Σε μία υγρή και θυελλώδη βραδιά στο Ζάγκρεμπ, τον Οκτώβριο, του 2013 το Βέλγιο νικούσε 2-1 την Κροατία κι έπαιρνε την πρόκριση για τα τελικά μεγάλης διοργάνωσης μετά το 2002.

 

Οι φίλοι της εθνικής που ταξίδεψαν στην Κροατία πανηγύρισαν με την ψυχή τους κατά την επιστροφή. Ο τύπος της χώρας έγραψε πάμπολλα για αυτή την ιστορική πρόκριση. Οι «Κόκκινοι Διάβολοι» είχαν μιμηθεί το επίτευγμα του 1986, όταν είχαν φθάσει στα ημιτελικά του Μεξικανικού μουντιάλ . Αλλά μπορεί και να είχαν ξεπεράσει αυτή την επιτυχία.

 

Ο Μαρκ Βίλμοτς ανέλαβε το Βέλγιο το 2012, μετά τον Λέικενς και κατάφερε με μία ταλαντούχο  κι έμπειρη ομάδα να τη μετατρέψει σε ισχυρή δύναμη του παγκοσμίου ποδοσφαίρου.

 

Η ομάδα, που είχε αποτύχει να προκριθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος το 2012, διέθετε ποδοσφαιριστές με ηλικία μέσου όρου τα 23 χρόνια και τρεις πολύπειρους με παραστάσεις Τσάμπιονς Λιγκ, ήτοι τους Κομπανί, Αζάρ και Βίτσελ.

 

Ο Βίλμοτς πειραματίστηκε αρκετά και ποτέ του δεν φοβήθηκε να αφήσει εκτός ενδεκάδας παίκτες της ποιότητας των Αζάρ, Φελαϊνί και Ντεμπελέ.

Δικαιώθηκε. Πήρε την πρόκριση και κληρώθηκε μάλιστα, ως επικεφαλής, σε βατό όμιλο με αντιπάλους τη Ρωσία, την Αλγερία και τη Νότιο Κορέα.

 

Το Βέλγιο θα εμφανιστεί εφέτος για δωδέκατη φορά στα τελικά του μουντιάλ. Κορυφαία στιγμή της το 1986 στο Μεξικό, όταν είχε τερματίσει στην τέταρτη θέση. Το 1982, το 1990, το 1994 και το 2002 αποκλείστηκε στο δεύτερο γύρο, ενώ τις υπόλοιπες φορές διεγράφη στον πρώτο ή στη φάση των ομίλων (1930, 1934, 1938, 1954, 1970 και το 1988). Εφέτος ο αρχικός στόχος είναι η πρόκριση στη δεύτερη φάση και με καλή τύχη και ουσιαστικά παιχνίδια γιατί όχι και στα προημιτελικά?

 

 

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΚΡΙΣΗΣ

 

Πολύ άνετα και αήττητο εκπλήρωσε το στόχο του.  Μόνο δύο ισοπαλίες (εντός έδρας με την Κροατία – 1-1 – η πιο κρίσιμη και στο τέλος, όταν όλα είχαν κριθεί με την Ουαλία 1-1).

 

Καθάρισε την πρόκριση μία αγωνιστική πριν το τέλος, όταν επικράτησε 2-1 της Κροατίας στο Ζάγκρεμπ. Απλά καλό επιθετικά (18 γκολ), αλλά καταπληκτικό  αμυντικά με παθητικό μόλις τα τέσσερα γκολ.

 

Για ακριβώς ένα χρόνο είχε επτά νίκες από ισάριθμα παιχνίδια. Ο Βίλμοτς παρέταξε μία σταθερή ομάδα στα προκριματικά, όπου ξεχώρισαν οι Κουρτουά, Βίτσελ,Φερτόνχεν,Ντε Μπρούινε και Ντεμπελέ με δέκα συμμετοχές από ισάριθμα παιχνίδια.

 

Επιθετικά ο Ντε Μπρούινε πέτυχε τα τέσσερα από τα 18 γκολ Είναι φανερή η έλλειψη κεντρικού, ποιοτικού, κυνηγού.

 

 

 

 

Ο ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ

 

 

Ο 45χρονος Μαρκ Βίλμοτς ανέλαβε την τεχνική ηγεσία των «Κόκκινων Διαβόλων» το Μάιο του 2012 μετά την αποχώρηση του Ζορζ Λέικενς. Υπήρξε το δεξί του χέρι για τρία χρόνια, όπως ακριβώς πριν του Ντικ Άντφοκαατ που τον προώθησε στην εθνική. Αρχικά ανέλαβε προσωρινά, όμως στη συνέχεια η ομοσπονδία της χώρας αποφάσισε να τον μονιμοποιήσει βλέποντας τα καλά αποτελέσματα του Βελγίου.

 

Ως προπονητής νωρίτερα με τη Σάλκε και τη Σεντ Τρούιντεν δεν είχε καταφέρει πολλά πράγματα. Στην εθνική ομάδα του Βελγίου χάρη στην αφοσίωσή του, αγαπήθηκε από τους παίκτες και τους φίλους της ομάδας.

 

Αγαπημένο του σύστημα το 4-3-3 με τον Λουκάκου στην κορυφή της επίθεσης και τους Ντε Μπρούινε και Αζάρ στα πλάγια.

Εναλλακτική μορφή το 4-4-2 με τον Μιραλάς (πρώην του Ολυμπιακού) παρτενέρ του Λουκάκου.

 
 

ΑΣΤΕΡΙΑ

 

ΑΞΕΛ ΒΙΤΣΕΛ….. Αμυντικός μέσος. Μπορεί εύκολα να κινηθεί πιο μπροστά ως επιτελικός ή ως επιθετικός κεντρώος. 25 χρόνων. Ανήκει στη Ρωσική Ζενίτ, μετά εξαετή παρουσία του με τη Σταντάρ Λιέγης και την Μπενφίκα. Ο αξιόπιστος «υπολοχαγός» του προπονητή. Από αυτόν αρχίζουν όλα. Σπάνια κάνει λάθος. Σπάνια τραυματίζεται. Γερό σκαρί.

Διεθνής από το 2008 (48 συμμετοχές – 5 γκολ)

 

  ΒΕΝΣΑΝ ΚΟΜΠΑΝΙ….. Ο αρχηγός. Ο ηγέτης της οπισθοφυλακής, αν κι αδύναμος στο ψηλό παιχνίδι, παρά το ύψος του (1.93μ.). Κεντρικός αμυντικός. Ενίοτε και αμυντικός μέσος. Ιδιαίτερα απείθαρχος. 28 χρόνων. Ανήκει στη Μάντσεστερ Σίτι την τελευταία εξαετία. Πέρασε για μία πενταετία από Άντερλεχτ κι Αμβούργο.  Διεθνής από το 2004 (59 συμμετοχές – 4 γκολ)

 

ΤΙΜΠΟ ΚΟΥΡΤΟΥΑ….. Τερματοφύλακας. 22 χρόνων. Πανύψηλος. Σχεδόν δύο μέτρα. Ουσιαστικά ανήκει στην Τσέλσι, αλλά από το 2011 παίζει στην Ισπανία με την Ατλέτικο Μαδρίτης. Άρχισε να παίζει ποδόσφαιρο από τα πέντε χρόνια του και μέχρι το 1999 που άφησε την Μπίλσεν για τη Χενκ, αγωνιζόταν ως αριστερός μπακ. Τερματοφύλακας έγινε στη δεκαετία του 2000. Αναμφισβήτητα ο καλύτερος Βέλγος, στη θέση του, αυτή την περίοδο κι ένας από τους πέντε κορυφαίους παγκόσμια. Διεθνής από το 2011 (16 συμμετοχές)

   ΚΕΒΙΝ ΝΤΕ ΜΠΡΟΥΙΝΕ….. Ακραίος κυνηγός.  22 χρόνων. Ευέλικτος επιθετικός, από τους καλύτερους Βέλγους στα προκριματικά. Ανήκει στη Βόλφσμπουργκ στην οποίαν μεταγράφηκε τον περασμένο Ιανουάριο μετά διετή παρουσία του στην Τσέλσι . Οι Λονδρέζοι ελάχιστα τον εμπιστεύτηκαν και τον έδωσαν δανεικό στη Χενκ και μετά στη Βέρντερ Βρέμης. Διεθνής από το 2010 (21 συμμετοχές – 4 γκολ)

 

  ΕΙΔΙΚΟΙ

 

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ…..  Ποιος θα είναι ο βασικός κεντρικός κυνηγός? Ο Λουκάκου δεν είναι έτοιμος. Ο Μπέντεκε αποκλείστηκε. Μένει μόνον ο 19χρονος άπειρος Οριζί. Όλοι οι άλλοι είναι ακραίοι ή περιφερειακοί επιθετικοί. Μέγιστο πρόβλημα. Θα υπάρξουν εκπλήξεις στο αρχικό σχήμα? Για παράδειγμα ο 19χρονος Αντνάν Γιανούζαϊ, που επέλεξε τελικά τη Βελγική υπηκοότητα. Ποιος θα παίξει μαζί με τον Κομπανί στο κέντρο της άμυνας? Ο Τόμας Φερμάλεν έχει χάσει πολλά παιχνίδια, ενώ ο Ντάνιελ Φαν Μπούιτεν είναι συνήθως αναπληρωματικός.

 

 ΛΟΓΟΙ ΧΑΡΑΣ….. Η ανοδική πορεία της εθνικής τόσο αγωνιστικά, όσο και στην κατάταξη της διεθνούς ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας.

Αξιόλογη ομάδα. Αγωνιστικά από τις καλύτερες και ταλαντούχες. Οικονομικά από τις πιο εύρωστες, τον καιρό αυτό, μετά τη Βραζιλία και την Πορτογαλία (αναφορά για το μεταγραφικό κομμάτι). Καλή αμυντική παρουσία. Η οπισθοφυλακή της αφήνει θετικές ελπίδες, αισιοδοξία και περνάει μηνύματα. Ο τερματοφύλακας Κουρτουά είναι κέρβερος.

  ΛΟΓΟΙ ΑΝΗΣΥΧΙΑΣ….. Αδοκίμαστη απέναντι σε μεγάλους αντιπάλους, Ναι μεν καλή ομάδα, αλλά δεν έχει εξετάσει πλήρως τις δυνάμεις της. Αστέρια στον πάγκο. Πολλά, άλλοτε, βασικά στελέχη της θα μείνουν στον πάγκο, αφού δεν έχουν προετοιμαστεί κατάλληλα. Τους λείπουν παιχνίδια. Ανησυχίες για τα άκρα της άμυνας. Το Βέλγιο υστερεί σε πλάγια μπακ παγκόσμιας κλάσης. Ακόμη και οι Άλντερβέρελντ και Φερτόνχεν, προτιμούν το κέντρο παρά τα άκρα της άμυνας.