Πένθος: Πώς θα ξεπερνάμε το θάνατο του γονέα;

<p style="text-align: justify;"><span>Aναγνώστριά μας ρωτά: </span></p>
<p style="text-align: justify;"><span>Πέθανε η μαμά μου πρόσφατα και πολύ ανεπάντεχα. Έχω άλλα δύο ενήλικα αδέρφια αγόρια όλοι παντρεμένοι και τον πατέρα μου. Από το διάστημα που μπήκε στο νοσοκομειο σε κωματώδη κατάσταση το θάνατό της έως και σήμερα περίπου 25 μέρες μετά νιώθω ότι είμαι μόνη μου γιατί έχει πέσει όλο το βάρος πάνω μου κ πλέον δεν είμαι σίγουρη πως να διαχειριστώ συγκεκριμένες καταστάσεις Έχω αναλάβει τα πάντα από τα της κηδείας τη γραφειοκρατία τη φροντίδα του πατέρα μου κυρίως ως ψυχολογική υποστήριξη τα μνημόσυνα που ακολουθούν όλα…Η υγεία μου δεν είναι στα καλύτερά της έπαθα επιπλέον και έλκος απόλη τη στεναχώρια κ γιατί προσπαθώ να ελέγξω τη δική μου θλίψη για να μην επιβαρύνω ψυχολογικά τους δικούς μου ανθρώπους έχω αρχίσει να έχω νεύρα έχω βάλει όμως πλεον τα όρια μου και αυτό δυσαρεστεί κάποιους Πείτε μου πως να το διαχειριστώ όλο αυτό. Θέλω να είμαι όσο μπορώ καλά για να μπορώ να σταθώ και στον πατέρα μου που ο πόνος του είναι πολύ διαφορετικός από αυτόν των παιδιών. Έχω χάσει πριν μερικά χρόνια και το μωρό μου λίγες μέρες μετά τη γέννα και όλα αυτά έφεραν στην επιφάνεια παλιές πληγές και νομίζω ότι μου χουν πέσει πολλά Η μητέρα μου ήταν τα πάντα για μένα το στήριγμα μου στα δύσκολα και στα εύκολα ο άνθρωπός μου με μια κουβέντα πέρα από το σύζυγό μου. Κάνω κάτι λάθος Θα σταματήσω να πονάω. Πείτε μου τι να κάνω για να συνέλθω λίγο πιο ανώδυνα Πως να αγνοήσω πιέσεις του τύπου μίλα εσύ μετο γιατρό γιατί ξέρεις το πως να κάνω τη κηδεία της μητέρας μου πως να κάνω το τάφο της το χειρισμό όλης της γραφειοκρατίας και πιστέψτε με είναι αρκετή γιατί όπως λένε εγώ ξέρω την φροντίδα του σπιτιού με λίγα λόγια τα πάντα όταν προέρχονται από κοντινό συγγενικό περιβάλλον ή να μην τις αφήνω να με επηρρεάζουν τόσο πολύΣκέφτηκα να απομακρυνθώ για ένα διάστημα από κοντά τους αλλά είναι δύσκολο μιας και είναι μέλη της οικογένειάς μου όλοι αυτοί και η επικοινωνία είναι σχεδόν καθημερινή. Δεν ξέρω πια τι να κάνω χωρίς να πληγώσω ή και να πληγωθώ άλλο…</span></p>
<p style="text-align: justify;">Στο ερώτημά σας απαντά ο ψυχολόγος- ομαδικός θεραπευτής Δημήτρης Κατσαρός </p>
<p style="text-align: justify;"><span><img src="/thumbnail?filepath=/contentfiles/photos/eidikoi/katsarosd.jpg&amp;amp;width=640&amp;amp;height=430" alt="" /></span></p>
<div>
<div style="text-align: justify;">Αγαπητή αναγνώστρια:</div>
<div style="text-align: justify;"> </div>
<div style="text-align: justify;">Μου φαίνεται από την αφήγησή σας πως είστε ένας εξαιρετικά δυνατός άνθρωπος. Είναι όμως σαφής η διάκριση της μεγάλης δύναμης από την παντοδυναμία. "Πολυδύναμος, όχι παντοδύναμος" που είπε κι ο Καζαντζάκης. Το τονίζω έτσι γιατί πιστεύω πως παρ'όλο που βιώνετε την κούραση και τη δυσκολία μοιάζει κάτι μέσα σας να φοβάται πως αν τα αφήσετε εσείς τα πράγματα "θα πάρουν την κάτω βόλτα" κι ίσως αυτή η "κάτω βόλτα" είναι ένα εξαιρετικά δυσοίωνο σενάριο για σας. Όμως η πραγματικότητα σας έφερε σε σκέψεις ως προς την "κάτω βόλτα": Η μητέρα σας απεβίωσε, τα γραφειοκρατικά είναι αναίσθητα και επιδεικνύουν την αδιαφορία τους με το να είναι πολλά, η υγεία σας είναι επιβαρυμένη… Δεν είναι αυτό μια κάτω βόλτα; Η μήπως θα αλλάξει σε βαθμό ανατροπής με το να διατηρήσετε τόσο υψηλό επίπεδο έλεγχου; Ίσως φοβάστε κάποιο χειρότερο σενάριο. Υπάρχει όμως πιο δύσκολο πράγμα απ' την απώλεια; Αφεθείτε κάπως στο πένθος σας. Είναι δικαίωμα και ανάγκη σας. Είναι ο μόνος τρόπος να δείτε κι εσείς η ίδια πως το να αφεθείτε δεν σημαίνει πως εγκαταλείπετε! Βοηθήστε τον εαυτό σας με το να αφήσετε κάποιους ανθρώπους να βοηθήσουν. Σε ο,τιδήποτε. Στο σπίτι, στη δουλειά, στα γραφειοκρατικά, στις διευθετήσεις των κληρονομικών… Ο,τιδήποτε. Βρείτε χρόνο για σας. Μείνετε με τον πόνο σας. Δεν είναι μάταιο, ούτε δείχνει αδυναμία. Χάσατε το στήριγμά σας, την αγαπημένη σας μητέρα. Δεν είναι κακό, ούτε υπολείπεται του ανθρώπινου να λυγίσετε. Ίσα ίσα είναι ανθρώπινο γιατί ρευστοποιεί το συναίσθημα απέναντι στο φόβο του αγνώστου. Απέναντι στην απώλεια. Το απεγκλωβίζει απ' το σώμα και τελικά βγαίνει απ' τα μάτια. Επικοινωνήστε αν ξαναχρειαστείτε.</div>
</div>

Σχετικά άρθρα