Η κόρη μου ντρέπεται για μένα: Με κρύβει από τις φίλες της!

<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά:</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>H κόρη μου είναι 13 ετών και πάει στο γυμνάσιο. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ ότι ντρέπεται όταν είμαι κοντά της.Παίζει τέννις και σε λίγο καιρό θα συμμετάσχει σε αγώνες όπου θα διαγωνιστεί με άλλα κορίτσια στον τελικό. Ήθελα με πολύ χαρά να παρακολουθήσω την κόρη μου γιατί νιώθω περηφάνια για εκείνη όμως μου στέρησε τη χαρά: Μου είπε μην τολμήσεις και έρθεις  δε θέλω να είσαι εκεί και βρήκε δικαιολογία ότι αγχώνεται. Μήπως ντρέπεται για μένα και δε θέλει να είμαι εκεί μπροστά στις φίλες της και στους συμμαθητές της;  Πώς να το χειριστώ; Τι να κάνω; Πραγματικά ήθελα να χαρώ με τη χαρά της… </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απάντησε η Δρ. Μαρία Παπαδημητρίου Ψυχίατρος Παιδιών και Εφήβων Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης».</p>
<p style="text-align: justify;"><span>Είναι αναμενόμενο σε αυτή την αναπτυξιακή φάση οι έφηβοι να «επιτίθενται» στις γονεϊκές φιγούρες μόνο για να μπορέσουν στην πορεία να τις αποκαταστήσουν ψυχικά στη θέση που θα έχουν κατά την ενήλικη ζωή τους. Για την ομαλή εξέλιξη αυτής της διαδικασίας έχουν παράλληλα ανάγκη από ένα σταθερό πλαίσιο το οποίο μπορεί να διασφαλιστεί μόνο μέσα από τη σχέση με τους γονείς τους. Παρόλα αυτά η ένταση με την οποία η συγκεκριμένη έφηβη εκφράζεται βάζει ερωτήματα τα οποία θα πρέπει να διερευνηθούν περαιτέρω είτε από κάποιον ψυχίατρο παιδιών και εφήβων είτε από μια διεπιστημονική ομάδα, όπως αυτή που λειτουργεί στη Διαγνωστική και Θεραπευτική Μονάδα για το παιδί «Σπύρος Δοξιάδης».</span></p>

Σχετικά άρθρα