<p>Όταν κάποιος δεν ξέρει το επώνυμο κάποιου, επειδή συνηθίζει να τον λέει με το όνομά του, συμβαίνει επειδή υπάρχει αγάπη και οικειότητα. Αυτό ισχύει στην περίπτωση της Βαρβάρας, η οποία αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο στην ηλικία των 53, αφού δεν μπόρεσε να τα βάλει μέχρι τέλους με την παλιαρρώστια, αλλά και τον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό, κάτι που για εκείνους που την πρόλαβαν ή συνεργάστηκαν μαζί της δεν ήταν μάταιο.</p>
<p>Ο Χάρης Παυλίδης, που νεογνό στον Πειραιά στα τέλη της δεκαετίας του ’80 τη συνάντησε στη γραμματεία για πρώτη φορά, στη γραμματεία που είχε ένα φαξ και πολλή χαρτούρα, έφερε τα άσχημα μαντάτα και ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός της συγκεκριμένης δεκαετίας, αλλά και του ’90 θρηνεί για την απώλεια, αλλά και η Έφη, με την οποία εργάζονταν πολλά χρόνια. Παλαίμαχος αθλητής του Ολυμπιακού την αποκάλεσε «άγραφη ιστορία του Ερασιτέχνη» και για αυτό και μόνο δικαιούται μία θέση στον «ερυθρόλευκο» μύθο. Η Βαρβάρα συνέχισε να δουλεύει για τον σύλλογο μέχρι να αποσυρθεί. Όταν λες, «η Βαρβάρα» στον Πειραιά, μόνο μία ταυτοποίηση γίνεται να υπάρξει, ειδικά για τους παλιούς αθλητές της ομάδας, που τη γνώρισαν σε ένα γραφείο γεμάτο με χαρτιά και την έβαλαν στο μυαλό τους ως μία αληθινά ρομαντική διάσταση της ύπαρξης του Ολυμπιακού.gavros.gr/</p>