Η Ελληνική ποδοσφαιρική Ομοσπονδία μέσω της Δ.νσης Επικοινωνίας της απάντησε σε άρθρο του δημοσιογράφου Αντώνη Καρπετόπουλου στο Sport24 με το οποίο αναφέρεται στο μέλλον του ομοσπονδιακού προπονητή Κλαούντιο Ρανιέρι στον πάγκο της Εθνικής ομάδας σε σχέση με τα αποτελέσματα των προσεχών αγώνων με Φινλανδία και Β. Ιρλανδία.

Η απάντηση της ΕΠΟ:

Με αφορμή σημερινό δημοσίευμα, από τη Διεύθυνση Επικοινωνίας επισημαίνονται τα εξής:

«Ο κύριος Καρπετόπουλος και οι υπόλοιποι “μετρ” του ποδοσφαίρου μπορούν ν ασχολούνται όσο θέλουν με τον κ. Ρανιέρι στην προσπάθεια τους να παίξουν παιχνίδια μάνατζερς. Και μπορούν να ελπίζουν ότι η ΕΠΟ θ’ απολύσει τον κύριο Ρανιέρι αναλόγως των αποτελεσμάτων των δυο ερχόμενων αγώνων της Εθνικής Ομάδας. Δικαίωμά τους. Το βέβαιο είναι ότι ο Ρανιέρι δεν υπάρχει περίπτωση (δι ευνοήτους λόγους) ν’ ασχοληθεί με τον Καρπετόπουλο και τους υπόλοιπους.
Όσο για τον Κώστα Μανωλά: Αν στον Καρπετόπουλο όσα γράφονται (απ’ τους…”άμπαλους” έλληνες δημοσιογράφους) φαίνονται υπερβολικά πολλά δεν έχει καμιά μα καμιά σημασία. Κι αυτό γιατί ο Καρπετοπουλος είναι υπερβολικά λίγος να μιλήσει. Και για τον Μανωλά και για οποιονδήποτε παίκτη της Εθνικής.
Αυτό που πρέπει (σε κάθε περίπτωση) να ξέρουν όλοι είναι ότι ο Ρανιέρι και οι παίκτες του δουλεύουν πολύ και δουλεύουν συστηματικά. Κι ότι οι ποδοσφαιριστές μπαίνοντας στο γήπεδο το βράδυ του Σαββάτου θα παίξουν για τη φανέλα τους και για την ποδοσφαιρική τους φήμη κι όχι για τους άσχετους με το ποδόσφαιρο “σχολιαστές”».

Διαβάστε το επίμαχο άρθρο του Αντώνη Καρπετόπουλου στο Sport24:

«Μολονότι στην ΕΠΟ ορκίζονται ότι δεν θα υπάρξει κανένα θέμα Ρανιέρι ακόμα κι αν η Εθνική μας χάσει στην Φινλανδία, εγώ εξακολουθώ να πιστεύω πως για τον κύριο Κλάουντιο τα δυο ματς που έχει μπροστά του στο επόμενο δεκαήμερο είναι καθοριστικά.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως, πριν την πρόσληψη του Ιταλού, είχαν προηγηθεί συζητήσεις με πολλούς ξένους προπονητές: οι ατζέντες των υπευθύνων της ΕΠΟ είναι γεμάτες τηλέφωνα.

Πριν ωστόσο αρχίσουμε να συζητάμε για την επάρκεια του Ρανιέρι και το πόσοι βοηθοί που γνωρίζουν την ελληνική πραγματικότητα του λείπουν, ας ρίξουμε μια ματιά στην κατάσταση των παικτών που απαρτίζουν την ομάδα. Και η οποία δυστυχώς δεν είναι η καλύτερη.

Πίσω είμαστε καλά
Ο Καρνέζης είναι στα πάνω του γιατί βρέθηκε σχεδόν από το πουθενά να παίζει βασικός στην Ουντινέζε . Ο δανεισμός του στην Μπενφίκα χάλασε την τελευταία στιγμή και πάλι καλά: στην ομάδα της Λισσαβόνας θα χε θέση μόνο στον πάγκο. Καλά είναι και ο Γλύκος: φέτος μου φαίνεται πιο σταθερός κάτω από τα δοκάρια του ΠΑΟΚ κι έρχεται κι από μια μεγάλη εμφάνιση με την Γκίνγκαμπ. Αντίθετα οι δυο μικροί τερματοφύλακες είναι «σκουριασμένοι»: ούτε ο Καπίνο στην Μάινς, ούτε ο Διούδης στην Μπριζ αγωνίζονται κι αυτό καλό δεν είναι.

Ευτυχώς οι πιο πολλοί από τους αμυντικούς μοιάζουν γενικώς καλά. Ο Τοροσίδης, ο Χολέμπας και ο Μανωλάς ζουν μέρες αναγνώρισης στη Ρώμη και είναι σε καλή κατάσταση: αν ο «Γερμανός» δεν έβγαινε νοκ άουτ μετά το ματς της Ρόμα με τη Γιούβε, δεν θα είχε κληθεί ο Γιαννούλης. Προσοχή όμως: στον ελληνικό Τύπο δημοσιεύονται πολλές υπερβολές για την απόδοσή των τριών. Ειδικά για το Μανωλά γράφονται υπερβολικά πολλά: οι εμφανίσεις του κόντρα στη Μάντσεστερ Σίτι και στη Γιουβέντους μόνο αψεγάδιαστες δεν ήταν.

Με τη Σίτυ κάνει ένα πέναλτι κι ο διαιτητής του το χαρίζει, με τη Γιούβε έχει μεγάλα προβλήματα από την ώρα που μπήκε ο Μοράτα: η αποβολή του είναι μια πράξη ανωριμότητας, αλλά και μια απόδειξη των νεύρων που έχει λόγο της συνολικά μέτριας απόδοσής του – ίσως να φταίνε και οι συχνές αλλαγές του παρτενέρ του στο κέντρο της άμυνας. Πρέπει να πω ότι οι εφημερίδες της Ρώμης το πουσάρισμα των παικτών της Ρόμα το χουν αναγάγει σε επιστήμη: τα πολλά καλά λόγια για το Μανωλά έχουν να κάνουν κυρίως με την ανάγκη να μην γίνονται συγκρίσεις με τον Μπενατια, που η κερκίδα γούσταρε. Για τον Τοροσίδη πχ φέτος τα καλά λόγια είναι λιγότερα, αφού τον ξέρουν όλοι. Το καλό με τον Τόρο είναι ότι στο καλύτερο του ματς φέτος, αυτό με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας είχε παίξει αριστερός μπακ – πράγμα για το Ρανιέρι χρήσιμο.

Ο Παπασταθόπουλος είναι λίγο κουρασμένος, αλλά είναι «σκυλί» κι αγαπάει την Εθνική: θα πρεπε να ναι ο πρώτος αρχηγός της και δεν τον φοβάμαι. Ο Μόρας είναι μια πάντα αξιόπιστη λύση, ο Γιαννούλης είναι έμπειρος παίκτης, αλλά έχει παίξει λίγο στον Ολυμπιακό κι ο Σταφυλλίδης στη Φούλαμ παίζει πιο πολύ αριστερός εσωτερικός χαφ παρά ακραίος μπακ.

Δεν αποκλείω να δούμε στο γήπεδο το Βύντρα. Δεν σκίζει φέτος στη Λεβάντε (που γενικά είναι απογοητευτική), αλλά ειδικά στη Φινλανδία που θα χρειαστεί άμυνα και δύναμη μπορεί να είναι χρήσιμος. Όπως και ο Σκόνδρας. Η δίκαια κλήση του είναι επιβράβευση πολλών καλών εμφανίσεων που έχει κάνει φέτος, ειδικά στην Τούμπα, όπου παίρνει και επιθετικές πρωτοβουλίες.

Ηθικόν ακμαιότατο
Σε καλούτσικη κατάσταση είναι και οι χαφ μας. Ο Ταχτσίδης έβαλε γκολ στο τελευταίο ματς της Βερόνα κόντρα στο Κάλιαρι κι έρχεται με καλή ψυχολογία: δεν κάνει κακή σεζόν. Ο Τζιόλης και ο Μανιάτης θα χαρούν με την επιστροφή τους στην ομάδα: κανείς δεν είναι σε κακή κατάσταση κι έχουν ηθικό υψηλό και όρεξη για τρέξιμο – ελπίζω μόνο να μην ξαναδώ το Μανιάτη να παριστάνει τον κρυφό φορ όπως στο ματς του Ολυμπιακού με τη Μάλμε. Ο Σάμαρης έκανε την Κυριακή το πρώτο καλό ματς ως βασικός της Μπενφίκα: ο Χεσούς τον θέλει μπάστακα μπροστά από την άμυνα, αλλά ο συνηθισμένος στον Ολυμπιακό σε επιθετικές πρωτοβουλίες Σάμαρης μπερδεύονταν και γίνονταν σχεδόν πάντα αλλαγή γιατί δεν κρατούσε τη θέση. Ο Μάνταλος που κλήθηκε αντί του Κονέ δεν έχει σοβαρά επίσημα ματς στα πόδια του κι αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα. Κόντρα στη Ρουμανία στοίχισε πολύ. Το ίδιο ισχύει και για το Φορτούνη: σιγά σιγά ανεβαίνει, αλλά είναι ακόμα πολύ μακριά από αυτό που μπορεί.

Μόνο ο Κλάους
Τα μεγάλα προβλήματα υπάρχουν στην επίθεση. Ο Σαμαράς στην Αγγλία δεν έχει ξεκινήσει βασικός ούτε σε ένα ματς: στα ελάχιστα λεπτά που αγωνίζεται με τη φανέλα της Γουέστ Μπρομ δείχνει ακόμα εκτός ρυθμού. Ο Σαλπιγγίδης, μολονότι με τον Αναστασιάδη ξαναβρήκε την όρεξή του και νοιώθει και ηγέτης του ΠΑΟΚ, μοιάζει να έχει πάρει διαζύγιο με το γκολ: χρειάστηκε στην αρχή της σεζόν να παίξει και σε θέσεις που δεν του ταιριάζουν π.χ αριστερό εξτρέμ κι αυτό του στοίχισε. Ο Μήτρογλου βρίσκει πατήματα και φτάνει ολοένα και συχνότερα σε θέση βολής, αλλά ακόμα του λείπει η σπιρτάδα. Νομίζω στο ένα από τα δυο ματς τουλάχιστον θα δούμε βασικό τον Αθανασιάδη, αν και μακριά από την Τούμπα δεν είναι εξίσου αποτελεσματικός: εκτός έδρας φέτος έχει βάλει γκολ μόνο στον Πλατανιά. Ο Καρέλης, που μπήκε στην αποστολή στη θέση του Διαμαντάκου, σκοράρει με το σταγονόμετρο, ενώ ο Μαυρίας, τον οποίο ο Ρανιέρι εκτιμά, δεν έχει χρόνο συμμετοχής στην Σάντερλαντ .

Θα ήταν χρήσιμοι πολλοί σε αυτή τη δυάδα των αγώνων οι «Ιταλοί»: ο Φετφατζίδης κόντρα στους Ιρλανδούς θα μπορούσε να βοηθήσει με την τεχνική του και ο Χριστοδουλόπουλος κόντρα στους Φινλανδούς με την ταχύτητα του. Ο Κονέ θα ήταν εύκολα βασικός και στα δυο ματς, αλλά όταν κάνεις ένα μήνα διακοπές στη Μύκονο, μια θλάση είναι στο πρόγραμμα.