Mη χάσεις απόψε τους … Pink Martini!

<p style="text-align: justify;">Ένα από τα πιο αγαπημένα μας σύγχρονα μουσικά σχήματα βρίσκεται γι' ακόμη μία φορά κοντά μας, οπλισμένο με νέο υλικό, αλλά με την ίδια παλιά καλή διάθεση να μας κάνει να διασκεδάσουμε, να ξεφύγουμε, να ονειρευτούμε, να νιώσουμε χαρά. Οι Pink Martini παίζουν για μας στο «Γκάζι Live» στις 16-17/5.</p>
<h3 style="text-align: justify;"> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl01_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1004267/99.jpg" alt=" " />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Tο γκρουπ αυτό από το Πόρτλαντ του Όρεγκον αποτελεί μέσα στο νέο αιώνα την πεμπτουσία­ του lounge και της παλιάς exotica. ­Μόνο που οι Pink Martini υποστηρίζουν τα στοιχεία αυτά με τραγούδια που ­πιάνουν την ουσία και σε μερικές περιπτώσεις αποκαλύπτουν τις όχι τόσο προφανείς –ή κι εντελώς αδιόρατες– ομορφιές τους. Να συμπληρώσουμε, λοιπόν, ότι οι Pink Martini –ο Lauderdale, η Forbes και η εκάστοτε παρέα τους– είναι συγκλονιστικοί συλλέκτες (και συντηρητές ) αναμνήσεων ή και ιδεώδους μπαναλιτέ σε μερικές περιπτώσεις… Παράδειγμα το πιο πρόσφατο άλμπουμ τους «Dream a Little Dream», που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο. Το έκαναν παρέα με τους Von Trapps, ένα γκρουπ του Πόρτλαντ που αποτελείται από τα πραγματικά δισέγγονα του πλοιάρχου Georg von Trapp και της Maria, των ανθρώπων που έδωσαν την έμπνευση στη «Μελωδία της Ευτυχίας» («The Sound of Music» ), που όλοι έχουμε ευχαριστηθεί ως ταινία (με την Julie Andrews και τον Christopher Plummer ) αλλά­ και ως μουσική των Richard Rodgers και Oscar Hammerstein II – πράγμα που μας πάει στην κατά John Coltrane ερμηνεία του «My Favorite Things» και δεν συμμαζεύεται…</p>
<h3 style="text-align: justify;"> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl02_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1004267/154.jpg" alt=" " />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Φυσικά, ο δίσκος δεν αποτελεί ­ριμέικ του «The Sound of Music». παρότι το χόμπι της… αρχαιολογίας στο οποίο ασκείται με επιτυχία ο Thomas Lauderdale έφερε στο φως –και στους συμμετέχοντες καλλιτέχνες– την Charmian Carr, που ήταν στο πρωταγωνιστικό καστ της ταινίας. Ο τίτλος του άλμπουμ προέρχεται από το κλασικό τραγούδι των ’30s «Dream a Little Dream of Me», που γνωρίζουμε από άπειρες ερμηνείες (Ella Fitzgerald, Mel Torme, Mama Cass Elliott κ.ο.κ. ), και ο στόχος φαίνεται πως είναι πραγματικά να στηθεί ένα σύνολο μικρών γλυκών ονείρων με βάση τα τραγούδια. Έτσι έχουμε το «Fernando» των ABBA ή το «Le premier bonheur du jour», το οποίο ακούστηκε στο πρώτο άλμπουμ της Francoise Hardy (προφέρεται Φρανσουάζ Αρντί ) το 1963. Ακούγοντας το «Kuruneko no tango», συνειδητοποιώ ότι πρόκειται για την ιαπωνική διασκευή ενός παλιού (1969-70 ) παιδικού ιταλικού τραγουδιού που είχε διασκευαστεί και στα ελληνικά με τίτλο «Ο μαύρος μου ο γάτος (νάτος, νάτος! )» και τραγουδούσε η μικρή (τότε ) Ρούλα Χριστοπούλου! Υπάρχουν δύο κομμάτια από τη «Μελωδία της Ευτυχίας» –το «Edelweiss» και το «Lonely Goatherd»–, όμως έχει και όμορφα­ originals όπως το «Thunder» του August von Trapp, στην ερμηνεία­ του οποίου συμμετέχουν οι μυθικοί Ιρλανδοί Chieftains. Επίσης­, θα βρούμε και το «Hushabye Mountain», από μια άλλη ανάλογη ταινία των ’60s, το «Chitty Chitty Bang Bang».<br />Γενικά το «Dream a Little Dream» είναι ένα γοητευτικό πολύγλωσσο­ μουσικό ποτ πουρί, που όμως δείχνει να περιστρέφεται χαλαρά­ γύρω από μια κεντρική ιδέα.</p>
<h3 style="text-align: justify;"> </h3>
<div id="ctl00_ctl00_Stiles_Main_uc_Articles_uc_Articles_Simple_rptParaGraphs_ctl03_PnlImage" style="text-align: justify;">
<div class="imgcontainer"><img src="http://lmnts.athinorama.gr/lmnts/articles/1004267/155.jpg" alt=" " />
<div class="lezada"> </div>
</div>
</div>
<p style="text-align: justify;">Ακριβώς όπως ήταν και οι προηγούμενες δουλειές του γκρουπ: «Sympathique», «Hang on Little Tomato», «Hey Eugene», «Splendor in the Grass», «1969», «Get Happy» και το χριστουγεννιάτικο «Joy to the World». Άλλο είναι όμως ένα άλμπουμ και άλλο μια συναυλία των Pink Martini. Στη σκηνή­ το γκρουπ φροντίζει να «τρέχει» πάντα μια ρετροσπεκτίβα των μεγάλων επιτυχιών του, αφήνοντας μια ανοιχτή αγκαλιά για όλο τον κόσμο, με μουσικές χωρίς σύνορα και περιορισμούς, με τραγούδια που μπορούν να μιλήσουν στην καρδιά όλων και μπορούν να την κάνουν να νιώσει. Αυτό πιθανώς μειώνει τις ευχάριστες εκπλήξεις που προσδοκούμε και τελικά φαίνεται να έχουμε κάθε φορά που ακούμε ένα καινούργιο τους άλμπουμ. Όμως την ίδια στιγμή αυξάνει και την αίσθηση χαράς που παίρνουμε από ένα live, ως έκλυση και αποδοχή ζωτικής ενέργειας και όχι ως απλή αισθητική κατανάλωση – ή ανάλωση. Κάτι τέτοιο είναι μεγάλο ζητούμενο της popular τέχνης του σήμερα και μεγάλη μαγκιά εκ μέρους των Pink Martini, που ως πολυεθνικό και υπερεθνικό jazz-pop μουσικό σχήμα το πετυχαίνουν απόλυτα. Όμως αρκετά είπαμε. Πάμε καλύτερα να τους ακούσουμε…</p>
<p style="text-align: justify;">Γιώργος Χαρωνίτης περιοδικό <a href="http://www.athinorama.gr">Αθηνόραμα</a> </p>

Σχετικά άρθρα