Εργάζομαι και νιώθω τύψεις που παραμελώ το παιδί μου…

<p style="text-align: justify;"><span>Αναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Είμαι παντρεμένη εργαζομενη με ένα γιο 3 χρονών. Ο χρόνος δεν είναι ποτέ αρκετός και νιώθω ότι παραμελώ το παιδί μου. Τι να κάνω για να μη νιώθω διαρκώς τύψεις; </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Αγαπητή αναγνώστρια στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- οαμδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span><br /></span></p>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Είναι σαφής ο προβληματισμός σας και είναι σημαντικό να πιστέψετε πως δεν είστε μόνη. Χιλιάδες μητέρες βασανίζονται από αυτά τα ερωτήματα: "Πως να πείσω το παιδί μου ότι ενδιαφέρομαι αφού λείπω όλη μέρα;" "Μου παραπονιέται πως πια δεν νιώθει ευτυχία" "Λέει συνέχεια ότι του λείπω", "Με παίρνει στη δουλειά συνέχεια τηλέφωνο". </div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Η αλήθεια σας είναι αυτή που είναι και δεν έχει νόημα το λογύδριο για την "εποχή που ζούμε", "τους ακατάστατους ρυθμούς που έρχονται σε αντίθεση με τη σταθερότητα που χρειάζεται ένα παιδί" και άλλα τέτοια τροφοδοτικά της ενοχής ποιήματα. Αυτό που έχει νόημα είναι να αναλύσετε αυτή την αλήθεια με απλούς όρους στο παιδί σας. Να του εξηγήσετε πως είναι σημαντικό να είστε συνεπής στη δουλειά σας δίνοντάς του παράδειγμα συνέπειας ως προς αυτό το ίδιο: Αν δεν έχετε πολλές ώρες για να ασχοληθείτε μαζί του δεν πειράζει. Στα παιδιά αρέσει το πρόγραμμα περισσότερο από την ποσότητα. Την ποσότητα άλλωστε τη μαθαίνουν τώρα που είναι σε αναπτυξιακή φάση. Δεν θα μπορούσαν να απογοητεύονται πραγματικά εξ αιτίας του "περισσότερου" ή του "λιγότερου" αφού δεν το έχουν σταθμισμένο μέσα τους. Μια τηρημένη υπόσχεση είναι για ένα παιδί εξαιρετικά σοβαρός παράγοντας εμπιστοσύνης. Είναι πολύ προτιμότερο για αυτό να του υποσχεθείτε πως θα καθίσετε μισή-μια ώρα μαζί του την παρασκευή το απόγευμα παρά να αθετήσετε μια υπόσχεσή σας και να κάτσετε πέντε ώρες μαζί του λόγω ενοχών την κυριακή. Είναι επίσης σοβαρός παράγοντας απόλαυσης της μητρικής φροντίδας-σχέσης η απόλυτη προσοχή σας την ώρα που κάθεστε μαζί του. Είναι και πάλι προτιμότερο να καθίσετε μαζί του αφοσιωμένη απόλυτα σ'αυτό που κάνετε μαζί για μία ώρα παρά να είστε "πότε εκεί και πότε στο κινητό" ή "σε κάποια δουλειά παράλληλα". Ένα παιδί λένε έχει πολύ ναρκισσισμό μέσα του και "τα θέλει όλα ή τίποτα". Όμως το "ή τίποτα" το κάνει με ταπεινότητα και υπομονή. Περιμένει δηλαδή υπομονετικά αυτό που έχει ανάγκη, όχι αυτό που "θεωρεί πως αξίζει". Κι αυτό δεν είναι το ίδιο με το "όλα ή τίποτα" ενός ενήλικα που αντιλαμβάνεται το "τίποτα" ως ξεκάθαρη απουσία και διακοπή σχέσεων. Ο πιο δημιουργικός τρόπος να περιμένει υπομονετικά ένα παιδί είναι να του δώσουμε μια υπόσχεση που θα τηρήσουμε. Φυσικά όλα αυτά με το δικό σας ρυθμό και τρόπο στη γλώσσα που αντιστοιχεί στη δική σας σχέση με το παιδί. Μη διστάσετε να επικοινωνήσετε εκ νέου αν το θεωρήσετε αναγκαίο. </div>
<p><span><br /></span></p>

Σχετικά άρθρα