Κινηματογραφικές πρεμιέρες: Ξεχωρίζει το ελληνικό ντοκιμαντέρ

<div class="freetext">
<p>Πέντε ταινίες  συνθέτουν τον κορμό της μεταπασχαλινής κινηματογραφικής εβδομάδας. Ανάμεσά τους και τα ελληνικά ντοκιμαντέρ, «Ηθοποιοί: ημερολόγιο σπουδής», που απέσπασε το βραβείο κοινού στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης και «Η Τέχνη της Κρίσης, η περίπτωση του θεάτρου» που θα προβάλλονται μαζί.</p>
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/iaszd_LBJXU?rel=0" frameborder="0" width="420" height="236"></iframe></p>
<p>Με το  <strong>«Θεώρημα Μηδέν» (**)</strong> επιστρέφει στο προσκήνιο ο Τέρι Γκίλιαμ. Μόνον υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτήν την ταινία, που αρχίζει εντυπωσιακά, όμως, γρήγορα εκτροχιάζεται σ’ ένα πολύχρωμο ψυχεδελικό χάος. Ο Γκίλιαμ, πληθωρικός και γκροτέσκ όσο λίγες φορές στο παρελθόν, δίνει την εντύπωση πως διευθύνει μια μπαρόκ όπερα του παραλόγου, αναζητώντας το νόημα της ζωής σ’ ένα σκηνικό φουτουριστικής δυστοπίας. Κάποιες στιγμές νομίζεις πως το «Θεώρημα Μηδέν» είναι σίκουελ του δικού του «Brazil» (1985).</p>
<p>Λονδίνο, ο μοναχικός Κοέν Λεθ, που φαντάζει σαν χάκερ κλεισμένος σε πύργο του Κάφκα, ζει μια ρουτίνα: προσπαθεί να σπάσει τον κώδικα που θα του επιτρέψει να λύσει το Θεώρημα Μηδέν και να προσδώσει νόημα στην ύπαρξή του. Παράλληλα, αν κατάλαβα καλά, περιμένει εναγωνίως από τον cyber «Θεός», που ελέγχει τα νήματα της κάθε ύπαρξης στο άπειρο του κυβερνοχώρου, να σπάσει τη σιωπή του. Το ντεκόρ (ομολογουμένως ευφάνταστο), τα κοστούμια και οι μουσικές (μελωδικές συνθέσεις του Τζορτζ Φέντον και κομμάτια για ρέιβ πάρτι) δένουν αρμονικά μεταξύ τους. Η φιλοσοφία, όμως, διερχόμενη του χάους ενίοτε καταντάει αμπελοφιλοσοφία. Κρίμα. Παίζουν: Κριστόφ Βαλτζ, Ντέιβιντ Τιούλις, Μελανί Τιερί, Ματ Ντέιμον, Τίλντα Σουίντον.</p>
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/tQEE2iCuVvE?rel=0" frameborder="0" width="420" height="236"></iframe></p>
<p><strong>«Snowpiercer» (**)</strong> Συνδυασμός επιστημονικής φαντασίας και περιπέτειας δράσης από τον Κορεάτη Τζουν Χο Μπονγκ. Δυστοπία κι εδώ, όμως χωρίς επιτηδευμένο χάος και υπαρξιακές αναζητήσεις. Η ταινία στοχεύει στο κοινό των μούλτιπλεξ. 2031, μια αμαξοστοιχία με επιζήσαντες της ολοκληρωτικής καταστροφής κάνει τον γύρο (;) του κατεψυγμένου μας κόσμου. Στην πρώτη θέση ταξιδεύουν πατρίκιοι και στην ουρά των βαγονιών οι πληβείοι, που εξεγείρονται. Η Γη, έπειτα από ένα αποτυχημένο πείραμα για την επιβράδυνση της υπερθέρμανσής της, επέστρεψε στην εποχή των παγετώνων. Με Κρις Εβανς, Τζέιμι Μπελ, Τζον Χαρτ, Σονγκ Κανγκ Χο, Εντ Χάρις, Τίλντα Σουίντον.</p>
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/FO0QJWMYmys?rel=0" frameborder="0" width="420" height="236"></iframe></p>
<p><strong>«Βαλέσα» (*).</strong> Ο Αντρέι Βάιντα υπογράφει μια κινηματογραφική βιογραφία του Λεχ Βαλέσα. Φρενήρης ρυθμός. Ο βιογραφούμενος ήρωας, όμως, είναι σαν να δραπέτευσε από καρτούν και να βρήκε καταφύγιο σ’ ένα κατ’ επίφαση ντοκιμαντερίστικο πολιτικό χρονικό. Με τον Ρόμπερτ Βιεκίεβιτς.</p>
<p><iframe src="http://www.youtube.com/embed/eE8eAf_AXCs?rel=0" frameborder="0" width="420" height="236"></iframe></p>
<p><strong>Διασταυρούμενες ζωές» (***)</strong> του Σρνταν Γκολούμποβιτς. Η καλύτερη ταινία της εβδομάδας έρχεται από τη Σερβία και έχει σασπένς, αν και δεν είναι θρίλερ. Ο Σρνταν («Η παγίδα») κλιμακώνει υποδειγματικά παράλληλες ιστορίες γύρω από την ενοχή, τη συγχώρεση και τη λύτρωση. Ενα τραγικό περιστατικό, που συνέβη το 1993 σε μια πόλη της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, έχει στοιχειώσει τις ζωές έξι ανθρώπων.</p>
<p><strong>«Ηθοποιοί: ημερολόγιο σπουδής» (***)</strong> Ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, που παρακολουθεί μια ομάδα σπουδαστών από τις εξετάσεις τους στη δραματική σχολή μέχρι την αποφοίτησή τους. Ο φακός μετατρέπεται σε ευαίσθητο δέκτη χαμηλότονων σημάτων από την πραγματικότητα που ρέει μπροστά του. Εξαιρετική δουλειά, με αίσθηση πυκνότητας που προσδίδει κινηματογραφικό βάθος και ρυθμό στο φιλμ.</p>
<p> </p>
<p>Πηγή: kathimerini.gr</p>
<div> </div>
</div>

Σχετικά άρθρα