<p>Δεν ξέρω αν ανήκετε στο φαν κλαμπ του Ερνέστο Βαλβέρδε ή αν συγκαταλέγεστε στους αρχικούς αμφισβητίες του Μίτσελ που λόγω εγωισμού αδυνατούν να αποδεχτούν την τεράστια προσφορά του Ισπανού τεχνικού στην ευρωπαϊκή μετάλλαξη του Ολυμπιακού, το σίγουρο είναι ότι ο θρύλος της Ρεάλ Μαδρίτης αρχίζει να γίνεται… Θρύλος του Πειραιά!</p>
<p>Το έχουμε επαναλάβει ουκ ολίγες φορές από το ξεκίνημα της περσινής χρονιάς ότι ο Μίτσελ έχει μεταγγίσει στον ποδοσφαιρικό οργανισμό των «ερυθρόλευκων» τη δική του τεράστια προσωπικότητα, κάτι που αποδείχτηκε περίτρανα και χθες βράδυ στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης».</p>
<p>Προσωπικά δεν είχα την παραμικρή αμφιβολία για τη νοοτροπία που θα αντιμετώπιζαν οι γηπεδούχοι την κορυφαία ?μαζί με την Τσέλσι? ομάδα της Ευρώπης τη δεδομένη χρονική στιγμή. «Ο Ολυμπιακός θα παίξει το δικό του παιχνίδι, θα επιτεθεί όποτε μπορεί ακόμη και κατά κύματα και σε καμιά περίπτωση δεν θα αφήσει στην Ατλέτικο τον πρώτο λόγο. Μπορεί να του βγει, μπορεί όχι, αλλά ο Μίτσελ νοοτροπία και χαρακτήρα δεν πρόκειται να αλλάξει» έλεγα λίγες ώρες πριν από το παιχνίδι στον Ανδρέα Δημάτο στον «αέρα» του Sentra 103,3.</p>
<p>Νομίζω ότι ελάχιστοι έχουν συλλάβει το μέγεθος του χθεσινού επιτεύγματος του Ολυμπιακού. Ακόμη λιγότεροι αισθάνομαι ότι κατανοούν πόσο πολύ έχει μεγαλώσει τον τελευταίο χρόνο ο πρωταθλητής ως μέγεθος ?σε διεθνές επίπεδο? εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων. Κι αν ήμουν Βαγγέλης Μαρινάκης θα καλούσα… χθες τον Μίτσελ στο γραφείο μου προκειμένου να τον «δέσω» χειροπόδαρα στο λιμάνι για πολλά χρόνια. Βλέπετε, μαζί με τον Ολυμπιακό μεγαλώνει και το μέγεθος που ονομάζεται «προπονητής Μίτσελ» και νομίζω ?όσο υπερβολικό κι αν ακούγεται- ότι δεν θα αργήσει η μέρα που θα τον δούμε στον πάγκο της αγαπημένης του Ρεάλ…</p>
<p>Τους… τρέλανε ο Μιλίβογεβιτς</p>
<p>Τον Κασάμι τον ξέραμε, τον Μαζουάκου επίσης, το μοναδικό ερώτημα για τα νέα αποκτήματα του Ολυμπιακού αφορούσε περισσότερο το κατά πόσο θα μπορούσαν να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και στο υψηλότατο επίπεδο του Τσάμπιονς Λιγκ. Από χθες το βράδυ όμως νομίζω ότι στη σκέψη των περισσότερων «ερυθρόλευκων» φιλάθλων… στροβιλίζει ένα όνομα: Λούκα Μιλιβόγεβιτς! Δεν θα σταθώ τόσο στα 16,8 χιλιόμετρα που έτρεξε. Θα μείνω κυρίως στην απίστευτη ωριμότητα που επέδειξε και στον τρόπο που γνωρίζει να παίζει τη θέση του μοντέρνου ανασταλτικού μέσου. Ιδιαίτερα η ικανότητά του να μεταφέρει προσεκτικά και πάντα προς τα μπροστά (επαναλαμβάνω, πάντα προς τα μπροστά) την μπάλα από την περιοχή του Ολυμπιακού προς τον χώρο της μεσαίας γραμμής, αποτελεί τεράστιο εφόδιο στα χέρια του Μίτσελ.</p>
<p>Η απάντηση του Μποτία</p>
<p>«Μπορεί να καλυφθεί το κενό του Μανωλά από τον Μποτία στο Τσάμπιονς Λιγκ;». Το συγκεκριμένο ερώτημα απασχολούσε εδώ και πολλές εβδομάδες τους φίλους του Ολυμπιακού και νομίζω ότι στο παιχνίδι με την Ατλέτικο πήραμε την πρώτη… μίνι απάντηση. Ο Μποτία δεδομένα μειονεκτεί σε ταχύτητα έναντι του διεθνούς Ελληνα άσου, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι κακός αμυντικός όπως παρουσιαζόταν το τελευταίο διάστημα. Πρόκειται για εξαιρετικό ποδοσφαιριστή και δεν κρύβω ότι με εντυπωσίασε η άνεση με την οποία στάθηκε στο γήπεδο κόντρα στους Μαδριλένους επιθετικούς. Νομίζω ότι η απόδοσή του αποτελεί ένα ακόμη σημαντικό κέρδος για τους πρωταθλητές.</p>
<p>Πηγή: Goal</p>