Η αλήθεια είναι ότι αυτή τη φορά δε χρειάστηκε καν να δω το ματς δεύτερη φορά –όπως κάνω συνήθως για να έχω μία πιο ψύχραιμη γνώμη- προκειμένου να βγάλω ασφαλή συμπεράσματα για την εικόνα της ΑΕΚ.
Δίχως ίχνος υπερβολής, η «Ένωση» ήταν από κάκιστη έως τραγική στο πρώτο ημίχρονο και απλά ουσιαστική στο β΄ μέρος. Το ότι έφτασε στην ανατροπή πάντως το οφείλει κυρίως στη συγκλονιστική παρουσία του κόσμου της, ο οποίος δε σταμάτησε στιγμή να τραγουδά, να υποστηρίζει, να σπρώχνει την ομάδα με υποδειγματικό τρόπο στη νίκη.
Οι περίπου 25.000 φίλοι της ΑΕΚ δεν αποδοκίμασαν με την απαράδεκτη εικόνα του α’ μέρους, δεν χλεύασαν, δεν γκρίνιαξαν γενικότερα ούτε όταν είδαν την ομάδα τους να πηγαίνει στα αποδυτήρια πίσω στο σκορ. Στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων, στήριξαν, ξελαρυγγιάστηκαν τραγουδώντας και δικαιώθηκαν στο τέλος. Το δικό τους μερίδιο επιτυχίας της χθεσινής νίκης είναι πολύ μεγάλο… Πάμε τώρα στα καθαρά αγωνιστικά.
Αν ο Δέλλας είπε ότι περίμενε ότι ο Απόλλωνας θα παίξει έτσι, τότε ειλικρινά απορώ για το πώς προετοίμασε την ομάδα του. Διότι στο πρώτο ημίχρονο η ΑΕΚ είχε απλά δύο σουτ στην αντίπαλη εστία, τα οποία κανονικά ούτε ως… φάση δεν μπορεί να καταγραφούν. Πλάνο ανάπτυξης κανένα. Και αφού το plan a δεν τράβαγε, δεν είδα ούτε plan b.
Ο 38χρονος προπονητής υπογράμμισε στη Συνέντευξη Τύπου πως η ομάδα του στο πρώτο ημίχρονο δεν είχε κίνηση με ή χωρίς τη μπάλα. Φυσικά σοβαρές ευθύνες για την κακή ΑΕκ του α’ μέρους έχουν οι ποδοσφαιριστές, αφού αυτοί είναι που καθορίζουν σε μεγάλο ποσοστό την έκβαση ενός ματς.
Εκτός όμως των «κιτρινόμαυρων», ο Δέλλας τι έκανε για να αλλάξει την κατάσταση; Πλην μίας ομιλίας στα αποδυτήρια στο ημίχρονο, δυστυχώς τίποτα!. Άφησε την ομάδα του αβοήθητη και περίμενε το… θαύμα. Το οποίο τελικά ήρθε ως μάνα εξ ουρανού στο 53’.
Το ευτύχημα λοιπόν για τον «Κολοσσό» είναι ότι ο Βάντερσον ενήργησε ανόητα και άφησε την ομάδα του με δέκα παίκτες, ανατρέποντας όλο το πλάνο του Κωστένογλου, ο οποίος στο πρώτο ημίχρονο είδε δέσει… πισθάγκωνα τον Τράι με την διπλή ζώνη άμυνας που εφάρμοζε κάτω από τη μεσαία γραμμή.
Πάμε να δούμε τι έκανε η ΑΕΚ μέχρι τη στιγμή που εκμεταλλεύτηκε -επιτέλους- μία στημένη φάση; Έχουμε και λέμε λοιπόν. Σουτ έξω από τη μεγάλη περιοχή με τους Μπαρμπόσα (δις) Μάνταλο (επίσης δις) και Πλατέλλα… Συγνώμη, αλλά αυτό δεν το θεωρώ πλάνο ανατροπής, αλλά κινήσεις πανικού.
Μετά το γκολ του Ντακόλ (ο οποίος παρεμπιπτόντως δεν τροφοδοτήθηκε παρά ελάχιστα, αλλά και ο ίδιος ήταν υποτονικός μέχρι τη στιγμή που σκόραρε), η ΑΕΚ με την ώθηση του κόσμου της και την αριθμητική υπεροχή άρχισε να πατάει καλύτερα στο γήπεδο. Να βγάζει σωστό ποδόσφαιρο στον αγωνιστικό χώρο.
Η είσοδος του Ζόριτς αντί του (αρνητικού ξανά) Ντούνη στο 68’ (πρώτη ουσιαστική κίνηση του προπονητή της ΑΕΚ) έδωσε επιπλέον επιθετική πνοή στην «Ένωση». Όταν δε μπήκε και ο Γεωργέας αντί του Κολοβέτσιου, προκειμένου να παίξουν ουσιαστικά τρεις πίσω, ως έξω δεξιά ο Μπακάκης και να έρθει πιο μέσα ο Πλατέλλας, ο Δέλλας έδειξε ότι κάνει κινήσεις για να πάρει το ματς. Πήρε ένα ρίσκο. Έδειξε πως ανακατεύει την τράπουλα. Είχε ενεργή συμμετοχή στο παιχνίδι και αυτό οφείλω να του το πιστώσω.
Σε ατομικό επίπεδο πλην του Μάνταλου, αδυνατώ να βρω άλλον που να ξεχώρισε. Ίσως ο Μπακάκης του β΄ ημιχρόνου με τα ατελείωτα τρεξίματά του. Δέχομαι και καταλαβαίνω ότι όλοι έχουν δικαίωμα να κάνουν ένα κακό ματς. Απλά χθες ήταν πολλοί αυτοί που δεν έπιασαν ούτε τη βάση…
Την Παρασκευή η ΑΕΚ θα πάει να παίξει στα Χανιά με μία ομάδα που θα είναι πολύ πιο «σκληρή» στο τερέν και τακτικά προσηλωμένη στο να μη δεχθεί γκολ, χάρη στην «ταυτότητα» του προπονητή της (σ. σ. Σούλη Παπαδόπουλου). Η ΑΕΚ με ανάλογη εικόνα δε θα καταφέρει να πετύχει αυτό που θέλει. Για αυτό και θα πρέπει να εμφανιστεί αισθητά βελτιωμένη…
Όταν το θέλουν, γίνεται!
Η πρωτοβουλία της Original 21 για να βρεθούν στο ΟΑΚΑ οπαδοί του Απόλλωνα, να παρακολουθήσουν το ματς (παρά την απαγόρευση μετακίνησης οπαδών από την αστυνομία), να φωνάξουν υπέρ της ομάδας τους, να πανηγυρίσουν στο γκολ χωρίς να ακουστεί το παραμικρό εις βάρος τους και να φύγουν χαλαρά όπως… ήρθαν, είναι ομολογουμένως αξιέπαινη.
Θα ήταν κάτι φυσιολογικό, λογικό και αυτονόητο αν συνέβαινε σε οποιαδήποτε άλλη χώρα, αλλά για την Ελλάδα του 2014, είναι κάτι που χρίζει ειδικής αναφοράς. Υπενθυμίζουμε ό,τι κάτι ανάλογο είχε συμβεί και με τους οπαδούς του Ηρακλή πέρσι στο μπάσκετ. Είναι μία τρανή απόδειξη, πως όλα γίνονται. Φτάνει να το θέλουν όλοι…
Ιδανική Κυριακή
Τη χθεσινή Κυριακή οι οπαδοί της ΑΕΚ ελπίζουν πως θα τη ζήσουν πολλές φορές στο άμεσο μέλλον. 6.000 άτομα στο μπάσκετ και άνετη νίκη επί του Πανιωνίου με 77-64 (παρεμπιπτόντως αν η ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου καταφέρει και βρει έναν δύο «κανονικούς» ξένους, αντί των Γκούντριτζ και Γουίλιαμσον, θα μπορέσει να κοιτάξει ψηλά). 25.000 στο ποδόσφαιρο και… ερχόμαστε. Το κίτρινο πια υπερισχύει του… μαύρου!