Euroleague – NBA
Η έννοια της επαγγελματικής ομάδας μπάσκετ, ταυτίζεται στο μυαλό του αμερικάνου φιλάθλου με αυτή της εμπορικής επιχείρησης . Αντίθετα, στο μυαλό του Ευρωπαίου είναι "παγιωμένη’’ η έννοια του συλλόγου (team – club).
Με δυσκολία θα αποδεχόταν η πλειονότητα των ελλήνων φιλάθλων το ότι στο τέλος μιας Οικονομικής Χρονιάς ο Γιαννακόπουλος ή οι Αγγελόπουλοι θα μπορούσαν να αποκομίσουν κέρδος για τους ίδιους κάποια εκατομμύρια από την Οικ. Χρήση του ΠΑΟ ή του ΟΣΦΠ αντίστοιχα . Έστω κι αν αυτά τα χρήματα θα ήταν ένα μέρος από τη "χασούρα’’ που είχαν σαν ιδιοκτήτες των ομάδων τα προηγούμενα χρόνια . Η "φυσιολογική’’ εξέλιξη θα ήταν το χρηματικό αυτό ποσό να χρησιμοποιηθεί για τη μεταγραφή ενός καλύτερου παίκτη, συγκριτικά πάντα με αυτούς που αποτελούν το ρόστερ της ομάδας .
Η διαφορά των οικονομικών μεγεθών ΝΒΑ – Euroleague, αυτή την εποχή είναι – χωρίς υπερβολή – χαοτική . Αναφερόμενοι σε μέσους όρους, θα λέγαμε ότι τα μεγέθη του μπάτζετ μιας ομάδας ΝΒΑ είναι σχεδόν δεκαπλάσια σε σύγκριση με αυτά μιας καλής Ευρωπαϊκής Ομάδας .
Εκμετάλλευση τηλεοπτικών δικαιωμάτων, αριθμός φιλάθλων, τιμή εισιτηρίου τα μεγέθη απλά δε συγκρίνονται…
Παράλληλα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι το ΝΒΑ διέπεται από μια σειρά νόμων, θεσμών και κανονισμών που συντελούν σε μεγάλο βαθμό στην εξασφάλιση της εμπορικότητας και της ανταγωνιστικότητας για τις ομάδες και τη διοργάνωση . Σάλαρι Κάπ, Ντράφτ Σύστεμ, Φόρος Πολυτέλειας, ίση διανομή κάποιων εσόδων, πλαίσιο κοινής εμπορικής εκμετάλλευσης, κ.α….
Πριν από μερικά χρόνια ο Μπερτομέου είχε ενδιαφερθεί να μάθει πιο ήταν το ποσοστό των φιλάθλων που παρακολουθούν τους αγώνες της Euroleague, και δεν είχαν άμεση σχέση με το μπάσκετ, αυτούς δηλαδή που δεν έχουν παίξει ποτέ,ούτε σε ερασιτεχνικό επίπεδο . Οι μετρήσεις δείχνουν ότι το ποσοστό αυτό είναι σχετικά μικρό, ασύγκριτα μικρότερο από το αντίστοιχο για το ΝΒΑ . Το Ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι πιο "πολύπλοκο’’, πιο "εξειδικευμένο’’ στα μάτια ενός "άσχετου’’ . Το ΝΒΑ δεν επικεντρώνει τόσο σε τακτικές και συστήματα …Τα καρφώματα, τις θεαματικές ασίστ, και τις τάπες των "υπερπροβεβλημένων’’ άσων μπορεί πιο εύκολα να τα παρακολουθήσει με ενδιαφέρον οποιοσδήποτε θεατής .
Για τους αξιωματούχους της Euroleague το ιδεατό θα ήταν να δουν τις "αρένες’’ του Λονδίνου ή του Βερολίνου γεμάτες από φιλάθλους… σε αγώνες όμως (προσθέτω εγώ) όπου τα ρόστερ των ομάδων θα αποτελούνται κατά τα 10/12 από αμερικάνους… Βλέπετε κατά "σατανική’’ σύμπτωση, εκεί που υπάρχουν γήπεδα επιπέδου ΝΒΑ, δεν υπάρχουν κατάλληλες ομάδες . Να συμπληρώσουμε βέβαια ότι μιλάμε για αμερικάνους β’ διαλογής στην πλειονότητα τους, οι "καλοί’’ βρίσκονται από την άλλη μεριά του Ατλαντικού…
FIBA – ΝΒΑ
Κατά τη διάρκεια συνέντευξης στο ABC Channel, λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, ο Ντέηβιντ Στερν φαινόταν να προβληματίζεται για την "πίεση’’ που δέχονται οι διεθνείς παίκτες (λόγω της συμμετοχής του στις εθνικές ομάδες) . Αποκάλυψε δε τη θέλησή του να "απαλλαγούν’’ από αυτή την "παραδοσιακή υποχρέωση’’, αναφέροντας ότι το Ολυμπιακό Τουρνουά Μπάσκετ θα μπορούσε να γίνει με ομάδες U23, όπως το αντίστοιχο του Ποδοσφαίρου . Με ενδιαφέρον αναμένεται η στάση που θα κρατήσει ο Ανταμ Σίλβερ (ο νέος Κομισάριος )… Οι μπασκετικοί φίλοι του site, λάτρεις οι περισσότεροι του ΝΒΑ,πιθανότατα θα έχουν ήδη παρατηρήσει ότι ο Σίλβερ έχει διαφορετική "ιδιοσυγκρασία’’ (λιγότερο …stern) από τον προκάτοχό του . Οι "κατευθυντήριες γραμμές’’ (guidelines) δεν πρόκειται να αλλάξουν, ήταν αυτές που "γιγάντωσαν’’ οικονομικά το ΝΒΑ κατά τη διάρκεια της 30ετους θητείας του Στερν, ο νέος Κομισάριος είχε και αυτός συμβολή στην ανάπτυξη της κορυφαίας Λίγκας, ήταν άλλωστε το "δεξί’’ χέρι του "Αυστηρού’’…
Η FIBA ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για την ισχυροποίηση των εθνικών ομάδων της Λατινικής Αμερικής, της Ασίας, της Αφρικής, της Ωκεανίας, ώστε υπάρχει αξιόλογη παρουσία του μπάσκετ και σε χώρες εκτός της Ευρωπαϊκής Ηπείρου και των ΗΠΑ . Η κατανομή των ομάδων ανά ήπειρο στα παγκόσμια πρωταθλήματα δεν είναι "ακριβώς’’ αναλογική της δυναμικότητας τους . Στο site της Διεθνούς Ομοσπονδίας θα βρείτε άρθρα και συνεντεύξεις για την επόμενη γενιά των Αργεντινων παικτών . Η αναμενόμενη "αποστρατεία’’, του Τζινόμπιλι, του Σκόλα, του Πριτζιόνι, πιθανότατα να στερήσει από τα επόμενα Mundobasket μια ισχυρότατη ομάδα που δεν ανήκει στο "τόξο’’ ΗΠΑ – Ευρώπης . Ακόμα μεγαλύτερο είναι το ενδιαφέρον της FIBA Americas, και βέβαια της CABB [*4] .
Πληρώνει η "μάνα’’ για να δει τα παιδιά της…
Αν το (αντίστοιχο Αναπτυξιακό) Πρόγραμμα της Ομοσπονδίας και οι αντίστοιχες του Φιλαθλητικού, του Μαντουλίδη [*5], κ.ά. ομάδες της Αργεντινής δημιουργήσουν τους "επόμενους’’ Τζινόμπιλι και Σκόλα, αμφιβάλει κανείς ότι αυτοί αργά ή γρήγορα θα καταλήξουν στο ΝΒΑ ; Και ότι τότε ή CABB θα πληρώνει ασφάλιστρα για να εξασφαλίσει τη συμμετοχή τους στους αγώνες της Εθνικής ομάδας;
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το μπάσκετ κινείται παγκοσμίως στους ρυθμούς του επαγγελματισμού . Αυτό είναι δεδομένο, όπως και η πληρωμή ασφαλίστρων για να μπορούν οι παίκτες να αγωνίζονται στις εθνικές ομάδες .
Οι προϊστάμενοι του επαγγελματικού μπάσκετ όμως θα πρέπει να καταλάβουν ότι η εμπορευματοποίηση δεν πρέπει να αποβαίνει σε βάρος της δημιουργίας… Αν αυτό συμβαίνει το (μακροπρόθεσμο) αποτέλεσμα θα είναι κακό και για το δικό τους "προϊόν’’ … Θα είναι σα να πριονίζουν τις ρίζες του του δέντρου από τους καρπούς του οποίου οι ίδιοι βγάζουν κέρδος…
[*4] Confederacion Argentina de Basquetbol
[*5] αυτού του τύπου ομάδες "παράγουν’’ ταλέντα στην Ελλάδα, οι κορυφαίοι σύλλογοι παρά τις προσπάθειες δεν…(οι λόγοι έχουν αναφερθεί σε παλαιότερες συζητήσεις) Ο ΠΑΟ για παράδειγμα έχει πάνω από τρείς δεκαετίες να βγάλει αξιόλογο παίκτη από την παιδική του ομάδα, ο τελευταίος, αν δε με απατά η μνήμη μου, ήταν ο Ρόνυ Σεϊκέλι