Με αρκετή υπομονή και τρομερή προσπάθεια ας παλέψουμε να γράψουμε αγωνιστικά για το ματς του Παναθηναϊκού στα Χανιά.

Η διαφορά ήταν στην τακτοποίηση κάποιων παικτών. Εξηγώ. Ο Θανάσης Ντίνας πήγε στο αριστερό άκρο. Θα ήταν μάλλον στον αγώνα με τον Λεβαδειακό όταν γράφτηκε σε αυτή τη γωνιά ότι μοναδικός πραγματικός χαφ του Παναθηναϊκού που μπορεί να δημιουργήσει καταστάσεις στα άκρα είναι ο Ντίνας γιατί έχει ντρίμπλα και καλό χειρισμό μπάλας. Και μάλιστα είχε επισημανθεί ότι μπορεί μόνο αριστερά. Συνέβη και το ένιωσε καλά η άμυνα του Πλατανιά.

Ο Νίκος Καρέλης πήγε στην επίθεση με δεύτερο επιθετικό δίπλα του και δη σέντερ φορ. Τα καλύτερα του ματς τα έχει κάνει με τον Μπεργκ στην περιοχή και αυτόν ως δεύτερο. Ο Κρητικός έχει τον καλό ποδοσφαιρικό τσαμπουκά αλλά για να έρθουν τα γκολ πρέπει να έχει βοήθεια ώστε να βρει χώρο μπροστά του.

Ο Χρήστος Δώνης πήρε παιχνίδι στα πόδια του με εντολές να αναλάβει οργανωτικές πρωτοβουλίες. Είναι ο τομέας του. Απλά χρειάζεται άλλου τύπου παίκτη δίπλα του στον άξονα και όχι τον Πράνιτς . Με τον Λαγό ή τον Μέντες θα είναι ακόμα πιο χρήσιμος.

Ο Παναθηναϊκός απείλησε από το αριστερό άκρο ενώ είχε προσπάθειες και από τον άξονα. Έγινε πιο απρόβλεπτος επιθετικά και πέτυχε τα γκολ που έπρεπε να πετύχει.

Αμυντικά όμως τα προβλήματα δεν λύθηκαν. Και δεν πρέπει να κρυφτούν πίσω από το χαλάκι επειδή ήρθε η νίκη. Ούτε πρέπει να κρυφτεί η ανυπαρξία του Πράνιτς. Χειρότερο νέο; Η αστάθεια του Σίλντενφελντ, του μακράν καλύτερου αμυντικού της ομάδας.

Σε ένα νορμάλ πρωτάθλημα ή εάν αντί του Παναθηναϊκού ήταν μια άλλη ομάδα, το συγκεκριμένο ματς θα είχε λήξει με συνοπτικές διαδικασίες και σκορ όχι 2-3 αλλά 2-5. Ζητώ από όποιον γνωρίζει ποδόσφαιρο και δεν βλέπει όπως εμείς προφανώς άλλο άθλημα, να μου εξηγήσει τα κάτωθι.

Ο Παναθηναϊκός είχε 65% κατοχή μπάλας και παρά ταύτα κέρδισε σε 95 λεπτά μόλις ένα φάουλ, έκανε εννέα, πήρε τρεις κίτρινες κάρτες έναντι καμιάς των αντιπάλων (ούτε καν για διάφορες διαμαρτυρίες που έκαναν διαρκώς στα τελευταία λεπτά). Αφήστε δε που βρέθηκε βοηθός να ζηλέψει το «κάλυπτα και εγώ τον Κατσουράνη» οφσάιντ. Δυστύχημα γι’ αυτόν ότι η κάμερα τον πιάνει να είναι στην ευθεία δύο παικτών του Πλατανιά που καλύπτουν σε μια φάση τον Μέντες (ο ένας δύο μέτρα) και σε άλλη μια τον Καρέλη. Φάσεις για γκολ. Ευτύχημα γι’ αυτόν ότι με κάτι τέτοια πάει φουλ για διεθνής.

Ακόμα και αυτός ο προβληματικός μέχρι στιγμής Παναθηναϊκός μάλλον κάποιους ανησυχεί. Δεν εξηγείται αλλιώς, λυπάμαι.