<p style="text-align: justify;"><strong><em>Αναγνώστριά μας ρωτά: </em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><em>Γεια σας, είμαι 28 χρονων κ πάσχω από διαταραχή πανικού με αγοραφοβια.Έχω κάνει νευροανάδραση κ τους τελευταίους 9 μηνες κανω ομοιοπαθητικη χωρίς όμως κάποιο εντυπωσιακο αποτελεσμα.Θα ηθελα να σας ρωτησω,επειδη προκειται να παντρευτώ σε λιγους μηνες,τι να κανω αν με πιασει κριση πανικου εκεινη τη μερα; Που ουτε θα μπορω να κατσω αλλα ουτε να παρω τις ανάσες μου όπως θα ηθελα; θα ηθελα να μείνω ανώνυμη ευχαριστώ..</em></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Απαντά ο </span> Επίκουρος Καθηγητής Ψυχιατρικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, <strong>Πέτρος Σκαπινάκης.</strong></p>
<p style="text-align: justify;"><img src="/contentfiles/photos/skapinakis.jpg" alt="" width="99" height="99" /></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Πιστεύω ότι για την περίπτωση αυτή, το καλύτερο που θα μπορούσατε να κάνετε είναι μια περιστασιακή θεραπεία με κάποιο από τα αγχολυτικά που είναι αποτελεσματικά στην διαταραχή πανικού. Συνήθως τα λαμβάνει κανείς από την προηγούμενη ημέρα και την ίδια μέρα. Ένας ψυχίατρος θα μπορούσε να σας το συνταγογραφήσει και να σας δώσει τις σχετικές οδηγίες</span></p>
<div style="text-align: justify;"><em>Πέτρος Σκαπινάκης</em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em>Ζητήσαμε την άποψη και του ψυχολόγου ομαδικού θεραπευτή Δημήτρη Κατσαρού</em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;width=248" alt="Δημήτρης Κατσαρός" width="99" /></em></div>
<div style="text-align: justify;"><em><br /></em></div>
<div style="text-align: justify;">
<div dir="ltr">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div dir="ltr"> </div>
<div dir="ltr">Η διαταραχή πανικού ξεκινά περίπου όπως παραθέτετε τη σκέψη σας: Ένας φόβος ότι κάτι κακό θα συμβεί και η ανάγκη να το περιορίσουμε ή να το εξαλείψουμε με πολύ συγκεκριμένα βήματα που θα ακολουθήσουμε: "επειδη προκειται να παντρευτώ σε λιγους μηνες, τι να κανω αν με πιασει κριση πανικου εκεινη τη μερα;" Το αν τελικά θα συμβεί το "κακό" (η κρίση πανικού) έχει να κάνει με την πεποίθηση του "πόσο καλά θα μπορέσουμε να ακολουθήσουμε τα βήματα" και πως θα έρθουν τα πράγματα από το περιβάλλον ως απαντήσεις αυτών των βημάτων. Πολλές φορές, όπως γνωρίζετε τα πράγματα παρ'όλη την προσπάθειά μας να τα ελέγξουμε έρχονται αλλιώς. Αυτό το "αλλιώς" δεν είναι απαραίτητα χαοτικό παρ'όλο που μπορεί να μη συμφωνεί με τις προσδοκίες μας. Αν εγώ φερειπείν σας πω "να παίρνετε αργές και βαθιές αναπνοές" κι εσείς χρειαστεί να τρέξετε για λίγο και λαχανιάσετε, τί συμβαίνει; Παρακούσατε τη συμβουλή μου; Ή η συμβουλή μου δεν ήταν αρκετά προβλεπτική για σας; Με λίγα λόγια αυτό που τροφοδοτεί τον πανικό σας είναι η ανάγκη σας να τον ελέγξετε και η εναπόθεση της εμπιστοσύνης σας σε κάποιον ειδικό με την πεποίθηση ότι υπάρχει μια χρυσή συνταγή κατά την οποία όλα θα πάνε καλά και αν δεν πάνε "θα φταίτε εσείς". Αυτό όλο με απλά λόγια ονομάζεται συναίσθημα της "ντροπής". Μια τάση που έχουμε να συμμορφωνόμαστε με εξωτερικούς παράγοντες αγνοώντας αρκετά τον εαυτό μας. Όταν τον αγνοήσουμε πάρα πολύ τότε αυτός -ο εαυτός- φοβάται και κάνει ό,τι μπορεί για να τον προσέξουμε. Στη δική σας περίπτωση αυτά τα σινιάλα του εαυτού είναι οι κρίσεις πανικού. Ο πανικός είναι πιθανό να εκδηλωθεί την ημέρα του γάμου σας παρ'όλη τη δική σας διάθεση να ακολουθήσετε τα΄όποια βήματα σας υποδείξω επειδή πολύ απλά θα αφοσιωθείτε τόσο πολύ σ'αυτό, ώστε να χάσετε τον αυθορμητισμό και την απόλαυση της τόσο ειδικής για σας ημέρας. Η μόνη "συμβουλή" που έχω να σας δώσω είναι να έχετε μαζί σας κάτι που να σας κάνει να νιώθετε ασφάλεια. Κάτι που να σας λέει χαμογελαστά με την παρουσία του "μη φοβάσαι". Δεν είναι παράλογη η ανάγκη σας για ασφάλεια και σταθερότητα. Απλά οι ειδικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεστε αυτή τη στιγμή και ενδεχομένως και τη μέρα του γάμου σας είναι πιθανό να σας κάνουν να ξεχάσετε ότι δεν είστε μόνη. Ο φόβος της μοναξιάς σε συνδυασμό με τις εξωτερικές απαιτήσεις είναι που μας κάνουν να τα χάνουμε τις πιο πολλές φορές κι ο καθένας μας να το εκδηλώνει με το δικό του τρόπο: Εσείς με την κρίση πανικού, κάποιος με το να κάνει εμετό, κάποια με το να φύγει βρίζοντας και κάποιοι άλλοι με το να κοιτάνε αποσβολωμένοι και αμήχανοι (ανέφερα πραγματικές αντιδράσεις). Ο μόνος τρόπος να περιορίσετε το ενδεχόμενο να βιώσετε πανικό είναι να εστιάσετε στο όμορφο των στιγμών της ημέρας του γάμου σας. Αν χρειάζεστε να σας κρατά κάποιος το χέρι γι'αυτό, κάντε το χωρίς ντροπή. Η μέρα εκείνη είναι δική σας.</div>
</div>