Η 14χρονη κόρη μου μέθυσε με τον εν διαστάσει σύζυγο μου, ο οποίος έχει πρόβλημα με το ποτό. Εϊμαι σε απόγνωση, τι πρέπει να κάνω;

<div>
<div>
<div dir="ltr">
<div>
<div><!–?xml version="1.0" encoding="UTF-8" standalone="no"?–> <span style="font-size: small;"><strong>Ρωτά η αναγνώστρια μας Ελευθερία Ξ.</strong></span><br /><br /><span style="font-size: small;">Το πρόβλημα που αντιμετωπίζω είναι με την 14χρονη κόρη μου και τον πρώην σύζυγο μου. Το πρόβλημα με την κόρη μου είναι οτι γύρισε σπίτι ενώ ήταν με τον πατέρα της μεθυσμένη. Ο πατέρας της δεν το αντιλήφθηκε γιατί έχει πρόβλημα με το ποτό δηλ. πίνει πολύ. Όταν θέλησα να μάθω τι έγινε από τον πρώην σύζυγο μου δέχθηκα λεκτική επίθεση ενώ από την κόρη μου και σωματική αλλά και ψυχολογική βία οτι δηλ. αν συνεχίσω να ψάχνω τι έγινε θα αυτοκτονούσε και πήγε να μείνει με τον πατέρα της. Μην ξέροντας πως να χειριστώ το θέμα πήρα νομική συμβουλή και έστειλα στον πρώην σύζυγο εξόδικο λόγω του προβλήματοςνα φέρει το παιδί στο σπίτι, ο ίδιος προσπάθησε να την φέρει αλλά η ίδια αρνείται πεισματικά να γυρίσει. Το επόμενο βήμα μου είπε ο δικηγόρος είναι η δικαστική οδός, αλλά εγώ δεν θέλω να φτάσω σε αυτή την διαδικασία και να φέρω και το παιδί σε αυτή την κατάσταση ώστε να μην μπορεί να βλέπει τον πατέρα της λόγω αλκοολισμού. Πραγματικά δεν ξέρω πως να χειριστώ την κατάσταση. Πολλές φορές σκέφτομαι να πάρω τα πράγματα μου και να φύγω και να τους αφήσω μαζί, αλλά νιώθω ότι αυτό θα είναι καταστροφικό για το παιδί και κάθομαι και δέχομαι την σωματική, ψυχολογική και σωματική βία από το παιδί μου, αλλά και την πλήρη περιφρόνηση (οικονομική, ενδιαφέρον για το παιδί). Πραγματικά είμαι σε απόγνωση και ζητώ μια γνώμη από ένα ουδέτερο άτομο.</span><br /><span style="font-size: small;"> </span><br /><span style="font-size: small;"> </span><br /><span style="font-size: small;"><strong>Απαντάει ο ψυχολόγος Δημήτρης Κατσαρός</strong></span><br /><br /><span style="font-size: small;">Αγαπητή αναγνώστρια:</span><br /><span style="font-size: small;"> </span><br /><span style="font-size: small;">Είναι μεγάλο το ψυχικό κουράγιο που έχετε επιδείξει. Έχετε επιφορτιστεί με ένα δίλημμα που αφορά τη ζωή του παιδιού σας και την πορεία της. Η αλήθεια είναι πως είναι δύσκολο να μπει και να χωρέσει κανείς ανάμεσα στην αγάπη μιας κόρης για τον πατέρα της. Επειδή δε στην προκείμενη περίπτωση η αγάπη αυτή βιώνεται έντονα και μέσα από την εξάρτηση (η οποία υποθάλπει ένα φόβο απώλειας: χωρισμός σας από το σύζυγο που εκλογικεύει την εξάρτησή του δημιουργώντας μια αιτιότητα τύπου "ο μπαμπάς πίνει για να μην υποφέρει που χώρισε με τη μαμά. Η μαμά φταίει!") η δική σας παρέμβαση παρεξηγείται ως απειλητική ενώ στην πραγματικότητα έχει σκοπό να αποτρέψει μια κακή συνήθεια, μια εξάρτηση: Τον αλκοολισμό. Η αλήθεια είναι πως έχετε επωμισθεί ένα ρόλο που συνήθως βλέπουμε στην πατρική φιγούρα. Ο πατέρας είναι δηλαδή φορέας απαγορεύσεων συνήθως και αυτή είναι η προστασία που φέρει. Γι'αυτό και η αγάπη γι'αυτόν αναγνωρίζεται ως ευγνωμοσύνη που "μας έσωσε από τα χειρότερα". Με λίγα λόγια η σύγκρουση που βιώνετε με την κόρη σας είναι κατά τί αναμενόμενη, όχι λόγω της προσωπικότητας ή του χαρακτήρα σας αλλά λόγω των ρόλων μάνας/κόρης και της ανάγκης να απαγορεύσετε το αλκοόλ: κάτι κακό μεν, όμως σχετιζόμενο με τον πατέρα. Δηλαδή ο θυμός που εκδηλώνετε μεταξύ σας έχει να κάνει με την απουσία και την αποποίηση της ευθύνης εκ μέρους του πατέρα της. Αν νιώθετε πως η ζωή της είναι σε κίνδυνο δεν έχετε άλλη επιλογή από τη δικαστική οδό. Αν όχι, προτιμήστε να εξαντλήσετε τις υπόλοιπες εναλλακτικές οι οποίες περιλαμβάνουν τη χωρητικότητα, το κουράγιο και την υπομονή σας. Η αγάπη αυτού του είδους φυσικά είναι αόρατη και δεν αναγνωρίζεται προς το παρόν λόγω της φύσης της θέσης που βρίσκεται το παιδί. Όμως το να μοιράζεστε τις σκέψεις και τους κόπους σας γι'αυτό είναι ένα βήμα που θα σας βοηθήσει να είστε δυνατή μέσα στο ρόλο που βρίσκεστε. Θα χαρώ πολύ να μάθω την εξέλιξη στο θέμα σας.</span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα