Βαφτίσια: Δε θέλω το όνομα του πεθερού τι να κάνω;

14/07/2014
Ομάδα Σύνταξης
Οικογένεια

<div style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em>ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΒΑΦΤΙΖΟΥΜΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΧΟΥΝ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙΟ ΚΑΒΓΑΔΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΣΥΖΥΓΟ ΓΙΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΕΚΕΙΝΟΣ ΘΕΛΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΚΡΗ ΔΕ ΒΓΑΙΝΕΙ. ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΑΠΟΛΥΤΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΚΟΥΒΕΝΤΑ. ΜΙΑ ΤΟΣΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ ΔΥΣΑΡΕΣΤΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΚΡΙΜΑ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ; ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΘΥΜΗ ΝΑ ΚΑΝΩ ΥΠΟΧΩΡΗΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ Μ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΕΠΙΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ! </em></strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong> </strong></div>
<div style="text-align: justify;"><strong><em>ΑΝΤΩΝΙΑ 37 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΒΟΛΟ </em></strong></div>
<div style="text-align: justify;">
<p>Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής <strong>Δημήτρης Κατσαρός.</strong></p>
<p><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></p>
</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Δεν είστε μόνη σ'αυτό σας το ζήτημα. Πολλές φορές έχει τεθεί από διάφορους ανθρώπους και η ιστορία αυτή θα επαναλαμβάνεται όσο υπάρχει αυτό το έθιμο. Η εξήγηση κατά τη γνώμη μου είναι ότι μεταφέρονται οι καημοί και οι ενοχές από την πατρική εστία στην δική μας (δική σας) οικογενειακή εστία. Το παιδί σας μπορεί να έχει όσα ονόματα του δώσετε. Μπορεί να λέγεται και με το όνομα του πεθερού και με το όνομα του πατέρα σας. Όμως αυτή η λύση είναι επί του προκειμένου. Στην πραγματικότητα μέσα από την διαδικασία αυτή που τόσο φαίνεται να περιπλέκει τις σχέσεις καθρεφτίζεται η όντως περιπλεγμένη δυναμική των σχέσεων της οικογένειας. Και σ'αυτό μπορείτε να δώσετε εσείς μια σύνθεση παρά μια επικράτηση και ένα δίκαιο της μίας οικογένειας έναντι της άλλης. Η ονοματοδοσία δεν αποτελεί άλλωστε απόδειξη αγάπης και τιμής περισσότερης προς τους γονείς από ότι στο παιδί. Και η αγάπη στο παιδί δεν επιβάλλεται ποτέ. Αφήνει τον εαυτό της κάπου μέχρι να ανακαλυφθεί. Γιατί είναι σίγουρη πως θα συμβεί η ανακάλυψη. Κάτι σαν τα δώρα του άγιου Βασίλη. Το παιδί είναι που εν τέλει θα φέρει το όνομα όποιο κι αν είναι αυτό. Όταν κανένας δεν κάνει πίσω, έστω και μέσα του, τότε η σύνθεση είναι η καλύτερη λύση.</div>