ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΩΝ 32: ΙΡΑΝ

Η τύχη της εθνικής ομάδας του Ιράν κρίνεται στην πρεμιέρα, καθώς αντιμετωπίζει τη Νιγηρία. Με νίκη αυξάνει την ψυχολογία της για το δεύτερο γύρο, καθώς μετά θα παίξει με την Αργεντινή και με την πρωτάρα Βοσνία στο τέλος. Μία καλή κλήρωση, ένας καλός όμιλος. Στο χέρι της είναι να φθάσει στην επόμενη φάση.

 

Το Ιράν απουσιάζει οκτώ χρόνια από τα τελικά Παγκοσμίου κυπέλλου. Η πρόκριση έβγαλε τον κόσμο στο δρόμο, όμως τα οικονομικά προβλήματα της χώρας δεν του επέτρεψαν να χαρεί όσο θα ήθελε αυτή την πρόκριση.

Το 2006, στη Γερμανία, τα «Λιοντάρια του Ιράν» είχαν φιλοδοξίες για ανοδική πορεία, αλλά απέτυχαν. Φέτος είναι περισσότερο ρεαλιστές,

Ο Κεϊρός  ομολόγησε πως η ομάδα του δεν θα είναι σάκος πυγμαχίας. Αλλά θα παίξει αξιοπρεπώς.

 

Η εφετινή πρόκρισή του είναι η τέταρτη. Το 1978 στην πρεμιέρα του αποκλείστηκε στον πρώτο γύρο. Ακολούθησε η ίδια διαδικασία το 1998 και το 2006. Υπήρξαν δύο ακόμη χρονιές για το Ιράν, όμως το 1982 αποσύρθηκε και το 1986 αποβλήθηκε των τελικών (ήταν τα χρόνια της επανάστασης και η άρνησή του να παίξει σε ουδέτερη έδρα)

 

 

 

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ

 

Έπαιξε 16 παιχνίδια για να πάρει την πρόκριση. Εύκολα στην αρχή ξεπέρασε τις Μαλδίβες  με δύο νίκες. Μπήκε στους ομίλους της τρίτης φάσης ,τερμάτισε επικεφαλής και αήττητο μετά έξι αγώνες (τρεις νίκες, ισάριθμες ισοπαλίες (η μία μέσα, στο πρώτο παιχνίδι, με το Κατάρ).

Συνέχισε στον αποφασιστικό γύρο για την πρόκριση. Ήταν πάλι πρώτο μπροστά από τη Νότιο Κορέα, όμως αυτή τη φορά γνώρισε δύο ήττες (από το Ουζμπεκιστάν, 1-0 μέσα κι έξω).

 

Πρώτοι σκόρερ με τρία γκολ ήταν οι Ανσαριφάρντ, Τζαμπαρί, Καλατμπαρί (οι δυό τους δεν θα είναι στη Βραζιλία) και ο Γκοοτσανετζάντ.

 

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

 

Ο Πορτογάλος Κάρλος Κεϊρός, 61 χρόνων, κάθεται στον πάγκο της εθνικής από τον Απρίλιο του 2011. Πολύπειρος τεχνικός. Σε εθνικό επίπεδο δούλεψε ακριβώς πριν, με την Πορτογαλία για δύο χρόνια (είχε ξανά το ρόλο του ομοσπονδιακού τεχνικού στην πατρίδα του από το 1991-1993 και νωρίτερα στην εθνική νέων), τη Νότιο Αφρική και τα ΗΑΕ. Έγινε γνωστός ως βοηθός του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (2002-2003 και 2004-2008), ενδιάμεσα χρονικά δούλεψε στη Ρεάλ Μαδρίτης.

Γνωρίζει πολύ καλά την ιδιαιτερότητα των μουντιάλ, αφού το 2002 είχε πάει στα τελικά τη Νότιο Αφρική, το 2010 την Πορτογαλία και τώρα το Ιράν.

 

Έχει κερδίσει αρκετούς τίτλους στο παρελθόν, όντας τεχνικός εθνικών ομάδων νέων κι ελπίδων

Αγαπημένη μορφή του το 4-4-1-1 με μοναδικό προωθημένο τον 26χρονο Ρεζά Γκοοτσανετζάντ της Τσάρλτον και πίσω του τον 20χρονο Αλιρεζά Τζαχανμπάχς της Ναϊμέχεν. Εναλλακτική μορφή το 4-4-2 με βασικό επιθετικό τον 24χρονο Καρίμ Ανσαριφάρντ της Περσέπολις κι ακόμη έναν.

 

 

ΑΣΤΕΡΙΑ

ΡΕΖΑ ΓΚΟΟΤΣΑΝΕΤΖΑΝΤ….. Κεντρικός ή ακραίος κυνηγός της Τσάρλτον. 26 χρόνων. Πριν την Αγγλία έπαιζε στο Βέλγιο στη Σταντάρ Λιέγης. Νωρίτερα σε μικρότερες Βελγικές και Ολλανδικές ομάδες. Έχει Ολλανδικές ρίζες, αρχικά επέλεξε τις τουλίπες, αλλά το 2012, άλλαξε γνώμη και έγινε διεθνής με το Ιράν. Πολύ καλός σκόρερ. Διεθνής από το 2012 ( 13 συμμετοχές – 9 γκολ)

 

ΤΖΑΒΑΝΤ ΝΕΚΟΥΝΑΜ….. Ο αρχηγός. Κεντρικός μέσος. 33 χρόνων. Παίκτης της Αλ-Κουβάιτ. Στα νιάτα του είχε περάσει κι από την Ισπανική Οσασούνα. Έμπειρος, εμπνέει εμπιστοσύνη με το παιχνίδι του. Διεθνής από το 2000 (139 συμμετοχές – 37 γκολ)

 

ΜΑΣΟΥΝΤ ΣΟΤΖΑΕΪ….. Ακραίος δεξιός κυνηγός. 29 χρόνων. Παίκτης της Λας Πάλμας και παλιότερα της Οσασούνα. Ασταθής με την εθνική ομάδα, επανήλθε στον καλό εαυτό του, αφού βρήκε την ηρεμία του στα Κανάρια Νησιά με τη Λας Πάλμας. Διεθνής από το 2004 (49 συμμετοχές – 5 γκολ)

  

ΕΙΔΙΚΟΙ

 ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ….. Πόσο θα επηρεάσει η οικονομική κατάσταση?

Υπάρχει ιδανικό έμψυχο υλικό? Μπορεί να παίξει καλό επιθετικό παιχνίδι?

  ΛΟΓΟΙ ΧΑΡΑΣ….. Καλός προπονητής. Ο Κεϊρός είναι έμπειρος. Γνωρίζει από τελικά Παγκοσμίου κυπέλλου και ξέρει πώς να αντιδράσει.

Ο όμιλος. Μία νίκη στην πρεμιέρα με Νιγηρία τις δίνει πιθανότητες πρόκρισης. Έλλειψη άγχους. Θα παίξει ελεύθερα και  όπου φθάσει.

  ΛΟΓΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ….. Κακή έως ανύπαρκτη επιθετική γραμμή. Έλλειψη ιδανικών κεντρικών κυνηγών. Η αστάθεια βασικών στελεχών της. Η απειρία πολλών παικτών από μεγάλες Ευρωπαϊκές συλλογικές διοργανώσεις.

 

 

 

Σχετικά άρθρα