Παίκτες για όλα τα συστήματα

Ο Ολυμπιακός είχε στο παρελθόν ποδοσφαιριστές που πιθανώς διέθεταν μεγαλύτερη λάμψη ή προσωπικότητα. Κάποιους. Όχι όμως τόσους πολλούς καλούς παίκτες όσο το τωρινό ρόστερ που διαμορφώνεται ως το πληρέστερο ίσως όλων των εποχών για την ομάδα του Πειραιά.

Ένα από τα πολλά που μάθαμε στο τουρνουά των ΗΠΑ, αλλά μάλλον το πιο σημαντικό, είναι ότι ο Μίτσελ έχει στη διάθεσή του ποδοσφαιριστές που μπορούν να διευκολύνουν οποιαδήποτε επιλογή του σε τακτική και διάταξη. Ό,τι κι αν δοκιμάζει ο Ισπανός βγαίνει. Και δεν δοκίμασε και λίγα έως τώρα.

Ο Ολυμπιακός έχει στόπερ πολύ υψηλού επιπέδου ώστε να παίξει κάποια ματς με τρεις στην άμυνα. Μανωλάς ή Μποτία, Σιόβας, Παπαδόπουλος, Αμπιντάλ, Αυλωνίτης.

Στα άκρα υπάρχουν και αξιόπιστες λύσεις για πιο αμυντικό σχήμα (Σαλίνο δεξιά, Αμπιντάλ αριστερά) και φουλ μπακ επιλογές, όπως ο Ελαμπντελαουί και οι Χολέβας, Μαζουακού.

Στο κέντρο γίνεται να δούμε τον Ολυμπιακό όπως με τη Σίτι, να έχει τρομερό άξονα δίχως εξτρέμ. Ο Κασάμι, ο Σάμαρης, ο Μανιάτης, ο Τσόρι, αλλά και οι Μπουχαλάκης, Κολοβός…

Μπορεί όμως να επιλέξει σύστημα με ακραίους, τον Ντοσεβί, τον Γκαζαριάν, τον εξτρέμ που θα αποκτηθεί. Στα πλάγια έχουν τη δυνατότητα να αγωνιστούν ο Φουστέρ και ο Νομίνγκες σε άλλες συνθήκες.

Για τη θέση του δεύτερου φορ ο Μίτσελ μπορεί να υπολογίζει τον Σαβιόλα, τον Τσόρι, τον Φουστέρ και τη μεταγραφή.

Στην επίθεση μπορεί να έχει και τρεις κυνηγούς, μπορεί να παίξει 4-4-2, μπορεί να έχει και μόνο έναν φουνταριστό. Ο ξένος στράικερ, ο Διαμαντάκος, ο Παπάζογλου, λίγο αργότερα ο Πουλίδο, πιο μετά ο Ολαϊτάν…

Μια ολόκληρη σεζόν με Τσάμπιονς Λιγκ, πρωτάθλημα, Κύπελλο, υποχρεώσεις Εθνικών ομάδων είναι βέβαιο ότι θα βγάλει προβλήματα, θα απαιτήσει ροτέισον, θα φέρει ανάγκες διαφορετικών συστημάτων σε παιχνίδια διαφορετικών διοργανώσεων.

Ο Ολυμπιακός και ο Μίτσελ μοιάζουν να κινούνται σε ασφάλεια… 

Σχετικά άρθρα