<p><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p><strong>Η κόρη μου είναι 12 ετών και έχει αρχίσει να ασχολείται πολύ με το ντύσιμο, τις εξόδους και τις παρέες της. Η κολλητη της είναι από πολύ εύπορη οικογένεια και πέρνανε όλη την ημέρα μαζί και τα σαββατοκυριακα. Ενώ είναι καλο κορίτσι οι γονείς της την έχουν λίγο κακομαθημένη μιας και ο πατέρας είναι γιατρός και της παρέχουν ότι θελει υλικά. Εμείς δεν εχουμε πολλα χρήματα και η δικη μου κορη ούτε καν εχει το δικό της δωμάτιο. Επηρεάζεται πολύ και νιωθω ότι μας απορρίπτει επειδή δεν της προσφερουμε οσα προσφέρουν οι γονείς στη φίλη της. Μακάρι να μπορούσαμε να της τα προσφέρουμε αλλά δε γίνεται. Αντιδρά πολύ ευκολα και τη βλέπω ότι στεναχωριέται όταν γυρνά στο σπίτι από τη φίλη της. Τι να κάνω τι να της πω; Ευχαριστώ πολύ.</strong></p>
<p><strong>Αναστασία </strong></p>
<p><span>Αγαπητή αναγνώστρια. Απευθύναμε το ερώτημά σας στην <strong>Μαρία Παπαδημητρίου</strong>, παιδοψυχίατρο (συνεργάτιδα της θεραπευτικής και διαγνωστικής Μονάδας για το Παιδί, Σπύρος Δοξιάδης)</span></p>
<p><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/giatroi_thumbs/maria%20photo2OK.jpg&amp;width=248" alt="ΜΑΡΙΑ Ν. ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ" width="99" /></span></p>
<p><span><br /></span></p>
<p>Αυτό που απασχολεί την μητέρα είναι εντός των ορίων του φυσιολογικού της συμπεριφοράς μιας έφηβης. Σε αυτή την αναπτυξιακή φάση η ενασχόληση με το σώμα που γίνεται σταδιακά ενήλικο και αποκτάει σεξουαλικότητα, η σημασία που αποκτούν οι φίλοι και η ανάγκη να ανήκουν οι έφηβοι σε μια παρέα για να μπορούν να αντέξουν και να διαχειριστούν όλες αυτές τις αλλαγές που συμβαίνουν στο σώμα τους και τον ψυχικό τους κόσμο είναι χαρακτηριστικές. Συχνά η ένταση με την οποία οι έφηβοι βιώνουν αυτά τα γεγονότα και διεκδικούν την ανεξαρτησία τους και το δικαίωμα να αποφασίζουν εκείνοι για τον εαυτό τους τρομάζει τους γονείς. Ωστόσο είναι αναμενόμενο κατά την διάρκεια της εφηβείας να παρατηρείται αυτή η επίθεση στις γονεϊκές φιγούρες από τους εφήβους, μόνο για να μπορέσουν στην πορεία να τις αποκαταστήσουν ψυχικά στη θέση που θα έχουν κατά την ενήλικη ζωή τους. Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να εντάξουμε την απόρριψη που νιώθει η μητέρα. Παράλληλα, χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι οι αντιδράσεις της έφηβης δεν αφορούν την οικονομική κατάσταση της οικογένειας της με την στενή έννοια, αλλά περισσότερο την ανάγκη της να ανήκει. Αν λοιπόν οι γονείς καταφέρουν να διατηρήσουν μια σταθερή στάση σχετικά με τις δυνατότητες της δικής τους οικογένειας και τον τρόπο που εκείνοι επιθυμούν να την μεγαλώσουν, σεβόμενοι πάντα και τις δικές της ανάγκες και αναγνωρίζοντας τα συναισθήματα της, τότε θα διασφαλίσουν την ομαλή εξέλιξη της έφηβης κόρης τους. </p>