οι επιστήμονες κατέληξαν ότι το natalizumab και η υποδόρια INFβ-1α (χορήγηση τρεις φορές την εβδομάδα) είναι ανώτερες θεραπείες συγκριτικά με τις υπόλοιπες που υπάρχουν, για την αντιμετώπιση των υποτροπών και την εξέλιξη της αναπηρίας βραχυπρόθεσμα, σε ασθενείς με Υποτροπιάζουσα Διαλείπουσα Πολλαπλή Σκλήρυνση. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι η υποδόρια INFβ-1α υπερέχει των θεραπειών Πρώτης Γραμμής, καθώς το natalizumab αποτελεί δεύτερης γραμμής θεραπεία.
Η INFβ-1α είναι ένα ανασυνδυασμένο μόριο παρόμοιο σχεδόν με τη φυσική ιντερφερόνη βήτα που δρα μέσω του υποδοχέα της ιντερφερόνης βήτα, επάγοντας μια αλληλουχία γεγονότων που παρεμβαίνουν σε πολλαπλά επίπεδα των φλεγμονωδών διεργασιών της Πολλαπλής Σκλήρυνσης.
Η υποδόρια ιντερφερόνη βήτα 1-α είναι ενέσιμο προϊόν σε προγεμισμένη σύριγγα και χορηγείται τρεις φορές εβδομαδιαίως. Οι θεράποντες ιατροί συνιστούν στον ασθενή να λαμβάνει την ένεση την ίδια ώρα με μεσοδιάστημα 48 ωρών, κατά προτίμηση το απόγευμα ή το βράδυ. Για παράδειγμα, μπορεί να κάνει τις ενέσεις κάθε Δευτέρα – Τετάρτη και Παρασκευή αποφεύγοντας έτσι το Σαββατοκύριακο και κάνοντας τη ζωή του ευκολότερη. 
Αξίζει να σημειωθεί ότι τα φάρμακα που μελετήθηκαν και συγκρίθηκαν είτε με placebo είτε με άλλο ενεργό παράγοντα ήταν:
<ul>
<li>Interferon (IFN) beta-1b , υποδόρια IFN beta-1a (χορήγηση 3 φορές/εβδομάδα), glatiramer acetate: υποδόρια έγχυση</li>
<li>IFN beta-1a: ενδομυϊκή έγχυση</li>
<li>Natalizumab mitoxantrone, cyclophosphamide, immunoglobulins: ενδοφλέβια χορήγηση</li>
<li>Methotrexate και azathioprine: από του στόματος χορήγηση</li>
<li>Μακράς διάρκειας κορτικοστεροειδή: ενδοφλέβια ή από του στόματος χορήγηση</li>
</ul>
Οι αγωγές συμπεριελήφθησαν ανεξάρτητα από τη δόση που χορηγήθηκε, αρκεί αυτή να κυμαινόταν εντός θεραπευτικών ορίων.
 
Σχετικά με την Πολλαπλή Σκλήρυνση
Η Πολλαπλή Σκλήρυνση ή Σκλήρυνση κατά Πλάκας (ΠΣ) αποτελεί την κύρια αιτία αναπηρίας νευρολογικής αρχής σε νέους ενήλικες και μία από τις συχνότερες νευροεκφυλιστικές παθήσεις του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος προσβάλλοντας το 0.05-0.15% των ατόμων Ινδοευρωπαϊκής (Καυκασίας) φυλής.
 
Είναι χρόνια ασθένεια του κεντρικού νευρικού συστήματος και συνήθως εμφανίζεται γύρω στην ηλικία των 25 και μέχρι 40 ετών. Η Πολλαπλή Σκλήρυνση δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν είναι ψυχική διαταραχή και δεν είναι κληρονομική.
Πάνω από 2 εκατ. άνθρωποι παγκοσμίως πάσχουν από ΠΣ. Η νόσος έχει προσβάλλει περίπου 80.000 ανθρώπους στη Βρετανία, 250.000 στις Η.Π.Α. ενώ στην Ελλάδα τα περιστατικά φτάνουν περίπου τις 11.000.
Τα συμπτώματα της νόσου έχουν αναγνωριστεί εδώ και ενάμιση αιώνα και από τότε γίνονται εκτεταμένες έρευνες όμως η αιτία που προκαλεί την ΠΣ παραμένει ακόμα άγνωστη.