Πατρικ Μοντιάνο: Ποιος είναι ο νομπελίστας με τις Ελληνικές ρίζες;

<p>Ο <strong>Πατρίκ Μοντιανό</strong> πήρε το φετινό <strong>Νόμπελ Λογοτεχνίας,</strong> επαναφέροντας τη γαλλική λογοτεχνία στο διεθνές προσκήνιο, έξι μόλις χρόνια μετά τη βράβευση του <strong>Ζαν-Μαρί Γκυστάβ Λε Κλεζιό</strong>.</p>
<p> </p>
<p>Ο Μοντιανό γεννήθηκε το 1945 στο <strong>Boulogne-Billancourt</strong> και έχει τιμηθεί με το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (1972), με το Βραβείο Goncourt (1978), με το Βραβείο του Ιδρύματος Pierre de Monaco (1984), με το Μεγάλο Βραβείο Paul Morand (2000) και με το Παγκόσμιο Βραβείο Cino del Duca του Γαλλικού Ινστιτούτου (2010). Ο Μοντιανό έχει εβραϊκή καταγωγή από την πλευρά του πατέρα του, που ήταν γόνος επιφανούς θεσσαλονικιώτικης οικογένειας, και βελγικό αίμα από την πλευρά της μητέρας του, μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ.</p>
<p><img src="http://news.in.gr/files/1/2014/BzgLhFyCIAM3bJ6.jpg" alt="" /></p>
<p><span>Ο Μοντιανό, γεννήθηκε το 1945 στα προάστια του Παρισιού, στην κάποτε φτωχή περιοχή της Μπιλανκούρ, που τώρα είναι κέντρο πολυεθνικών γραφείων. Τότε εκεί έβρισκαν φτηνό κατάλυμα οι φτωχοί Σεφαραδίτες Εβραίοι όπως η οικογένεια του πατέρα του Μοντιανό, η οποία μετακόμισε από τη Θεσσαλονίκη στο Παρίσι. Η οικογένεια Μοδιάνο όπως ονομαζόταν στα ελληνικά, αποτελούσε μάλιστα παράδειγμα στην συμπρωτεύουσα καθώς ήταν πολύ θρησκευόμενη και πολλά μέλη της ήταν ραβίνοι στις συναγωγές της πόλης. Η στοά Μοδιάνο στην όμορφη πόλη του Θερμαϊκού είναι δημιούργημα της πολύ ισχυρής τότε οικογένειας Μοδιάνο. </span></p>
<p><img src="http://static.in.gr/webstatic/10046EDD9A1C7B46D8A3A1F80A54EF51.jpg" alt="Πατρίκ Μοντιανό: Σε έναν απόγονο της Θεσσαλονίκης το Νόμπελ Λογοτεχνίας" /><br /><br /><span>Παρ' όλα αυτά όμως, το άμεσο παρελθόν των προγόνων του Μοντιανό δεν ήταν και τόσο άσπιλο. Ο πατέρας του κατά την διάρκεια της κατοχής ήταν μαυραγορίτης ο οποίος μάλιστα λέγεται οτι συνεργάστηκε με τους Ναζί κάνοντας χρυσές δουλειές. Ίσως όλα αυτά να οδήγησαν τον νεαρό Πατρίκ να προσπαθεί να εξιλεωθεί μέσω μιας συνεχούς αναζήτησης και εξιστόρησης των τραγικών γεγονότων του 2ου Παγκοσμίου Πολέμου στις ιστορίες των βιβλίων του. Τα παράδοξα των Εβραίων και τα πολλές φορές ειρωνικά και αυτοσαρκαστικά του διηγήματα, περιγράφουν την εξέλιξη και την πολλές φορές κωμικοτραγική ζωή χαρακτηρων που συνδεόνται με τον εβραισμό. </span></p>
<p>Εμφανίστηκε στα γράμματα το <strong>1968</strong> με το μυθιστόρημα La Place dε l΄Etoile και έκτοτε έχει δημοσιεύσει 30 βιβλία. Το έργο του Μοντιανό είναι ιδιαίτερα γνωστό στην Ελλάδα, όπου μεταφράζεται εδώ και τριάντα περίπου χρόνια. Ανάμεσα στα βιβλία του, τα οποία έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά, είναι η Χαμένη γειτονιά (Χατζηνικολή, 1987), η Οδός σκοτεινών μαγαζιών (Κέδρος, 1988), τα Άνθη ερειπίων (Οδυσσέας, 1992), το Άρωμα της Υβόννης (Λιβάνης, 1995), οι Κυριακές του Αυγούστου (Καστανιώτης, 1996), η Ντόρα Μπρούντερ (1999), το Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά (Πόλις, 2004), το Νυχτερινό ατύχημα (2005), το Στο Café της χαμένης νιότης (Πόλις, 2008) και η Μικρή Μπιζού (Πόλις, 2013).</p>
<p>Σύμφωνα με το σκεπτικό της Σουηδικής Ακαδημίας, ο Μοντιανό βραβεύτηκε για την τέχνη του να κάνει τη μνήμη «να αφυπνίσει τις πιο ασύλληπτες εκδοχές του ανθρώπινου πεπρωμένου, όπως και για την ικανότητά του να αναπαραστήσει τη ζωή και την καθημερινή εμπειρία της εργασίας». Η μνήμη αποτελεί όντως ένα από τα καθοριστικά στοιχεία της πεζογραφίας του Μοντιανό: μια πεζογραφία η οποία διαθέτει συχνά και έντονη ποιητική αύρα. Επηρεασμένος από τον Ρεϊμόν Κενό, κοντά στον οποίο μαθήτευσε, ο Μοντανιό μπόλιασε το έργο του με πολλά μοντερνιστικά στοιχεία, κράτησε, όμως, απόσταση από τις ριζοσπαστικές μεθόδους τις οποίες εφάρμοσε ο δάσκαλός του στο δικό του γράψιμο. Το ρευστό ύφος του Μοντιανό δεν σκοπεύει στην αποδιάρθρωση της γλώσσας και του νοήματος: ταυτίζεται περισσότερο με τη μουσική των λέξεων και την ακουστική υποβολή τους.</p>
<p>Μαζί με το στοιχείο της μνήμης θα συναντήσει κανείς στον Μοντιανό και το θέμα της λήθης, διάχυτο στα βιβλία του. Μνήμη και λήθη θα οδηγήσουν και στον τρόπο με τον οποίο θα διαμορφώσουν το παρελθόν και οι ενοχές την ταυτότητα του παρόντος. Χρησιμοποιώντας πάντοτε εξαιρετικά χαμηλούς τόνους, ο Μοντιανό θα αναφερθεί συχνά και σε γεγονότα της γερμανικής κατοχής στη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Ο πολυβραβευμένος συγγραφέας έχει επίσης διαβαστεί και αγαπηθεί για τις συχνές αναφορές του στο Παρίσι. Ένα Παρίσι άλλοτε στεφανωμένο από το διάφανο φως και άλλοτε βυθισμένο στο σκοτάδι με ένα σκηνικό, όπου οι ήρωες μετατοπίζονται κάθε τόσο από το ένα σημείο στο άλλο, κυνηγώντας με ένα ισχυρό αίσθημα ματαιότητας τα όνειρά τους.</p>
<p><span>Το 2013 το βραβείο απονεμήθηκε στην Καναδή Άλις Μονρό. Σπουδαίοι λογοτέχνες που δεν τιμήθηκαν με το βραβείο είναι, μεταξύ άλλων,  οι Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Άντον Τσέχωφ, Ερρίκος Ίψεν, Νίκος Καζαντζάκης, Κωνσταντίνος Καβάφης, Σύλβια Πλαθ.</span><br /><br /><img src="http://www.protothema.gr/files/1/2014/10/09/patrik.jpg" alt="" /><br /><br /><span>Εργογραφία:</span><br /><br /><span>• (1968) La Place de l'Étoile </span><br /><span>• (1969) La Ronde de nuit </span><br /><span>• (1972) Les Boulevards de ceinture (Grand prix du roman de l’Académie française)</span><br /><span>• (1975) Villa triste </span><br /><span>• (1977) Livret de famille </span><br /><span>• (1978) Rue des boutiques obscures (Prix Goncourt)</span><br /><span>• (1981) Une Jeunesse </span><br /><span>• (1981) Memory Lane </span><br /><span>• (1982) De si braves garçons </span><br /><span>• (1984) Quartier Perdu </span><br /><span>• (1986) Dimanches d'août </span><br /><span>• (1988) Catherine Certitude </span><br /><span>• (1988) Remise de Peine </span><br /><span>• (1989) Vestiaire de l'enfance </span><br /><span>• (1990) Voyage de noces </span><br /><span>• (1991) Fleurs de Ruine </span><br /><span>• (1992) Un Cirque passe </span><br /><span>• (1993) Chien de printemps </span><br /><span>• (1997) Dora Bruder </span><br /><span>• (1999) Des inconnues </span><br /><span>• (2001) La Petite Bijou </span><br /><span>• (2003) Accident nocturne </span><br /><span>• (2004) Un pedigree </span><br /><span>• (2007) Dans le café de la jeunesse perdue</span><br /><br /><span>Στα ελληνικά κυκλοφορούν:</span><br /><br /><span>•  (2008) Στο café της χαμένης νιότης, Πόλις</span><br /><span>•  (2005) Νυχτερινό ατύχημα, Πόλις</span><br /><span>•  (2004) Ήταν όλοι τους τόσο καλά παιδιά…, Πόλις</span><br /><span>•  (2002) Η μικρή Μπιζού , Πόλις</span><br /><span>•  (1999) Ντόρα Μπρούντερ, Πατάκη</span><br /><span>•  (1996) Κυριακές του Αυγούστου, Καστανιώτη</span><br /><span>•  (1995) Το άρωμα της Υβόννης, Εκδοτικός Οίκος Α. Α. Λιβάνη</span><br /><span>•  (1992) Άνθη ερειπίων, Οδυσσέας</span><br /><span>•  (1988) Οδός σκοτεινών μαγαζιών, Κέδρος</span><br /><span>•  (1987) Η χαμένη γειτονιά, Χατζηνικολή</span><br /><br /><iframe src="http://www.youtube.com/embed/i5OwAJUWSAM" frameborder="0" width="560" height="315"></iframe></p>
<p> </p>
<p> </p>
<div class="adtext">
<div id="div-ros_Textad_675x45">
<div id="google_ads_iframe_/1050137/ros_Textad_675x45_0__container__">Crashonline, protothema.gr </div>
</div>
</div>

Σχετικά άρθρα