Απιστία: Και αν το τρίτο πρόσωπο είναι μια… φίλη;

<p>Όταν το τρίτο πρόσωπο ανήκει στο χώρο των φίλων</p>
<p> </p>
<p>'Οταν αποδεικνύεται όπ το τρίτο πρόσωπο προέρχεται από τον κύκλο των φίλων του θύματος, τότε η οδύνη και ο δυμός κορυφώνονται. Το διπλό πλήγμα της εξαπάτησης από σύζυγο <em>και</em> φίλο δυσχεραίνει απερίγραπτα τη διαδι­κασία της ανάκαμψης.</p>
<p> </p>
<p>Κείμενο της ψυχοθεραπεύτριας Πέγκι Βον</p>
<p> </p>
<p>Η <em>γυναίκα μου τα έμπλεξε μ’ έναν τύπο που μου έκα­νε τον φίλο. Ένιωσα συντετριμμένος, μουδιασμένος από τον κλονισμό. Όταν συνήλθα, ήθελα να τους εκδικηθώ με τον χειρότερο τρόπο. </em>Η κατεύθυνση και η ένταση του Θυμού διαφέρει ανάλογα με το φύλο. 'Οταν το δύμα της εξαπάτησης είναι άνδρας, μολονόπ κατά κανόνα δα στρέψει τα βέλη <em>του δυμού</em> περισ­σότερο στον φίλο που συνήψε παράνομο δεσμό με τη γυναί­κα του και λιγότερο στη σύζυγο, τείνει να επιρρίψει το κύ­ριο μέρος της ευθύνης στην παραστρατημένη. Ακόμη κι όταν είναι εξοργισμένος με τον φίλο του, αναγνωρίζει ότι «οι άνδρες είναι επιρρεπείς σε μπλεξίματα με οποιαδήποτε γυ­ναίκα», ενώ δεωρεί τη γυναίκα του ασυγχώρητη επειδή δεν μπόρεσε ν’ ανπσταδεί στον πειρασμό και ενέδωσε.</p>
<p>Από την άλλη, όταν μια γυναίκα ανακαλύπτει ότι ο σύζυγός της έχει συνάψει δεσμό με μια φίλη της, Θυμώνει εξίσου και με τους δυο. Κι εκείνη, ωστόσο, Θα κατηγορή­σει περισσότερο τη φίλη παρά τον άνδρα της. Όλοι, άνδρες και γυναίκες, Θεωρούμε πως είναι καδήκον της γυναίκας να αποτρέψει το ολίσδημα. Αυτό συμβαίνει επειδή την αντιμετωπίζουμε ως κύριο φορέα της ηδικής στην κοινωνία, ως μια διαρκή (αν και αμβλυμμένη) αντανάκλαση ενός διπλού κριτηρίου σεξουαλικής συμπεριφοράς. Οι έφηβες, που γνωρίζουν ότι τα αγόρια θα πς πολιορκήσουν, έχουν την ευδύνη του προσδιορισμού των ορίων της σεξουαλι­κής δραστηριότητας.</p>
<p> </p>
<p>Γι’ αυτό έχουμε την τάση να αποδί­δουμε την ευδύνη για την αποτροπή των ερωτικών παρε­κτροπών κυρίως στις γυναίκες. Και συνήθως, όταν μια γυναίκα δεν αποδέχεται αυτό το βάρος, συγκεντρώνει το μένος μας.</p>
<p> </p>
<p>Μια ερωπκή παρεκτροπή με την εμπλοκή φιλικού προ­σώπου δεν αποτελεί ασυνήθιστο φαινόμενο, αλλά θεωρεί- ται πιθανότερο ο «τρίτος» να είναι μια απλή γνωριμία. Κι ενώ η φιλία συνήθως καταστρέφεται οδηγώντας σε παντε­λή έλλειψη επαφής, οι απλοί γνώριμοι που τυγχάνει να κινούνται στους ίδιους κοινωνικούς κύκλους μπορούν κάλλιστα να εξακολουδήσουν να αποτελούν πηγή εκνευ­ρισμού, με την παρουσία τους και μόνο.</p>
<p> </p>
<p>Ποιος/α είναι συνήθως τιο τρίτο πρόσωπο</p>
<p> </p>
<p>Εξαιτίας της επικριπκής στάσης μας απέναντι στο τρίτο πρόσωπο έχουμε σχηματίσει μια στερεότυπη αντίληψη γι’ αυτό, βασισμένη στην προκατάληψη. Το οραματιζόμαστε με συγκεκριμένη μορφή και συγκεκριμένη συμπεριφορά. Αν, όμως, εγκατάλείψουμε τον Μύθο της Μονογαμίας και εξετάσουμε αντικειμενικά το φαινόμενο της εξάπλωσης των παράνομων δεσμών, δα δούμε ότι είναι αδύνατον να ταξι­νομήσουμε τους «άλλους» σε συγκεκριμένες κατηγορίες ανθρώπων. Όσο κι αν μας προσελκύει αυτή η ιδέα, πρέπει να αναγνωρίσουμε όπ οι πάντες είναι επιρρεπείς στην εκτροπή. Αλλωστε την ευρύτητα του φάσματος των τρίτων προσώπων δικαιολογεί και η διαφορεπκότητα των ανδρώ­πων που εμπλέκονται σε παράνομους δεσμούς.</p>
<p>Όσο για τους έγγαμους, προτιμούν κατά κανόνα τις ανύπαντρες για ερωμένες. Ενώ πρωταρχική αιτία αυτής της επιλογής είναι το νεαρό της ηλικίας και η διαδεσιμότητά τους, υπάρχει επίσης συχνά η πρόδεση να <em>αποφύ­γουν</em> τα μπλεξίματα με παντρεμένες γυναίκες. Το σκεπτι­κό τους βασίζεται στην επιθυμία αποφυγής του κινδύνου να βρεδούν αντιμέτωποι με οργισμένους συζύγους που δα στραφούν εναντίον τους με βίαιες διαδέσεις. Υπάρχουν, ωστόσο, και άνδρες που προπμούν πς παντρεμένες επει­δή νιώδουν ότι έτσι ελαχιστοποιούν τον κίνδυνο σύλλη­ψης, αφού κι εκείνες έχουν πολλά να χάσουν σε περίπτω­ση αποκάλυψης του παράνομου δεσμού.</p>
<p> </p>
<p>Οι περισσότερες παντρεμένες, αντιθέτως, προτιμούν να συνάπτουν δεσμούς με έγγαμους. Αισδάνονται πιο ασφα­λείς μαζί τους -περιμένοντας ότι δα είναι πιο διακριτικοί. Ωστόσο, υπάρχουν και γυναίκες που <em>δεν</em> επιλέγουν έγγα­μους (είτε επειδή δεν δέλουν να πληγώσουν μια άλλη γυ­ναίκα, είτε επειδή προπμούν τον αδέσμευτο, αμέριμνο τρό­πο ζωής των εργένηδων).</p>
<p> </p>
<p>Όσο για τις προτιμήσεις των τρίτων προσώπων, τα τε­λευταία χρόνια έχει παρατηρηθεί αύξηση στις τάξεις των ανύπαντρων γυναικών με επαγγελμαπκές φιλοδοξίες που προτιμούν σε κάποια φάση της ζωής τους να συνδέονται με έγγαμους παρά με εργένηδες. Αυτό συμβαίνει επειδή εν επιδυμούν σοβαρές δεσμεύσεις με απώτατο σκοπό τον γάμο, ούτε είναι διατεδειμένες να ανεχθούν πιέσεις στο πλαίσιο της σχέσης που δα απορροφήσουν χρόνο και ενέρ­γεια από την προσπάθεια υλοποίησης των φιλοδοξιών τους.</p>
<p>Αυτός ο τύπος γυναικών περιγράφεται στο βιβλίο της Λόρελ Ρίτσαρντσον με τίτλο <em>The</em><em> </em><em>New</em><em> </em><em>Other</em><em> </em><em>Woman</em><em> </em><em>(Η Νέα Άλλη Γυναίκα).</em> Δυστυχώς, αυτή η «νέα» άλλη γυναίκα υφίσταται συνήδως ανάλογες απογοητεύσεις με την «πα­ραδοσιακή» άλλη γυναίκα, σε ό,π αφορά τον ρόλο της ερω­μένης. Ενώ δεν προτίδεται να εμπλακεί συναισθηματικά, συνήδως αποκτά εξάρτηση από τη σχέση και χάνει πέραν του αναμενόμενου τον έλεγχο της ζωής της. Υποφέρει συ­χνά από έλλειμμα αυτοσεβασμού και δεν αποφεύγει το αίσθημα της απόρριψης όταν τερματίζεται η σχέση. 'Ομως το πρακτικό πρόβλημα της έλλειψης ανδρών και της ανεπάρ­κειας χρόνου και ενέργειας για «να τα έχει κανείς όλα» (γάμο, οικογένεια, καριέρα) υποδηλώνει όπ το φαινόμενο είναι μάλλον απίδανο να περιοριστεί.</p>
<p> </p>
<p>Ελάχιστη συμπάθεια τρέφουμε για όσους παίζουν τον ρόλο του τρίτου προσώπου σε μια σχέση. Ος κοινωνία, όμως, πρέπει κάποτε να πάψουμε να αποδίδουμε χαρα­κτηρισμούς όπως «καλός» ή «κακός» σε όσους μετέχουν σε τέτοιες καταστάσεις. Πρέπει επιτέλους να συνειδητοποιή­σουμε ότι όλοι όσοι εμπλέκονται είναι θύματα των συνε­πειών της αποτυχίας <em>όλων μας</em> να αντιμετωπίσουμε σω­στά το πρόβλημα.</p>
<p> </p>

Σχετικά άρθρα