17 τελικές ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ

 
Σε ένα ματς ορισμός του «όσα πάνε κι όσα έρθουν», ο Ολυμπιακός πήρε μια από τις πιο…ροκ νίκες των τελευταίων ετών στο πρωτάθλημα. 
 
Χρειάστηκε να θυμηθεί ο Μήτρογλου τα κρίσιμα γκολ σε καίρια χρονικά σημεία…
 
Χρειάστηκε να κάνει ο Ρομπέρτο σπουδαίες επεμβάσεις και – παρότι δέχτηκε δύο γκολ – να είναι εκ των κορυφαίων της ομάδας του…
 
Χρειάστηκε αρκετή δόση τύχης σε πολλές από τις… πάρα πολλές κόντρα επιθέσεις του Εργοτέλη…
 
Αυτό που σίγουρα χρειάζεται για τη συνέχεια είναι θεαματική βελτίωση στην αμυντική λειτουργία του. Σε κάθε τομέα. Όχι μόνο στα στόπερ ή στα πλάγια μπακ. Όχι μόνο στα χαφ. Από όλους. Διότι δεν είναι δυνατό να δέχεται ο Ολυμπιακός 17 τελικές από αντίπαλο στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ούτε στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν πρέπει να έχει υπάρξει τέτοιος αριθμός…
 
Ο Ολυμπιακός δέχτηκε φάσεις με κάθε τρόπο. Από δικές του εκτελέσεις κόρνερ, από περιπτώσεις που ήταν στην επίθεση. Το δεύτερο γκολ του Εργοτέλη μπήκε από την πλευρά του Σαλίνο που μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα ήταν στην αντίπαλη περιοχή σε επίθεση του Ολυμπιακού.
 
Οι επιστροφές όλων των παικτών ήταν με μια λέξη… ανεπιστρεπτί! Τα κενά στην άμυνα τεράστια. Κι όχι μόνο μετά το 2-1 όταν όλοι είχαν βγει μπροστά, αρχικά για την ισοφάριση και μετά για την ανατροπή. Η οποία ήρθε τελικά και έφερε μια μεγάλης σημασίας νίκη, την οποία ο Ολυμπιακός καλείται να αξιοποιήσει για τα επόμενα παιχνίδια από ψυχολογικής πλευράς, αλλά και ως μάθημα για το τι δεν πρέπει να κάνει από εδώ και πέρα…

Σχετικά άρθρα