Σημάδια ότι το παιδί σου είναι πολύ ευαίσθητο

<p style="text-align: justify;"><strong>Το</strong><strong> </strong><strong>ευαίσθητο</strong><strong> </strong><strong>παιδί</strong><strong></strong></p>
<p style="text-align: justify;">Περίπου 15-20% των παιδιών γεννιούνται με νευρικό σύστημα ιδιαίτερα ενεργό, που σημαίνει ότι είναι σε εγρήγορση κι αντιδρούν εύκολα στο κάθε τι. Αυτά τα παιδιά αντιλαμβάνονται αδιαόρατες αλλαγές, σκέφτονται πριν ενεργήσουν και συμπεριφέρονται συγκρατημένα. Συχνά κατακλύζονται από πολλά ερεθίσματα και «πνίγογνται»από ξαφνικές αλλαγές ή αλλαγές στη διάθεση των γύρω τους. Με λίγα λόγια, πρόκειται για τα «ευαίσθητα» παιδιά! Αλλοτε είναι δύσκολα, απαιτητικά, επίμονα και απογοητεύονται (και γκρινιάζουν) εύκολα, ενώ άλλα είναι πιο ήρεμα, εσωστρεφή, δειλά και σχεδόν πολύ εύκολα στην ανατροφή τους, εκτός από το όταν έρθει η ώρα να κοινωνικοποιηθούν (στο σχολείο ή σε ομάδα με παιδιά). Είτε στη μία είτε στην άλλη περίπτωση, πρόκειται για παιδιά ευαίσθητα στο συναισθηματικό και φυσικό περιβάλλον τους.</p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Γράφει η  </strong><strong> Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια<a href="http://greekpsychologypages.blogspot.gr/"> <strong>(greekpsychologypages.blogspot.gr)</strong></a> μας λύνει πολύτιμες συμβουλές για μια πετυχημένη σχέση. </strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong><img src="/contentfiles/photos/sekssxeseis/gynaika/barbogli.jpg" alt="" width="80" height="108" /></strong></p>
<p style="text-align: justify;"><strong>Μερικά από τα συμπτώματα</strong>:</p>
<p style="text-align: justify;">Το παιδί μου:</p>
<ul style="text-align: justify;">
<li>Ξαφνιάζεται εύκολα</li>
<li>Ενοχλείται από τραχιά ρούχα ή ετικέτες</li>
<li>Δεν θέλει ξαφνικές εκπλήξεις</li>
<li>Είναι τελειομανής</li>
<li>Δυσκολεύεται να κοιμηθεί μετά από μια έντονη ημέρα</li>
<li>Κάνει πολλές ερωτήσεις</li>
<li>Αντιλαμβάνεται τη στεναχώρια των άλλων</li>
<li>Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο στον πόνο</li>
<li>Έχει έντονα αισθήματα κι αντιδράσεις</li>
</ul>
<p style="text-align: justify;"><strong>Και τώρα τι κάνουμε;</strong></p>
<p style="text-align: justify;">Η ευαισθησία από μόνη της είναι θετική, αφού δεν πρόκειται γι' ασθένεια ή σύνδρομο, αλλά για ένα εγγενές χαρακτηριστικό ή χαρακτηρολογικό στυλ. Αποτελεί μια στρατηγική που σημαίνει ότι το ευαίσθητο άτομο λαμβάνει τα πάντα υπόψιν πριν δράσει (η άλλη κοινή στρατηγική είναι η παρόρμηση, η δράση πριν τη σκέψη). Υπάρχουν διάφορες παρανοήσεις σχετικά με την ευαισθησία, με αποτέλεσμα γονείς και δάσκαλοι να επικεντρώνονται κυρίως στα αρνητικά χαρακτηριστικά της (δειλία, αυτοσυγκράτηση, φόβος, εκνευρισμός), ξεχνώντας τα θετικά της (βαθιά αντίληψη των πραγμάτων, διαισθαντικότητα, συμπάθεια, δημιουργικότητα, σκέψη πριν την πράξη).</p>
<p style="text-align: justify;">Η ψυχολογική αξιολόγηση στη περίπτωση των ευαίσθητων παιδιών μπορεί να βοηθήσει τους γονείς και τους δασκάλους τους ν' αναπτύξουν καλύτερες στρατηγικές χειρισμού, ανατροφής και μάθησης γι' αυτά τα παιδιά. Παράλληλα, μια ψυχολογική στήριξη μπορεί να βοηθήσει αυτό το παιδί να μάθει να εκτιμά τον εαυτό του, τις ικανότητές του και τη διαφορετικότητά του, και να την αξιοποιεί προς όφελός του και όχι σα δικαιολογία για τις τυχόν δυσκολίες του.</p>

Σχετικά άρθρα