Ο Σταύρος Νταϊφάς ήταν ένας άνθρωπος που άφησε ανεξίτηλο το στίγμα του στην ιστορία του συλλόγου, αναλαμβάνοντας τον Ολυμπιακό σε μια δύσκολη περίοδο. Οπως και ο Νίκος Γουλανδρής, δημιουργούσε εχθρούς όταν η κουβέντα πήγαινε στον Ολυμπιακό. Τον αγαπούσε. Ανιδιοτελής αγάπη. Δεν περίμενε τίποτα. Μόνο έδινε.Είχε βάλει αμέτι μουχαμέτι μου να πολεμήσει το "σύστημα" του ποδοσφαίρου και "έχωνε τη μύτη" του σε πολύπλοκες υποθέσεις. Οπως η "υπόθεση Μπουμπλής", την οποία ο ίδιος "ξεσκέπασε". Ξανάχτισε την ομάδα από το μηδέν, βάζοντας από την τσέπη του 110 εκατομμύρια δραχμές και την έκανε ξανά πρωταγωνίστρια. Επί των ημερών του, ο Ολυμπιακός κατέκτησε 5 Πρωταθλήματα, εκ των οποίων τα τέσσερα συνεχόμενα (1980-84).
Στο "παλμαρέ" του πρόσθεσε και ένα Κύπελλο. Στον τελικό του 1981 στη Νέα Φιλαδέλφεια, ο Ολυμπιακός νίκησε 3-1 τον ΠΑΟΚ, παίζοντας με τους Σαργκάνη, Κυράστα, Βαμβακούλα, Παπαδόπουλο, Νοβοσέλατς, Κουσουλάκη, Ορφανό (80′ Αλστρομ), Νικουλούδη (69′ Μίχος), Λεμονή, Γαλάκο και Περσία. Σκόρερ των Κυπελλούχων οι Δαμανάκης (αυτ.), Ορφανός και Κουσουλάκης.
Η κουμπαριά με τον Καπετάνιο και το τάβλι
Ήταν κουμπάρος με τον Γιώργο Βαρδινογιάννη, με τον οποίο λάτρευε να παίζει τάβλι στη Ναυτιλιακή Λέσχη Πειραιά. Ο αστικός μύθος αναφέρει ότι εκείνος έπεισε τον "Καπετάνιο" να ασχοληθεί με το ποδόσφαιρο. Η ιστορία είχε πολλές διαφορετικές εκδοχές. Μια από αυτές ανέφερε ότι οι δύο άνδρες έπαιξαν στο τάβλι ποιος θα γίνει πρόεδρος του Ολυμπιακού! Ο Νταϊφάς κέρδισε και παρότι δεν είχε την οικονομική επιφάνεια του Βαρδινογιάννη, πήρε τον Ολυμπιακό και ο… χαμένος τον Παναθηναϊκό. Μια ενδιαφέρουσα εκδοχή, η οποία ποτέ δεν επιβεβαιώθηκε ή διαψεύστηκε.
Τον έκανε "επαγγελματία πρωταθλητή"
Με την οικονομική βοήθεια κι άλλων επιχειρηματιών, αφοσιώνεται στον Ολυμπιακό. Η πρώτη του κίνηση είναι να φέρει τον κορυφαίο Πολωνό προπονητή. Τον Κάζιμιρ Γκόρσκι, ο οποίος είχε οδηγήσει την Εθνική ομάδα της χώρας του στην 3η θέση του Μουντιάλ του 1974 και δύο χρόνια νωρίτερα είχε κατακτήσει το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Μονάχου και είχε έρθει νωρίτερα στη χώρα μας για λογαριασμό του Παναθηναϊκού. "Θωρακίζει" το έμψυχο δυναμικό φέρνοντας τους Αναστόπουλο, Μητρόπουλο, Γαλάκο, Νοβοσέλατς, Σαργκάνη, Μίχο, Βαμβακούλα, Λεμονή Κουσουλάκη, καθιστώντας τον Ολυμπιακό και πάλι κυρίαρχος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η κατάκτηση των τεσσάρων συνεχόμενων τίτλων, αναγκάζουν την ιταλική εφημερίδα Gazzetta dello Sport να χαρακτηρίσουν τον Ολυμπιακό: "Επαγγελματία Πρωταθλητή".
Η "τεσσάρα", τα μπαράζ, κι ο Αγιαξ
Με τον Νταϊφά στην προεδρία, ο Ολυμπιακός πανηγύρισε μεγάλες νίκες, όπως το 4-0 επί του Παναθηναϊκού στον προημιτελικό Κυπέλλου του 1983 με το χατ τρικ του Αναστόπουλου και τα δύο περίφημα νικηφόρα μπαράζ στο Βόλο με το ίδιο σκορ, 2-1. Το 1980 επί του Άρη και το 1982 κόντρα στον Παναθηναϊκό. Αξέχαστη έχει μείνει και η πρόκριση επί του Άγιαξ για τον Α’ Γύρο του Κύπελλου Πρωταθλητριών 1983 , χάρη στο 2-0 του ΟΑΚΑ με δύο γκολ του Νίκου Αναστόπουλου στην παράταση. Την προεδρία του "σημάδεψε" η τραγωδία της Θύρας 7 στις 8 Φεβρουαρίου του 1981, όταν 21 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, μετά από θρίαμβο επί της ΑΕΚ με 6-0.
Στα "μαχαίρια" με τον Βαρδινογιάννη
Την σπίθα στην αντιπαλότητα Νταϊφά – Βαρδινογιάννη, άναψε η υπόθεση της παράνομης ελληνοποίησης του Αργεντινού, Χουάν Ραμόν Ρότσα. Ο Νταϊφάς πρωτοστάτησε κατά του Βαρδινογιάννη, του Παναθηναϊκού, αλλά και του τότε Γενικού Γραμματέα Αθλητισμού, Κίμωνα Κουλούρη και βγήκε νικητής. Το καλοκαίρι του 1981, ο «Καπετάνιος» θα πετύχει ένα πολύ σημαντικό «χτύπημα» στον κουμπάρο του. Εκμεταλλευόμενος την αδυναμία της πλευράς του Ολυμπιακού να κινηθεί σε ανάλογα οικονομικά επίπεδα, αφού ήδη τα προβλήματα είχαν αρχίσει να συσσωρεύονται, παίρνει στον Παναθηναϊκό «πακέτο» τους Μάικ Γαλάκο και Γιάννη Κυράστα, δύο αγαπημένα παιδιά της ερυθρόλευκης εξέδρας. Το ματς της 14ης Ιανουαρίου του ’82 για το Κύπελλο, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ο Ολυμπιακός βρίσκεται να κερδίζει στο 6ο λεπτό 0-2, αλλά ο διαιτητής της αναμέτρησης Δέδες δίνει συνολικά 3 πέναλτι υπέρ του Παναθηναϊκού (το ένξα το απέκρουσε ο Σαργκάνης) και το τριφύλλι παίρνει την πρόκριση στην παράταση, κερδίζοντας 3-2. Μετά το τέλος του συγκεκριμένου αγώνα, ο Νταϊφάς κάνει τη δημόσια δήλωση που τον φέρνει αντιμέτωπο και με την αθλητική ηγεσία του τόπου: «Ο ΓΓΑ Κίμωνας Κουλούρης είναι η κατάρα του αθλητισμού». Πλέον, η κόντρα μεταξύ των δύο προέδρων και κατ’ επέκταση ομάδων έχει γιγαντωθεί. Μοιραία και ενώ η δικαστική διαμάχη βρίσκεται σε εξέλιξη, οι σκοτεινές πτυχές της «υπόθεσης Μπουμπλή» αρχίζουν δειλά δειλά να βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Όπως αποδεικνύεται, ο Ιωάννης Μπουμπλής υπήρχε όντως στα δημοτολόγια του Δήμου Αιγάλεω με μια πολύ μικρή όμως λεπτομέρεια: δεν ήταν εν ζωή! Παράλληλα, αποδεικνύεται πως το περίφημο τηλεγράφημα της Αργεντίνικης Ομοσπονδίας που πιστοποιούσε την… ελληνικότητα του Ρότσα, ήταν πλαστό.
Εκδίκηση στο Βόλο
Ο Ολυμπιακός απειλεί να μην κατέβει να παίξει το μπαράζ εάν δεν τιμωρηθεί ο Παναθηναϊκός για τον «Μπουμπλή». Λίγες ημέρες μετά, ο Γιώργος Βαρδινογιάννης από την πλευρά του δηλώνει πως «ο Παναθηναϊκός δεν θα κατέβει στο μπαράζ και χαρίζει τον τίτλο στον Νταϊφά». Την επομένη, το ΑΣΕΑΔ με ψήφους 7-3 αθωώνει τον Παναθηναϊκό και ο Βαρδινογιάννης φυσικά ανακαλεί. Στο μπαράζ του Βόλου, ο Ολυμπιακός παίρνει τη νίκη και την εκδίκησή του με 2-1, με γκολ των Εσταβίγιο και Αναστόπουλου. Στις 29 Σεπτεμβρίου του ’82, αφαιρείται η ελληνική ιθαγένεια από τον Χουάν Ραμόν Ρότσα αλλά και άλλους ελληνοποιημένους ποδοσφαιριστές που κρίνονται παράνομοι.
Η παρακμή του 1987
Ο Νταϊφάς επιστρέφει στον Ολυμπιακό το 1986 και οδηγεί τον σύλλογο σε μια άνετη κατάκτηση του πρωταθλήματος, με 10 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Παναθηναϊκό. Δεν είχε επιστρέψει όμως για να μείνει. Το καλοκαίρι του 1987 ξεκινούν οι αποδεσμεύσεις. Πρώτοι φεύγουν οι Αγγελίνας και Βράμπλιτς, ακολουθεί ο 27χρονος Τάκης Λεμονής και από την Ιταλία έρχεται πρόταση 40 εκατομμυρίων δραχμών για τον Αναστόπουλο. Το ρόστερ αποδυναμώθηκε και ακολούθησε κατήφορος, με τον Αλκέτα Παναγούλια να μην μπορεί να κάνει τίποτα… Στήνονται λαϊκά δικαστήρια και ο Ολυμπιακός περνάει στην αφάνεια για 9 χρόνια.
Απόσμασμα της συνέντευξής του στην Ελευθεροτυπία το 2010:
"Στον Ολυμπιακό δεν πας για να βγάλεις χρήματα. Ο Ολυμπιακός δεν είναι μία ακόμα επιχείρηση, είναι ιδέα και πρέπει να ξέρεις από πριν πως θα βγεις ζημιωμένος.
Εβαλα αρκετά χρήματα στον Ολυμπιακό, αλλά ποτέ δεν τα ζήτησα πίσω. Για παράδειγμα, το 1992, έβαλα 500.000 δολάρια και άλλα τόσα ο Σωκράτης Κόκκαλης, ο Γιώργος Σαλονίκης και πέντε φίλοι εφοπλιστές και προχωρήσαμε. Και όταν έφυγα, δεν τα ζήτησα πίσω..
Είναι πιο εύκολο να κυβερνάς 100 καράβια παρά τον Ολυμπιακό! Το έχω ξαναπεί στο παρελθόν, έτσι ήταν, έτσι είναι και έτσι θα είναι. Ο Ολυμπιακός, ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ, που είναι μεγάλοι σύλλογοι, πρέπει να έχουν στο "τιμόνι" τους σπουδαίους καπετάνιους. Οι πρόεδροι σε αυτές τις ομάδες είναι υποχρεωμένοι να βάζουν συνέχεια παράδες. Χρήμα με τη σέσουλα. Οποιος δεν μπορεί, δεν αντέχει, έχει κουραστεί ή δεν θέλει, πρέπει να κάνει στην άκρη..
Από το 1993 έχω να πάω στο γήπεδο. Είχα κουραστεί τότε και αποφάσισα να δώσω την ομάδα στον Κόκκαλη, ο οποίος στο μεταξύ είχε γίνει αντιπρόεδρος στην ΠΑΕ. Μία φορά, λοιπόν, πήγα από τότε στο Καραϊσκάκη, όταν με κάλεσε ο Κόκκαλης στα εγκαίνια του Μουσείου του Ολυμπιακού. Δεν πηγαίνω στο γήπεδο διότι αγχώνομαι και στεναχωριέμαι όταν δεν κυλούν καλά τα πράγματα στην ομάδα"