Ο φόβος των γυναικών για την οδήγηση: Πώς αντιμετωπίζεται;

<p><strong>Αναγνώστριά μας ρωτά: </strong></p>
<p><strong>Τo πρόβλημά μου είναι ότι φοβάμαι δεν τολμώ να οδηγήσω μόνη μου και πρεπει μολις το σκέφτομαι με πιανει πανικος. Βοηθήστε με. </strong></p>
<p><strong>Μαρία. </strong></p>
<p>Απευθύναμε το ερώτημά σου στον ψυχολόγο- ομαδικό θεραπευτή Δημήτρη Κατσαρό. </p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Το "πρέπει" είναι ένας απρόσωπος τρόπος να αναγκάσουμε τον εαυτό μας σε κάτι που φοβόμαστε. Μοιάζει με ένα φάντασμα το οποίο μας τρομάζει ώστε να φύγουμε απ' τον τόπο που στοιχειώνει. Είναι κάθετο, συναισθηματικά στείρο και καθόλου βοηθητικό. Με λίγα λόγια όσο "πρέπει" να οδηγήσετε, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να καταφέρετε κάτι τέτοιο. Άλλωστε ακόμα και τα μαθήματα οδήγησης είναι μια φιλική εισαγωγή στην οδική συμπεριφορά. Θυμηθείτε πως δεν βγήκατε μια μέρα στο δρόμο με το βιβλιαράκι οδηγιών του αυτοκινήτου και τα υπόλοιπα εμπειρικά! Βρείτε έναν άνθρωπο που είστε φίλη, που αγαπάτε, που εμπιστεύεστε και εξηγήστε του το φόβο σας. Πηγαίνετε μαζί του-της μια μικρή βόλτα με το αυτοκίνητο. Έτσι για παιχνίδι. Αν φοβάστε αφήστε αυτόν-ή να οδηγήσει. Μετά μια μεγαλύτερη βόλτα. Και μετά μια εκδρομή για μπάνιο. Κανείς δεν έμαθε καλά κάτι που "έπρεπε" να κάνει. Πάρτε παράδειγμα απ'αυτά που θυμόμαστε όλοι απ' το σχολείο: Τα περισσότερα έχουν να κάνουν με κάτι που μας ενδιέφερε κι αγαπούσαμε. Όσα μας καταπίεσαν, τα συγχωρέσαμε και τα ξεχάσαμε…</div>

Σχετικά άρθρα