<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας: </p>
<p style="text-align: justify;">Γεια σας νιώθω την ανάγκη να σας ξαναγράψω είμαι μέσα σε μια τρύπα που δεν μπορώ να βγω. Σας είχα γράψει είχα βρει μηνύματα από μια Βουγλάρα στο κινητό του συντρόφου μου αυτό το θέμα ξεκαθαρίστηκε μιας και κόπηκαν τα μηνύματα τώρα το πρόβλημά μου είναι άλλο. Είμαστε 8 χρόνια μαζί εγώ 51 με δυο μεγάλα παιδιά ανεξάρτητα. Αυτός 48 ακόμη ελεύθερος. Έχω το σπίτι μου αυτός το δικό του αλλά συνήθως μένω στο σπίτι του ή έρχεται αυτός στο δικό μου. Μένουμε και οι δυο στο εξωτερικό, τα πατρικά μας απέχουν 1000 χιλιόμετρα πηγαίνει μόνος του στο πατρικό του δεν μου δίνει καμία λογική εξήγηση για ποιο λόγο δεν με παίρνει μαζί του. Συνέχεια μαλώνουμε για το ίδιο θέμα όταν τον ρωτάω μου λέερι έχω τους λόγους μου όσο και αν επιμένω δε μου δίνει ή το αποδέχεσαι ή φεύγεις μου είπε.</p>
<p style="text-align: justify;">Εγώ επέλεξα να φύγω και τώρα με βασανίζουν χίλιες σκέψεις για ποιο λόγο γίντεαι αυτό δεν είμαι σίγουρη εάν έκανα σωστά δηλαδή να φύγω και να διαλύσω έναν δεσμό 8 χρόνια ααπό την άλλη με υποτιμάει φέτος κανονίσαμε να πάμε στο δικό μου πατρικό. Εγώ δεν έχω πρόβλημα και κάποια στιγμή μου είπε ότι αυτός θα πάει στο πατρικό του πάλι χωρίς εμένα και εγώ ένιωσα τόσο υποπτιμιτικά και μαλώσαμε επέμενα να μου πει τους λόγους απάντηση δεν πήρα τώρα είμαι τόσο μπερδεμένη και ζητώ τη γνώμη σας. Εάν έπραξα σωστά και πώς θα τον ξεπεράσω. Και τι μπορεί να συμβαίνει και με κρατάει μακριά από την οικογένειά του; Μήπως δε με βλέπει σοβαρά και περνάει την ώρα του μέχρι να βρει κάποιον άλλο;</p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός.</p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
<p style="text-align: justify;">Ναι, θυμάμαι που ξαναστείλατε. Νομίζω ότι είναι αρκετά ξεκάθαρα πια τα πράγματα στο νου σας και πως αυτό που σας μπερδεύει είναι το συναίσθημα και η αμφιβολία σας. Το τι ζητάτε είναι ξεκάθαρο όπως το περιγράφετε εδώ και αν το είπατε με τον ίδιο τρόπο και στον πρώην σύντροφό σας δεν αμφιβάλλω ότι είναι ξεκάθαρο και σε αυτόν. Η απόφασή σας φυσικά στηρίζει τη διεκδίκηση αυτών που θέλετε κι έχετε ανάγκη από μια σχέση και ίσως σ'αυτό είναι που χρειάζεστε ενθάρρυνση. Από μένα προσωπικά την έχετε: Κάνετε ακριβώς ό,τι χρειάζεται για να είστε ξεκάθαρη συναισθηματικά. Μπορεί αυτό να περνά από την δυσκολία του να είστε μόνη αυτή τη στιγμή μα πιστέψτε με, κανείς δεν έχασε με το να παραμένει σταθερός στα θέλω του όταν τολμά να τα υποστηρίξει:</p>
<p style="text-align: justify;">Είτε αντιλαμβάνεται πως είναι μη-ρεαλιστικά και τα επαναδιαπραγματεύεται, είτε τα κερδίζει με βάση το γεγονός πως τελικά είναι εφικτά. Και στη δική σας περίπτωση είναι εφικτό να έχετε αυτό που θέλετε και χρειάζεστε από μια σχέση. Αυτά που ζητάτε δεν είναι υπερβολικά ούτε και παράλογα. Ίσως αυτό που σας κάνει να αμφιβάλλετε είναι το γεγονός πως δεν πιστεύετε πως τα αξίζετε. Τί εννοώ μ'αυτό: Μιλάτε για τη σχέση σας και τονίζετε αρκετές φορές πως πρόκειται για μια συναισθηματική επένδυση οκτώ χρόνων. Κι όμως στο τέλος αναρωτιέστε αν "παίζει" μαζί σας. Μοιάζει δηλαδή σαν να θεωρείτε πως αυτός ο άνθρωπος έχει άπειρο χρόνο απ' τον οποίο δεν του κοστίζει ιδιαίτερα να δώσει οκτώ χρόνια απλά για να παίξει. Ίσως δεν είναι συναισθηματικά σταθερός και ώριμος για να σας αποκαλύψει "όλα τα χαρτιά του" όμως σίγουρα μετά από οκτώ χρόνια δεν πρόκειται απλά για ένα παιχνίδι. Παρ'όλα αυτά επαναλαμβάνω με σκοπό να τονίσω ότι οι αξιώσεις σας είναι απολύτως σεβαστές και με τον τρόπο που τις θέτετε στον άνθρωπο αυτό θα διαπιστώσετε αν δε μπορεί να ανταποκριθεί σ'αυτές ή αν δε θέλει. Σε κάθε περίπτωση τώρα που είστε σε δυσκολία να κρατήσετε την απόφασή σας καλό είναι να έχετε δίπλα σας έναν άνθρωπο να σας στηρίξει, να μιλήσετε, να ξεφύγετε κάπως. Μη διστάσετε να ξαναστείλετε εδώ αν χρειαστείτε.</p>