Παχυσαρκία και καρκίνος: Στα πόσα κιλά μιλάμε για κίνδυνο;

11/03/2014
Ομάδα Σύνταξης
Ογκολογία

Τι ρόλο παίζουν τα περιττά κιλά στην εμφάνιση καρκίνου; Μεγάλο επισημαίνουν οι ερευνητές, οι οποίο μετά απο νέα έρευνα προσθέτουν στην εμφάνιση καρκίνου του μαστού και παχέος εντέρου και τον καρκίνο των ωοθηκών, ο οποίος επηρεάζεται από το αυξημένο σωματικό βάρος. 
 
Οι επιστήμονες του Παγκόσμιου Ταμείου Έρευνας του Καρκίνου (WCRF) κατέληξαν στο συμπέρασμά τους αναλύοντας τα ευρήματα 25 κλινικών μελετών, στις οποίες συμμετείχαν 4 εκατομμύρια γυναίκες, εκ των οποίων οι 16.000 εκδήλωσαν καρκίνο των ωοθηκών.
Όπως διαπίστωσαν, η αύξηση του κινδύνου είναι 6% για κάθε 5 μονάδες πάνω απο το φυσιολογικό στον Δείκτη Μάζας Σώματος (ΔΜΣ).
Ο ΔΜΣ υπολογίζεται όταν διαιρεθεί το βάρος σε κιλά, με το τετράγωνο του ύψους σε μέτρα. Οι φυσιολογικές τιμές κυμαίνονται από 18,5 έως 25.
Όταν κάποιος έχει τιμές από 25 έως 30 θεωρείται υπέρβαρος, από 30 έως 35 παχύσαρκος, από 35 έως 40 πολύ παχύσαρκος και πάνω από 40 ότι πάσχει από κακοήθη (νοσογόνο) παχυσαρκία.
Το πόσο σημαντική είναι η αύξηση του 6% για κάθε γυναίκα εξαρτάται από τον αρχικό της κίνδυνο.
Αν έχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου των ωοθηκών, το 6% είναι πιο σημαντικό απ’ ό,τι αν δεν έχει. Το ίδιο και αν είναι ψηλή, καθώς το αυξημένο ύψος είναι ένας ακόμα παράγοντας κινδύνου για καρκίνο των ωοθηκών, σύμφωνα με το WCRF.
Επίσης επιβαρυντικός παράγοντας είναι και η ηλικία, καθώς ο καρκίνος των ωοθηκών προβάλλει κυρίως γυναίκες ηλικίας άνω των 60 ετών, αν και υπάρχουν και νεώτερες ασθενείς.
Ωστόσο τα περιττά κιλά είναι ίσως ο μοναδικός παράγοντας κινδύνου για τον οποίο οι γυναίκες κάτι μπορούν να κάνουν, τονίζουν οι ειδικοί.
«Μπορούμε πλέον να πούμε με βεβαιότητα ότι οι υπέρβαρες και παχύσαρκες γυναίκες διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο καρκίνου των ωοθηκών, καθώς και καρκίνου του μαστού, του παχέος εντέρου και του ενδομητρίου», δήλωσε η δρ Ρέιτσελ Τόμπσον, επικεφαλής του Τμήματος Ανάλυσης Ερευνών του WCRF.
«Αυτό σημαίνει πως οι γυναίκες που θα κάνουν τις απαραίτητες τροποποιήσεις στον τρόπο ζωής τους, μπορούν να μειώσουν τις πιθανότητες εμφάνισης της νόσου. Έως πρότινος γνωρίζαμε μόνο για παράγοντες κινδύνου που δεν μπορούν να αλλάξουν, όπως η ηλικία και το οικογενειακό ιστορικό, αλλά τώρα ξέρουμε ότι ένα υγιές σωματικό βάρος δρα προστατευτικά».