Τα πιο ωραία και τα πιο σωστά τα έχει πει ο θυμόσοφος λαός μας. Εν προκειμένω για τον Παναθηναϊκό ταιριάζει απόλυτα η λαϊκή ρήση «και ο άγιος φοβέρα θέλει». Στο Τριφύλλι βέβαια δεν υπάρχουν άγιοι, αλλά… ποιητική αδεία βρε παιδί μου, έτσι για να φανεί η ομοιότητα των καταστάσεων.

Δεν είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τη διαφορά στη νοοτροπία όλων στον Παναθηναϊκό στην αναμέτρηση με την Αϊντχόφεν. Όχι για την ισοπαλία, αλλά για τον τρόπο που έμπαιναν στις φάσεις, για την «τρέλα» και το πάθος που κατέθεσαν στο χορτάρι, για τον ωραίο τσαμπουκά που «πούλησαν» στους Ολλανδούς και τελικώς τους έκαναν να λυγίσουν. Έστω και μερικώς, γιατί οι Πράσινοι θα μπορούσαν να πάρουν ακόμα και τη νίκη. Είναι δυνατόν, δηλαδή, να χρειαστεί να γίνουν λαϊκά δικαστήρια έξω από τη Λεωφόρο και να νιώσουν την… απειλή για να αποδώσουν σύμφωνα με τις δυνατότητές τους; Είναι δυνατόν να πρέπει να βγει στη… σέντρα ο Γιάννης Αναστασίου για να εμφανιστεί ο Παναθηναϊκός απόλυτα διαβασμένος σε ένα παιχνίδι;

Ας απαντήσουν μόνοι τους. Αλλά να θυμούνται ότι η λανθασμένη νοοτροπία ποτέ δεν οδήγησε σε σωστά μονοπάτια. Αν κάθε φορά πρέπει κάποιοι να γίνουν… άγριοι, για να δουλέψει σωστά ο Παναθηναϊκός, τότε δεν είναι στραβός ο γιαλός.

Πέρα από το θέμα προσπάθειας, πάθους, συγκέντρωσης, των πιο ψυχολογικών στοιχείων του ποδοσφαίρου, για το καθαρά αγωνιστικό σκέλος η εξήγηση της ολικής μεταμόρφωσης του Παναθηναϊκού είναι απλή. Από πέρυσι το Τριφύλλι έχει δείξει την ικανότητά του στους κενούς χώρους, απέναντι σε ομάδες που παίρνουν κατοχή μπάλας ή που κρατούν παίκτες μπροστά από τη μπάλα ανεξάρτητα εάν έχουν κατοχή ή όχι. Ο Αναστασίου το είπε κάπως αλλιώς: «Έτσι είναι όταν απέναντί μας η ομάδα παίζει ποδόσφαιρο». Λες και η Εστορίλ έπαιζε τόμπολα… Η Αϊντχόφεν αμύνονταν με λίγους παίκτες και ο Παναθηναϊκός το εκμεταλλεύτηκε  με καλή κυκλοφορία μπάλας και ρίσκο από τον πάγκο.

Στον Παναθηναϊκό δεν επιτρέπεται να πανηγυρίζει κανείς μια ισοπαλία. Έστω και στην έδρα της πρωτοπόρου Ολλανδίας. Ο Panathinaikos χτίστηκε σε μια πορεία 40 ετών και όσο και αν τα τελευταία χρόνια γίνεται… φιλότιμη προσπάθεια, αυτά δεν αλλάζουν από τη μια μέρα στην άλλη. Το Τριφύλλι ακόμα και έτσι όπως είναι φέτος ή όπως ήταν πέρσι, τρομάζει όποιον δεν το υπολογίζει. Αρκεί να δει κανείς με τι ασχολήθηκε ο αντίπαλός του μερικά λεπτά μετά από μια σημαντική ευρωπαϊκή νίκη. Και όλα αυτά πριν την εμφάνιση στην Ολλανδία. Παίζει άγχος ε;