<p style="text-align: justify;"><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Ένα από τα πράγματα που με ενοχλεί αφόρητα στους γάμους είναι το κουτσομπολιό των γυναικών. Βρίσκω αυτή την κίνηση των γυναικών αρκετά ενοχλητική τόσο για το ζευγάρι όσο και για τους καλεσμένους… Δεδομένου ότι έναν μήνα ετοιμάζομαι να παντρευτώ και το θέμα που έχω είναι ότι λόγω ενός προβλήματος υγείας έχω παραπάνω κιλά και δεν έχω καταφέρει να τα χάσω, δεν ξέρω πώς θα αντιδράσω και φοβάμαι αυτό τον σχολιασμό. </strong><strong>Τι είναι αυτό που δίνει τόσο μεγάλη ικανοποίηση στο σχολιασμό των άλλων και αν τελικά ο καθένας που σχολιάζει ουσιαστικά δεν έχει ο ίδιος προβλήματα με τον εαυτό του; Είναι δυνατόν αντί να δίνουν σημασία στη χαρά του ζευγαριού να κριτικάρουν και να σχολιάζουν το ζευγάρι και τους καλεσμένους; </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Σας ευχαριστώ, Ελένη 24 ετών </strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή Ελένη. Στο ερώτημά σας απαντά η  <strong>Λητώ Κατάκη, ψυχολόγος-οικογενειακή θεραπεύτρια, Διευθύντρια Εργαστηρίου Διερεύνησης Ανθρωπίνων Σχέσεων.</strong></p>
<p><img src="/contentfiles/eidikoi/psyxologoi/xaris-kataki.jpg" alt="" width="88" height="88" /></p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Το θέμα που τίθεται είναι η γενικότερη τάση των ανθρώπων να σχολιάζουν κάτι ή κάποιον που είναι στο επίκεντρο. Οι γάμοι είναι ένα παράδειγμα, ο σχολιασμός επωνύμων προσώπων είναι ένα άλλο.</p>
<p style="text-align: justify;">Νομίζω τέτοιου είδους σχολιασμοί γίνονται και από τους άντρες και από τις γυναίκες για θέματα ή πρόσωπα που εμπίπτουν στους τομείς ενδιαφερόντων τους. Οι γυναίκες γενικά μιλάνε περισσότερο οπότε σχολιάζουν ίσως περισσότερο, αλλά και στις συζητήσεις ανδρών για την πολιτικά ή τα αθλητικά μπορεί κανείς να παρατηρήσει ανάλογα φαινόμενα.</p>
<p style="text-align: justify;">Μέσα από το σχολιασμό αυτού που είναι στο επίκεντρο, οι άνθρωποι συζητούν και επεξεργάζονται θέματα που τους απασχολούν είτε σε συνειδητό είτε σε ασυνείδητο επίπεδο.  Μέσα από τα σχόλιά για κάτι ή κάποιον μιλάμε για τον εαυτό μας, τις σχέσεις, τα υπαρξιακά ζητήματα αλλά και κοινωνικά θέματα που βγαίνουν στην επικαιρότητα, μιλάμε λοιπόν για πράγματα που μας ενοχλούν ή που μας δημιουργούν αντικρουόμενα πολλές φορές συναισθήματα.</p>
<p style="text-align: justify;">Η έμμεση αυτή ενασχόληση μπορεί να μας εκτονώσει πρόσκαιρα αλλά στις περιπτώσεις που αυτό γίνεται σε μεγάλο βαθμό είναι πιο λειτουργικό να θέσουμε τα ερωτήματα που μας απασχολούν προσωπικά και να τα «λύσουμε» στην πηγή τους, μέσα μας.</p>
<p style="text-align: justify;">Σε ερωτήματα όπως το δικό σας συχνά απαντώ με ένα παλιό ανέκδοτο:</p>
<p style="text-align: justify;"><em>Το ανέκδοτο μιλάει για έναν άνθρωπο που νόμιζε ότι ήταν καλαμπόκι και θα τον φάνε οι κότες. Επειδή αυτό του δημιουργούσε μεγάλο άγχος τον έκλεισαν σε ψυχιατρική κλινική όπου έκανε ψυχοθεραπεία. Μετά από κάποιο διάστημα είπε στον γιατρό του ότι θεραπεύτηκε , ότι δεν πιστεύει πια ότι είναι καλαμπόκι και ο γιατρός του με χαρά ετοιμάστηκε να γράψει το εξιτήριό του. Τότε ο ασθενής τον ρώτησε: «Γιατρέ όμως πείτε μου, εγώ το ξέρω ότι δεν είμαι καλαμπόκι, οι κότες το ξέρουν;»!!</em></p>
<p style="text-align: justify;">Μ’ αυτό το ανέκδοτο θέλω να πω, ότι μας απασχολεί η άποψη των άλλων όταν εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε πεισθεί, όταν εμείς δεν έχουμε αποδεχθεί τον εαυτό μας όπως είναι. Γι’ αυτό και όταν σχολιάζεται κάτι στην εμφάνιση ή στο χαρακτήρα μας το οποίο δεν μας ενοχλεί ούτε συνειδητά αλλά ούτε και ασυνείδητα, δε μας απασχολεί και η άποψη των άλλων. Άλλωστε για τα περισσότερα πράγματα  οι απόψεις των άλλων δεν είναι ομόφωνες! Και για πράγματα για τα οποία είμαστε σίγουροι και νοιώθουμε αυτοπεποίθηση δε μας ενοχλεί ακόμα και να μειοψηφίσουμε.</p>