Ακούω θορύβους και φοβάμαι το βράδυ τι να κάνω;

<p style="text-align: justify;">Αναγνώστριά μας ζητά τη συμβουλή των ειδικών μας.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Είμαι 15 ετών και αντιμετωπίζω κάποια προβλήματα. Μέχρι τα 14 μου χρόνια πήγαιναν όλα τέλειααντιμετώπιζα κάθε δυσκολία με αισιοδοξία και ήμουν ευτυχισμένηΕδώ και ένα χρόνο έχω πολύ άγχος για κάθε τινομίζω πώς θα χάσω τους φίλους μουπως κανείς δεν ενδιαφέρεται για μένα και κανείς δε με αγαπάει ενώ όλοι είναι σωστοί απέναντι μου και δίπλα μου όταν περνάω μια δύκολη κατάστασηΜε την καλύτερη μου φίλη είμαστε μαζί 10 χρόνια και τώρατους τελευταίους μήνες είναι πιο επιθετικήέχει πολλά νεύρα και λέει λόγια που με πληγώνουν πολλές φορές αλλά αν το συζητήσω μαζί της θα μου πει ότι τα λέει πάνω στο χαβαλέ ενώ εγώ δεν το βλέπω έτσι. Φοβάμαι και αγχώνομαι για κάθε πράξη που θα κάνω και για ότι θα της πω επειδή νευριάζει με το παραμικρό. Μέχρι ένα σημείο την καταλαβαίνω γιατί περνάει μια πολύ δύσκολη κατάσταση τους τελευταίους μήνες και στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να τη βοηθήσω αλλά κάποιος πρέπει να βρεθεί και να της μιλήσει σκληρά για να καταλάβει ότι πρέπει να χειρίζεται κάποιες καταστάσεις με ηρεμία και να μην είναι τη μια έτσι και την άλλη αλλιώς. Δεν είμαι εγώ αυτή που μπορέι να το κάνειΘα νευριάσειΈχω περάσει πολλά μαζί της τόσα χρόνια αλλά τα τελευταία 2 ήρθαμε τόσο κοντά που πηγαίνουμε μαζί διακοπέςόλη μέρα η μία στο σπίτι της άλληςύπνο μαζί και έτσι αποκτήσαμε και οικειότητα με τις οικογένειες μας. Ο πατέρας μου είναι ένας πολύ κάλος άνθρωποςπροοδευτικός με χιούμορ και είναι κοντά στα παιδιάΣτην προκειμένη περίπτωση όμως τα πράγματα ξέφυγαν. Η φίλη μου τον εμπιστευόταν πολύ και του έλεγε πολλά για προσωπικά της ζητήματα και ο πατέρας μου έλεγε τη γνώμη μουΣιγάσιγά όμως όσο πέρναγε ο καιρός άρχισε να εμ ενοχλεί που δεν ήταν τυπικός όπως όλοι οι γονείς. Αρχισε να ενοχλεί και τη φίλη μου και αποφάσισε να μην του ανοίγεται παραπάνωΕγώ όμως έκανα μετά από όλα αυτά μια βλακείαΜου εμπιστεύτηκε η φίλη μου κάτι και το είπα στον πατέρα μου.Όχι για κουτσομπολιό αλλά όπως όλοι εμπιστευόμαστε τους γονείς μας και τους μιλάμε έτσι και έγωΌταν ήρθε όμως η φίλη μου σπίτι και έτυχε να μιλήσουν έμαθε ότι το είπα εγώ και ήθελε να φύγει. Έβαλα τα κλάματα και μου είπε ότι δε φταίω εγώ απλά από την αρχή δε θα έπρεπε να αποκτήσει τόση οικειότηταΤην αγαπάω τόσο πολύ κακώς ή καλώς που δεν αντέχω να είμαστε τσακωμένες λεπτό. Εκείνη μετά από αυτό έλεγε ότι φίλοι δεν υπάρχουν εκτός από τη μάνα και πως δεν έχει σε κανέναν εμπιστοσύνηΑπλός έχει κάποιους γνωστούς και περνάει καλά. Ήξερα ότι εγώ έφταιγα ποτ ένιωθε έτσι και απέκτησε μια νέα άποψη για τις φιλίες και όλο αυτό με έκανε κομμάτια μέρα με την ημέρα. Δεν ξέρω με ποιον τρόπο να της δείξω ότι δεν το είπα επίτηδες και είμαι άτομο εμπιστοσύνης άτομο που την αγαπάει πολύ και θέλει να είναι δίπλα της σε κάθε στιγμή είτε δύσκολή είτε εύκοληΤο μόνο που κάνω είναι να πηγαίνω με τα νερά της γιατί και εκείνη με τόσα που περνάει νευριάζει με το παραμικρό και εγώ έκανα αυτή τη βλακείαΝομίζω πως το χειρότερο πράγμα είναι να νιώθεις ότι κανείς δε σε αγαπάει και πως δεν έχεις φίλουςΑς περάσω σε ένα άλλο θέμα. Τα βράδια δεν μπορώ να κοιμηθώΑυτό γίνεται 9 μήνες τώρα αλλά σταμτάει για κάποιες εβδομάδες και ξανά ξεκινάειΤελείωσαν οι εξετάσεις και άρχισε πάλι ο ίδιος εφιάλτης. Δε φοβάμαι τόσο να κυκλοφορώ βράδυ έξω αλλά φοβάμαι μέσα στο σπίτι μου που είναι πολύ ασφαλές και το βράδυ είναι κλειδωμέναΝιώθω ασφάλεια μέχρι να κοιμηθούν οι γονείς μου. Μετά ακούω θορύβους νομίζω ότι ακούω το διακόπτη του μπάνιου για να ανοίξει το φως και μόλις κοιτάω είναι σκοτάδιΣυνέχεια έχω άγχος ότι κάποιος θα μπει στο σπίτι και θα μας κάνει κακό. Αν δεν ξημερώσει δεν μπορώ να κοιμηθώ και δεν μπορώ να βλέπω ούτε τηλεόραση γιατί τα έργα που βάζουν τέτοιες ώρες με επηρεάζουν περισσότερο και βλέπω άσχημαθλιβερά και φρικιαστικά όνειραΌταν ξυπνάει κάποιος από τους γόνεις μου για να πάει τουαλέτα νιώθω καλύτερα τους ζητάω να πάμε μαζί στην κουζίνα να πιω νερόΗ μαμά μουμου λέει πως όλα είναι στο μυαλό μου και πρέπει να τα αποβαλλω γιατί στην ηλικία μου πρέπει να είμαι ευτυχισμένη και να ζω την κάθε στιγμή όσο καλύτερα μπορώΜε βοηθούν πολύ οι γονείς μουείναι κοντά μου και μου προσφέρουν τα πάνταΕίναι οι μόνοι που δεν έχω αμφιβολίες ότι δίνουν και τη ζωή τους για μένα. Με μια αγκαλία της μαμάς μου νιώθω ότι όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλύτερο.Έρχεται δίπλα μου και μπορώ να κλείσω τα μάτια μου νιωθοντας ασφάλεια. Το τελευταίο θέμα που με απασχολεί είναι ο πατέρας μου δεν έχει κάποιο ιδιαίτερο μειονέκτημα εκτός από το ότι είναι κυκλοθυμικός και αυτό είναι που με προβληματίζει. Τη μία μου λέει να γυρνάω νωρίς και την άλλη αργάΤυχαίνει όταν γυρίζω νωρίς να μου λέεινωρίς γύρισες μωρό μου γιατί δεν καθόσουν κι άλλο και όταν γυρίζω πιο αργαμην ξανά αργήσεις. Τις προάλλες μου είπε να γυρίσω ότι ώρα θέλωΓύρισα νωρίς γιατί βαρεθήκαμεΜια βδομάδα μετά όμως πέρναγα καλάάργησαμου ζήτησε το λόγο και μου είπε να μην αργώ να επιστρέψω σπίτιΑυτό είναι ένα απλό παράδειγμασε πολλά θέματα είναι τη μία έτσι και την άλλη άλλιως. Το καλό είναι ότι δε θυμώνει απλός μου μιλάει αλλά εγώ θυμώνω πολύ και του λέω ότι τη μία είναι έτσι και την άλλη αλλιώς και γενικά ότι με ενοχλεί. Αλλά όταν τον βγάζω λάθος μου λέει ότι βγάζω γλώσσα και αρπαζόμαστε με αποτέλεσμα να μη βγάζουμε άκρηΔεν ξέρω πως να το χειριστώ. Με αγαπάει πολύ και μου το δείχνειΔε με χτυπάειδε φωνάζει ιδιαίτερα και τα πάμε καλά αν εξαιρέσουμε αυτό το σημαντικό μειωνέκτημα για εμέναΔεν ξέρω πως να του μιλήσω για να μη μαλώσουμε γιατί είμαι και εγώ λιγάκι νευρική και δεν μπορώ να μη μιλήσωνα μη βρω το δίκιο μουνα μην του την πω. Τι μπορώ να κάνω για να λύσω αυτά τα τρία προβλήματα που για μένα είναι τόσο σημαντικά.</em></strong><strong><em></em></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια. Στο ερώτημά σας απαντά η  ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια κυρία <strong>Μαριέττα Πεπελάση</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/uploads/2012/11/pepelasi-150×150.jpg" alt="" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Νομίζω ότι πρέπει να απαντήσουμε στο κομμάτι της νύχτας. Θα πρότεινα να δει κάποιον ειδικό. Να ζητήσει από τη μητέρα της να επισκεφτούν έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Γιατί ίσως εδώ μια απλή παρηγοριά δεν αρκεί. Δεν ξέρουμε τι πραγματικά συμβαίνει, δεν είναι καθαρά τα πράγματα όπως μας τα περιγράφει. Μακάρι να τα βρείτε με τη φίλη της και να τα συζητήσουν στις διακοπές αλλά όλα αυτά που συμβαίνουν το βράδυ θα πρέπει να τα λύσει πρώτα από όλα και έπειτα θα μπορέσετε να συζητήσετε και τα υπόλοιπα προβλήματα. Το πιο σημαντικό για την προσωπική ασφάλεια και την υγεία της είναι αυτό της νύχτας. Ως προς τη φίλη πρέπει να κάνουν μια ουσιαστική κουβέντα και αν δεν μπορούν να συζητήσουν ίσως θα πρέπει να αφήσουν το χρόνο να κυλήσει και με την πάροδο του χρόνου να βρεθεί ίσως μια λύση. </p>

Σχετικά άρθρα