Μαμά με χτύπησε! Πώς πρέπει να αντιδράσεις;

<p><strong>Η κακομεταχείριση εμφανίζεται με πολλές μορφές: φυσική, συναισθηματική, λεκτική ή συνδυασμό των παραπάνω. Μπορεί απλώς ένα παιδί να κακομεταχειρίζεται κάποιο άλλο ή να συμβαίνει κάτι πιο οργανωμένο, όπως μια ομάδα παιδιών που συμπεριφέρεται άσχημα σε ένα παιδί μόνο του ή και σε μια άλλη ομάδα (συμμορίες). Αυτού του είδους η κακομεταχείριση δεν διαφέρει πολύ από άλλες μορφές επιθετικής συμπεριφοράς.</strong></p>
<p>Από τη<strong> Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Νευροψυχολόγος<a href="http://greekpsychologypages.blogspot.gr/"> <strong>(greekpsychologypages.blogspot.gr)</strong></a></strong></p>
<p><strong><img src="/contentfiles/photos/sekssxeseis/gynaika/barbogli.jpg" alt="" width="80" height="108" /></strong></p>
<p>Τα χαρακτηριστικά της κακομεταχείρισης:</p>
<ul>
<li>Ανισορροπία δύναμης</li>
<li>Διαφορετικός συναισθηματικός δείκτης (στενοχωρημένο θύμα, ευχαριστημένος θύτης)</li>
<li>Κατηγορία προς το θύμα ότι 'ήθελε και τα 'παθε'</li>
<li>Έλλειψη ενδιαφέροντος από την πλευρά του θύτη για τα συναισθήματα και τις ανησυχίες του θύματος</li>
<li>Έλλειψη συμπόνιας</li>
<li>Τα παιδιά-θύτες υπήρξαν και τα ίδια αντικείμενο κακομεταχείρισης ή κακοποίησης.</li>
<li>Συχνά βιώνουν οδυνηρές συνθήκες διαβίωσης, με αποτέλεσμα να αισθάνονται ότι δεν ελέγχουν τα πράγματα και ότι είναι αβοήθητα.</li>
<li>Ενδεχομένως εμφανίζουν αδυναμίες στον τομέα των κοινωνικών ικανοτήτων, οπότε δεν μπορούν να βρουν τη θέση τους σε μια ομάδα ούτε να αντεπεξέλθουν στις προσδοκίες της οικογένειας ή του σχολείου.</li>
<li>Χρησιμοποιούν την κακομεταχείριση άλλων παιδιών ως μέσο για να αισθάνονται καλύτερα ή επιτυχημένα, καθώς και για να νιώθουν ότι ελέγχουν κάποιον άλλο. Έτσι, ανακουφίζονται, έστω και πρόσκαιρα, από τα δικά τους συναισθήματα ανημπόριας.</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;">Αν διαπιστώσετε ότι το παιδί σας έπεσε θύμα κακομεταχείρισης από τους συμμαθητές του, πιθανότατα θα θέλετε να του προσφέρετε άμεση προστασία και να τιμωρήσετε το θύτη. Ίσως αισθάνεστε ντροπή και θέλετε το παιδί σας να σκληραγωγηθεί και να δείξει εξίσου επιθετική συμπεριφορά. Ίσως πάλι νιώθετε οι ίδιοι ανήμποροι να κάνετε κάτι για να αντιμετωπίσετε την κατάσταση. Ωστόσο, ένα είναι σίγουρο: τίποτα από τα παραπάνω δεν βοηθά!</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li>Συλλέξτε όσο περισσότερες πληροφορίες γίνεται για το συμβάν. Αποφύγετε να κατηγορήσετε οποιονδήποτε. Δώστε προσοχή στο στιλ συμπεριφοράς του παιδιού σας. Σκεφθείτε τι γνωρίζετε για το παιδί σας και πώς μπορείτε να ανατρέψετε την κατάσταση υπέρ αυτού.</li>
<li>Αν πρόκειται να έλθετε σε επαφή με τους γονείς του θύτη, έχετε υπόψη ότι θα κρατήσουν αμυντική στάση. Μην ξεχνάτε ότι στόχος σας είναι να υπάρχει ένα ασφαλές και ήρεμο περιβάλλον που προάγει την ψυχική και σωματική υγεία όλων των παιδιών και όχι να καβγαδίσετε μαζί τους.</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><strong>Τι να πείτε στο παιδί σας</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Συζητήστε με το παιδί σας εναλλακτικούς τρόπους αντιμετώπισης των συμμαθητών με επιθετική συμπεριφορά, όπως:</p>
<ul>
<li style="text-align: justify;">Nα μην αντιδράσει, απλώς να σηκωθεί και να φύγει.</li>
<li style="text-align: justify;">Nα ζητήσει βοήθεια</li>
<li style="text-align: justify;">Nα συμφωνήσει με αυτόν που του επιτίθεται λεκτικά, λέγοντάς του ειρωνικά 'ναι, ναι, έχεις δίκιο', και να απομακρυνθεί.</li>
<li style="text-align: justify;">Nα γνωρίζει ότι η δύναμη χαρακτήρα είναι σημαντικότερη από τη σωματική</li>
<li style="text-align: justify;">Παίξτε εναλλακτικά τους ρόλους θύτη και θύματος με το παιδί σας, ώστε να κάνει μια πρόβα που θα του χρησιμέψει και στην πραγματική ζωή.</li>
</ul>

Σχετικά άρθρα