<p style="text-align: justify;">Δυσθυμική Διαταραχή: Όταν η κακή διάθεση γίνεται «ασθένεια»</p>
<p style="text-align: justify;">Πρόκειται για την παλαιότερη «νευρωσική κατάθλιψη» ή «αντιδραστική κατάθλιψη».Oι διαστάσεις της δυσθυμικής διαταραχής κυμαίνονται μεταξύ του 3-6% στο γενικό πληθυσμό. Είναι συχνότερη στις γυναίκες, στα χήρα και διαζευγμένα άτομα.</p>
<p style="text-align: justify;">Ποια είναι τα αίτιά της;</p>
<p style="text-align: justify;"> Έχουν ενοχοποιηθεί δυσμενείς περιβαλλοντι¬κοί παράγοντες, γι’ αυτό και ο όρος «αντιδραστική κατάθλιψη» επί εδάφους δυσλειτουργικής προσωπικότητας. Υπάρχει όμως και η κλινική άποψη ότι η δυσθυμική διαταραχή αποτελεί μια μείζονα κατάθλιψη, χωρίς σοβαρά από πλευράς βαρύτητας συμπτώματα. Υφίστανται  συνήθως και τα  κύρια συμπτώματα της μείζονος κατάθλιψης, μόνο που η διάρκεια του καταθλιπτικού συναισθήματος είναι 2 και πλέον χρόνια. Όμως η κατάθλιψη και τα συνοδά συμπτώματα είναι ήπια αλλά συνεχή και επηρεάζουν τη λειτουργικότητα.</p>
<p style="text-align: justify;"> Η δυσθυμική διαταραχή</p>
<p style="text-align: justify;">Α. Πρέπει να υπάρξει μια περίοδος τουλάχιστον δύο ετών συνε­χούς ή συνεχώς εμφανιζόμενης καταθλιπτικής διάθεσης. Μετα­ξύ των περιόδων αυτών δεν υπάρχουν επεισόδια υπομανίας ού­τε περίοδοι εβδομάδων νορμοθυμίας.</p>
<p style="text-align: justify;">Β. Κανένα από τα επεισόδια κατάθλιψης στη διετία δεν ήταν τόσο σοβαρό ή διαρκές, ώστε να πληροί τα κριτήρια για επαναλαμ­βανόμενη μέτρια καταθλιπτική διαταραχή (F33.0).</p>
<p style="text-align: justify;">Γ. Στη διάρκεια κάποιων περιόδων κατάθλιψης πρέπει να υπάρ­χουν τουλάχιστον τρία από τα ακόλουθα:</p>
<p style="text-align: justify;">1)  μειωμένη ενέργεια ή δραστηριότητα</p>
<p style="text-align: justify;">2)  αϋπνία</p>
<p style="text-align: justify;">3)   απώλεια εμπιστοσύνης προς τον εαυτό ή αισθήματα ανα- ξιότητας</p>
<p style="text-align: justify;">4)  δυσκολία στη συγκέντρωση</p>
<p style="text-align: justify;">5)  συχνά κλάματα</p>
<p style="text-align: justify;">6)   απώλεια ενδιαφέροντος για την ευχαρίστηση στο σεξ και άλ­λες ευχάριστες ενασχολήσεις</p>
<p style="text-align: justify;">7)  αισθήματα απελπισίας</p>
<p style="text-align: justify;">8)   αίσθημα ανικανότητας να αντιμετωπιστούν καθημερινές υ­πευθυνότητες</p>
<p style="text-align: justify;">9)  απαισιοδοξία για το μέλλον ή αναπόληση του παρελθόντος</p>
<p style="text-align: justify;">10)  κοινωνική απόσυρση</p>
<p style="text-align: justify;">11)  μειωμένη ομιλητικότητα.</p>
<p style="text-align: justify;"> </p>
<p style="text-align: justify;">Συννόσηση·. Συνυπάρχει στο 50% με μείζονα κατάθλιψη, στο 40% με αγχώδεις διαταραχές, στο 30% με κατάχρηση ου­σιών, στο 10,5% με διαταραχή πανικού και στο 50% με διατα­ραχές προσωπικότητας.</p>
<p style="text-align: justify;">Ποια θεραπεία ακολουθείται;</p>
<p style="text-align: justify;">Φαρμακοθεραπεία: Είναι μειωμένη η αποτελεσματικότητά τους, όσο η κλινική εικόνα είναι σαφής με εμπλοκή της διατα­ραχής της προσωπικότητας. Οι αναστολείς της μονοοξειδάσης (φαινελζίνη και μοκλοβεμίδη) είναι αποτελεσματικότεροι. Τα τρικυκλικά είναι επίσης αποτελεσματικά. Οι ΕΑΕΣ είναι επί­σης αποτελεσματικές ουσίες χωρίς παρενέργειες. Η διάρκεια της αγωγής πρέπει να είναι χρονία, αφού έχει παρατηρηθεί μια υποτροπή στο 50% των αρρώστων μετά από διετή αγωγή.</p>
<p style="text-align: justify;">Ψυχοθεραπείες: Εφαρμόζονται οι κυριότερες ψυχοθερα­πείες που έχουν αποδειχθεί αποτελεσματικές στη θεραπεία κα- ταθλιπτικών αρρώστων.</p>
<p> </p>
<p> </p>