Καλοκαίρι και ρατσισμός για τις παχουλές

<p>Καλλιόπη Εμμανουηλίδου</p>
<p>"Διάλεξε: φάλαινα ή γοργόνα;" Καλοκαίρι και «ρατσισμός» για τις παχουλές</p>
<p>Σε αυτό το ποστ μεταφράζω και σχολιάζω μια ιστορία που διάβασα τυχαία σε μια</p>
<p>ιστοσελίδα.</p>
<p>Μια γυναίκα περπατά πηγαίνοντας στο γυμναστήριό της και βλέπει σε μια αφίσα τη</p>
<p>φωτογραφία μιας πολύ αδύνατης γυναίκας με τη λεζάντα "τι θέλεις να είσαι αυτό το</p>
<p>καλοκαίρι, γοργόνα ή φάλαινα;"</p>
<p>Και η γυναίκα απάντησε:</p>
<p>"Αγαπητέ κόσμε, οι φάλαινες πάντα έχουν γύρω τους φίλους (δελφίνια, φώκιες,</p>
<p>περίεργους ανθρώπους), είναι σεξουαλικά ενεργές και μεγαλώνουν τα παιδιά τους με</p>
<p>πολλή τρυφερότητα. Διασκεδάζουν σαν τρελές με τα δελφίνια και τρώνε πολλές γαρίδες.</p>
<p>Κολυμπάνε όλη τη μέρα και ταξιδεύουν σε φανταστικά μέρη όπως στην Παταγονία ή τους</p>
<p>κοραλλώδεις υφάλους της Πολυνησίας. Τραγουδάνε εξαιρετικά καλά και μάλιστα μερικές</p>
<p>φορές οι άνθρωποι βάζουν τις φωνές τους σε cd. Είναι εντυπωσιακά πλάσματα που όλοι</p>
<p>αγαπάνε, υπερασπίζονται και θαυμάζουν.</p>
<p>Οι γοργόνες δεν υπάρχουν. Αλλά και αν υπήρχαν, θα έτρεχαν όλες σε ψυχολόγους γιατί</p>
<p>θα είχαν προβλήματα διπλής προσωπικότητας: είμαι γυναίκα ή ψάρι; Δε θα μπορούσαν</p>
<p>να κάνουν σεξ, ούτε να γεννήσουν παιδιά. Ναι θα ήταν κούκλες, αλλά μόνες και</p>
<p>στενοχωρημέες. Στο κάτω κάτω, ποιος θέλει μια γυναίκα που μυρίζει σαν ψάρι; Αν ήταν να</p>
<p>διαλέξω λοιπόν, θα προτιμούσα να είμαι φάλαινα".</p>
<p>Φάλαινα ή γοργόνα. Γιατί πρέπει να ισχύει το ένα ή το άλλο; Το να υπάρχει διπολισμός δεν</p>
<p>είναι κάτι καινούριο για την ανθρώπινη σκέψη. Είναι πολύ πιο εύκολο για έναν άνθρωπο να</p>
<p>κατανοήσει έννοιες που έχουν δύο πόλους (καλό/ κακό, όμορφο/άσχημο, λεπτό/χοντρό).</p>
<p>Πρόκειται για γνωσιακά σχήματα τα οποία είναι πιο εύληπτα από το να προσπαθήσει να</p>
<p>καταλάβει κάποιος την πολυπλοκότητα και την τεράστια ποικιλία του ανθρώπινου είδους.</p>
<p>Είναι πιο εύκολο να πούμε ότι κάτι είναι καλό ή κακό, από το να προσπαθήσουμε να το</p>
<p>εντάξουμε σε κάποια από τις εκατομμύρια ενδιάμεσες καταστάσεις. Για να χρησιμοποιήσω</p>
<p>και έναν δημοφιλή συμβολισμό, είναι πιο εύκολο να πούμε ότι κάτι είναι ή μαύρο ή</p>
<p>άσπρο, από το να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε σε ποια από τις τόσο πολλές και</p>
<p>δυσδιάκριτες αποχρώσεις του γκρι ανήκει.</p>
<p>Για να δούμε λίγο την ιστορία. Σίγουρα η παχυσαρκία δεν είναι καλύτερη επιλογή από το</p>
<p>να είναι κανείς αδύνατος. Ωστόσο, όταν το ιδανικό σώμα προβάλλεται ως υπερβολικά και</p>
<p>αφύσικα αδύνατο, προσβάλλοντας μάλιστα βάναυσα (αν και τα συγκεκριμένα ζώα είναι</p>
<p>συμπαθή σε όλους, ο χαρακτηρισμός "φάλαινα" δε χρησιμοποιείται ποτέ κολακευτικά)</p>
<p>οτιδήποτε ξεφεύγει από ένα αυστηρό πρότυπο, αυτό έχουμε διαπιστώσει πια ότι είναι</p>
<p>επικίνδυνο. Δημιουργεί αντιδραστικές απαντήσεις που υπερασπίζονται το άλλο άκρο, τον</p>
<p>άλλο πόλο.</p>
<p>Η γοργόνα σίγουρα δεν είναι άνθρωπος. Η γοργόνα είναι ένα μυθικό πλάσμα που υπάρχει</p>
<p>μόνο στη φαντασία, κάτι άπιαστο και αδύνατο (!) να υπάρξει. Και δεν πρόκειται ποτέ να</p>
<p>γίνουμε έτσι, εκτός αν μας φωτογραφίσουν και επεξεργαστούν τη φωτογραφία μας με τα</p>
<p>γνωστά προγράμματα. Όπως γίνεται με τις εικόνες τελειότητας που μας βομβαρδίζουν τη</p>
<p>συνειδητή και υποσυνείδητη σκέψη καθημερινά τα εξώφυλλα, η τηλεόραση, οι αφίσες, οι</p>
<p>διαφημίσεις. Ψεύτικες εικόνες, αφύσικες, άπιαστες. Μυθική τελειότητα.</p>
<p>Ούτε η φάλαινα είναι όμως άνθρωπος. Η παχυσαρκία είναι μια επικίνδυνη νοσηρή</p>
<p>κατάσταση του σώματος που θα οδηγήσει σε πολλά προβλήματα υγείας. Και τις</p>
<p>περισσότερες φορές αποτελεί το αποτέλεσμα ανθυγιεινών πρακτικών διατροφής και</p>
<p>έλλειψης άσκησης, που υποδηλώνουν συναισθηματικές δυσκολίες.</p>
<p>Στην παραπάνω ιστορία θα υποθέσω ότι η φάλαινα επιλέγεται συμβολικά, για να</p>
<p>απενοχοποιήσει τις ατέλειες, όχι για να νομιμοποιήσει την παχυσαρκία, όπως γίνεται σε</p>
<p>κάποιες περιπτώσεις.</p>
<p>Γιατί λοιπόν θα πρέπει να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο απίθανα πρότυπα; Γιατί θα</p>
<p>πρέπει να εξαναγκάσουμε το σώμα μας να στραφεί καταναγκαστικά στη συμμόρφωση σε</p>
<p>ακραία παραδείγματα, τη στιγμή που είναι από τη φύση του εφοδιασμένο να γνωρίζει τις</p>
<p>πραγματικές του διατροφικές και κινητικές ανάγκες; </p>

Σχετικά άρθρα